LeesKost | Koster's Bijzondere Boekensite

Madame

Geplaatst op 5 juli 2024 door Adrianus

Het wonderlijke leven van Marie Tussaud

Ternauwernood ontsnapt aan de guillotine.

Madame Tussaud is een begrip. Het is een reeks van zo’n 25 wassenbeeldenmusea, die gevestigd zijn in een groot aantal wereldsteden. De allereerste vestiging ontstond in 1835 in Londen, sinds 1970 is er ook een in Amsterdam gevestigd. De wassenbeelden portretteren bekende nationale en internationale persoonlijkheden. Die roem kan vergankelijk zijn, sommigen werden op een gegeven moment afgeserveerd naar de kelder of, nog erger omgesmolten.

De initiatiefneemster van dit alles was Marie Tussaud, geboren Grosholtz (1761-1850), die in Parijs wassen beelden leerden maken van een zekere Curtius. Ze maakte tijdens de Franse Revolutie dodenmaskers van beroemde slachtoffers. Ze vertrok in 1802 naar Londen en reisde met haar collectie wassen beelden door Groot-Brittannië en Ierland. Nadat haar museum was geopend schreef ze in 1838 haar memoires.

De auteur ging uit van de bekende feiten, maar vulde zelf de ontbrekende details in uit de Parijse periode van Marie’s leven.

Auteur

Jacobine van den Hoek (1973) is columnist en schrijver van historische fictie. Ze volgde een workshop bij Simone van der Vlugt en debuteerde met Zondebok. Daarna schreef ze De Roos van Napoleon over Josephine de Beauharnais, dat in het Pools werd vertaald.

Het verhaal begint wanneer de kleine Marie Grosholtz in haar eentje haar oom Philippe Curtius achterna reist, die naar Parijs is vertrokken. Van hem wil ze leren hoe je wassen beelden maakt. De reis is niet ongevaarlijk, maar ze krijgt hulp van de jonge lantaarnist Paul Philidor, die voorstellingen geeft met zijn toverlantaarn. Samen reizen ze verder.

In Parijs aangekomen leert Marie inderdaad het vak van haar oom en ze belandt zelfs aan het hof, waar ze historische figuren tegenkomt als Madame du Barry, de voormalige machtige minnares van de overleden koning Lodewijk XV en Marie Antoinette. Als de Franse Revolutie uitbreekt kan zijzelf ternauwernood aan de guillotine ontsnappen, maar wordt ze gedwongen dodenmaskers te maken van de slachtoffers van het schrikbewind. Uiteindelijk trouwt ze niet met haar geliefde Philidor, maar met François Tussaud. Om aan haar ongelukkige huwelijk en aan het Frankrijk van de Terreur te ontsnappen vlucht ze uiteindelijk naar Londen. Hiermee eindigt de roman.

In het boek wisselen hoofdstukken over het levensverhaal van Marie Tussaud en over haar verblijf in Versailles voor en tijdens de Franse Revolutie elkaar af.

Van den Hoek heeft personen van vlees en bloed neer te zetten in een verhaal dat leest als een trein. Uiteraard kent zij niet hoe deze personages zich hebben gedragen en wat zij dachten, maar het komt allesmaal beslist geloofwaardig over.

Een mooie invulling van de historische feiten.

Jacobine van den Hoek – Madame. Het wonderlijke leven van Madame Tussaud. ISBN 978-94-027-1285-8, 350 pagina’s, € 22,99. Amsterdam: HarperCollins 2024.

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op https://bazarow.com/

Geplaatst in 'Faction', Alle Boeken, Cultuur, Geschiedenis | Reacties uitgeschakeld

Nocturne voor Messina

Geplaatst op 3 juli 2024 door Piet Windhorst

Zonder ouders op weg naar volwassenheid

Zoektocht naar identiteit en acceptatie.

De debuutroman van Boris Eustatia is een echte coming of age roman. We volgen de hoofdpersoon David Chikowsi op zijn weg naar volwassenheid. Van zijn tijd op het Gymnasium, zijn studententijd tot een baan in New York. Natuurlijk hoort daar ook de ontwikkeling van zijn seksualiteit bij. De roman heeft een dramatisch begin: zijn moeder verlaat het gezin en verongelukt op dezelfde dag. Zijn vader heeft een hekel aan David en doet minimaal wat van een vader verwacht mag worden. Als David gaat studeren in Nijmegen zorgt zijn vader voor een kamer en het verhuizen van Davids spullen. Waarschijnlijk denkt hij: ‘Opgeruimd is netjes’. Vader en zoon hebben daarna nog nauwelijks contact.

Auteur

Borus Eustatia werd geboren in Nijmegen en woonde enige jaren in Curaçao. Na de scheiding van zijn ouders keerde Borus met zijn moeder en broertje terug naar Nijmegen. Hij studeerde aan de Radboud Universiteit. Boris is medeoprichter van het loopbaanadviesbureau Qompas. Nocturne voor Messina is zijn debuutroman.

De schrijver is er goed in geslaagd de persoonlijke ontwikkeling van David te beschrijven. We kunnen ons goed inleven in zijn karakter en gedrag. Het ergste voor hem is dat hij niet in staat is contacten te leggen met jongens, niet op school, niet in zijn studententijd. Hij is een eenzame figuur. Zelf beschouwt David zich als een sukkeltje dat geen vrienden heeft. Wel wordt hij geduld bij een groepje gokkers in een café. Pas in New York krijgt hij een vriend. Anders ligt het bij meisjes. Zij vallen vooral op zijn krulletjes. Zijn seksuele ontwikkeling verloopt moeizaam. Met de beeldschone Jolien lijkt het goed te komen, maar op een keer betrapt hij haar met een ander. Terwijl het stel heftig aan het vrijen is voegt Jolien hem toe: ‘Kijk jij maar eens goed! Dit is pas hoe een vrouw geneukt wil worden!’ Einde verhouding. Maar na Jolien volgt Tamar, daarna Messina. In de VS gaat dat door.

Heel weinig lezen we over de vader van David. De enkele keren dat het over hem gaat is het negatief. Zelfs als Davids moeder verongelukt is wordt er met geen woord gesproken over de reacties van vader en zoon, ook niet over de begrafenis. David heeft in dubbele zin een pijnlijke ervaring met zijn vader. Kort nadat zijn moeder is verongelukt, speelt hij haar lievelingsnocturne. Zijn vader slaat hem van de pianokruk. Als lezer krijg je het vermoeden dat David de vrucht is van een overspelige relatie. Zijn donkere krullenbol wijst in de richting van Antilliaanse afkomst. Hij bezoekt wel een keer Curaçao, maar doet verder geen onderzoek. Het is jammer dat deze kwestie niet wordt uitgewerkt, een gemiste kans.

De periode dat David in New York werkt is van een andere orde dan de tijd in Nijmegen. Hij heeft goede sociale contacten, gaat prettig om met zijn collega’s en met Nathan ontstaat een hechte vriendschap. Davids werkkring komt wel wat ongeloofwaardig over. Het gaat om een hedgefonds. Om klanten te winnen gebruiken ze bijzondere verkooptechnieken. Zijn beeldschone collega’s Gina en Yalena verlenen seksuele gunsten aan toekomstige klanten. Ook David wordt een keer tot zijn schrik door een mannelijke klant benaderd. De schrijver gebruikt het drama van de WTC-torens dat plaatsvond op 11 september 2001 in zijn roman. Extra dramatisch en ook wat ongeloofwaardig.

Al met al is Nocturne voor Messina ondanks enkele verbeterpunten een geslaagde coming of age roman.

Boris Eustatia – Nocturne voor Messina. ISBN 978-90-833000-9, 234 pagina’s, € 24,50. Leiden: Lobster Publishing 2023.

Geplaatst in Alle Boeken, Diversen | Reacties uitgeschakeld

De nomade

Geplaatst op 1 juli 2024 door Adrianus

Nergens veilig?

Wie ben ik eigenlijk?

De belangrijkste verhaallijn uit dit boek is die van de redelijk bekende 37-jarige journalist en documentairemaker Olga Liebke, de ik-figuur. Als moederloos kind werd ze spartaans, maar liefdevol opgevoed door haar vader. Ze woonden vrij afgelegen in de Harz, dichtbij de toenmalige Duits-Duitse grens tussen de Westduitse Bondsrepubliek en de Oostduitse DDR.

Tijdens het boarden van een vliegtuig hoort ze woorden uit een haar onbekende taal die plotseling vage herinneringen bij haar binnenbrengen. Haar nieuwsgierigheid is gewekt en thuisgekomen probeert ze meer van haar vader te weten te komen over haar vroegste jeugd. Dat is niet zo gemakkelijk, want de man is ernstig dementerend. De schaarse informatie die ze van hem te weten komt blijkt strijdig met het verhaal over haar verleden zoals ze dat tot nog toe kende. Hierdoor getriggerd vertrekt ze naar de grensstreek tussen Belarus, Polen en Litouwen, zonder dat ze weet waar ze eigenlijk precies naar op zoek is.

Auteur

Anya Niewierra (Kerkrade 1964) debuteerde als thrillerschrijfster met Vrij uitzicht. Daarna volgden onder meer Het dossier, Het bloemenmeisje en De Camino. De laatste twee boeken werden bekroond met de Nederlandse Thrillerprijs (2020 en 2022). Voor het laatste boek kreeg ze tevens de NS Publieksprijs 2023.

Ze pleegt altijd gedegen research naar de achtergrond van haar boeken. Niewierra is algemeen directeur van Visit Zuid-Limburg. Verder reist en schildert ze graag.

De naam Niewierra blijkt afkomstig uit het voormalige Oost-Pruisen, waar bovengenoemde grensstreek deel van uitmaakte. Dit idee bleef de auteur intrigeren en leidde bijna 50 jaar later mede tot dit boek ‘over het vinden van je eigen identiteit in een gebied met bewegende grenzen’.

De misdadige gedwongen landing van een vliegtuig in Minsk op 23 mei 2021 om enkele Wit-Russische dissidenten te kunnen arresteren, een historisch feit, wordt door Niewierra gebruikt om het overigens volledig fictieve verhaal over Olga te starten.

Olga gebruikt haar journalistieke werk als dekmantel voor haar onderzoek naar het voor haarzelf onbekende verleden van haar vader. Was hij op de vlucht? Voor wie of voor wat dan?

Ze beseft daarbij niet dat ze de aandacht van enkele dubieuze en machtige mensen op zich heeft gevestigd. Ze mag niet te veel te weten komen en moet wellicht uit de weg worden geruimd. In een ander lettertype lezen we over de kwade bedoelingen van deze personen. En zo heeft de lezer meer informatie dan de hoofdpersoon. Naarmate Olga meer te weten komt worden haar zekerheden over haar eigen verleden ondergraven.

In een tweede verhaallijn wordt gereconstrueerd hoe een dienstplichtige DDR-soldaat die de Duits-Duitse grens tijdens de koude oorlog moest bewaken gedwongen werd te schieten op vluchtelingen naar het westen.

In dit ongelooflijk spannende verhaal neemt de lezer tevens kennis het tragische en bloederige verleden van de streek, waar meesters en inwoners (Heimatvertriebenen) elkaar sinds de Tweede Wereldoorlog afwisselden. Ook het onmenselijke DDR-regime over ‘één grote gevangenis’ wordt en passant behandeld. De auteur heeft zich uitvoerig gedocumenteerd, zoals blijkt uit de verantwoording, die tevens de geïnteresseerde lezer de kans geeft zich verder te verdiepen in de achtergronden van een en ander.

Een goed geschreven en prima uitgewerkt verhaal dat me van begin tot einde enorm boeide. Grote klasse. (Ik verwacht nomineringen en prijzen in de toekomst).

Anya Niewierra – De nomade. ISBN 978-90-210-3255-9. 382 pagina’s, € 23,99. Amsterdam: Luitingh-Sijthoff 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller, Geschiedenis | Reacties uitgeschakeld

Ik ben vrij

Geplaatst op 29 juni 2024 door Adrianus

… maar toch

Leven na een bestseller.

What if. Stel dat het bezoek van Lale Gül aan haar ouderlijk huis, drie jaar nadat ze eruit was ontsnapt, anders was afgelopen. Een ouderlijk huis waar intussen alle kinderfoto’s van Lale waren verwijderd. Het bezoek was op verzoek van haar zusje Defne, die verschrikkelijk lijdt onder de ontstane breuk na het verschijnen van Lale’s eerste boek Ik ga leven. Lale was genegen tot vergaande concessies om de verhoudingen te herstellen. Niet alleen zou ze vergiffenis vragen, maar ze overwoog zelfs om te stoppen met schrijven om haar familie verdere ‘schande’ te besparen.

Het liep echter anders: Lale’s moeder, een stugge analfabete met een oerconservatief geloof eiste dat Lale eerst vergiffenis aan Allah moest vragen voordat er van vergiffenis door de familie spraken kon zijn. En dat bleek voor Lale, inmiddels overtuigd atheïst, een brug te ver. Tijdens de daaropvolgende woordenwisseling zegt moeder onbarmhartig: Mijn kind is allang dood, ik ken jou niet. In tranen vertrekt Lale en belooft zichzelf nooit meer thuis te komen. Nooit meer. Als ik dood ben voor haar, dan is zij dat ook voor mij. Moeder is iemand die ik voortaan zal zien als iemand met alzheimer. Ze is gewoon vergeten dat ik haar kind ben, en iets wat vergeten is, bestaat niet meer.

Het is wrang om te constateren dat nu niets de publicatie van dit boek, Lale’s tweede, meer in de weg stond.

Auteur

Lale Gül (Amsterdam, 1997) Studeerde Nederlands aan de Amsterdamse Vrije Universiteit. Ze gaf in Ik ga leven een niets ontziend verslag van haar jeugd. Ze ziet een buitenwereld die haaks staat op wat haar thuis en op de Koranschool wordt voorgeschoteld. Naar mate ze ouder wordt doorziet ze tegenstrijdigheden, leugens en de schone schijn van het Turks conservatisme. De botsingen met moeder worden steeds heftiger. Ik ga leven werd een onverbiddelijke bestseller en Gül won er de NS Publieksprijs mee. Ze werd genomineerd voor de Pim Fortuynprijs 2021 en werd in hetzelfde jaar door Elseviers weekblad uitgeroepen tot Nederlander van het Jaar. Anderzijds werd ze ernstig bedreigd door extremistische islamisten. Ze is inmiddels columnist van het Parool.

In dit boek vertelt Gül openhartig wat haar overkwam na het verschijnen van haar eerste boek en wat de reacties, positief en negatief, met haar deden.

Na haar overhaaste vertrek uit de ouderlijke woning zorgt de burgemeester van Amsterdam Femke Halsema voor veilige voorlopige huisvesting. Later helpt ook justitieminister Dilan Yeşilgöz haar op dit gebied. Enerzijds geniet Lale van haar nieuwe vrijheid en experimenteert er volop op los, maar ze raakt ook in een depressie en besluit uiteindelijk een psychiater te raadplegen. Die constateert na een aantal sessies dat ze bindingsangst heeft. En passant observeert ze ook de Nederlanders, beschouwt hun kerstgebruiken en hun (gebrek aan) gastvrijheid. Ze discussieert met een homofiele Turkse vriend en ergert zich blauw aan hoe hij alles vergoelijkt wat uit naam van de Islam gebeurt.

Ze is niet blij met de reacties van ‘links-progressieve’ mensen. Ze duwen haar in de rechtse hoek. Ze schieten in een kramp omdat ze gewend zijn de moslimgemeenschap juist te allen tijde te beschermen tegen de aanvallen van rechtse politici. Ze noemt namen en rugnummers: Sigrid Kaag en Sylvana Simons. In haar dankwoord vermeldt ze, naast Yeşilgöz en Halsema, politici die haar wél steunden: Lilian Marijnissen, Pieter Omtzigt, Khadija Arib en Geert Wilders.

Lale lijkt gelukkig met haar nieuwe vriend Noah en beschrijft hun (eenmalige) ervaringen met swingen in een Spaanse seksclub. Ze geniet ervan Ik weet niet hoe je een orgasme moet beschrijven, maar het is alsof je in de wolken zit, de engelen voor je zingen en dansen bij een waterval en je alle sterretjes van de hemel duidelijk ziet lachen. Ook Noah heeft het leuk gehad, maar het blijkt niet voor herhaling vatbaar. We hebben het er daarna nooit meer over gehad.

Gül beheerst het schrijven zonder meer. Vaak is ze ernstig en scherp als ze zich ergens over opwindt. Maar ze kan ook speels haar eigen ontwikkeling beschouwen, zoals blijkt uit het stuk Met de borst vooruit over topless zonnen in tietenland.

Voor iemand die tot haar tweeëntwintigste gesluierd was, en het al spannend vond om wat make-up op te doen en skinny jeans te dragen, is het nogal een stap om nu, op mijn vijfentwintigste, al zover te zijn dat ik zonder blikken en blozen die tieten van mij vrij gooi zodra ik voet in het zand zet. Laat ze maar lekker kijken, denk ik dan. Ik ben toch wel trots op mijn voorgevel. Ik heb geen enkele last van mijn geweten En ik voel me ook geen hoer of slet. Of grote zondaar.

Tijdens het lezen van Güls beide boeken moest ik regelmatig aan Jan Wolkers en Maarten ’t Hart denken die meer dan een halve eeuw geleden afrekenden met het benepen Gereformeerde milieu waaruit ze afkomstig waren.

Een openhartig, goed geschreven boek. Soms vlijmscherp, maar ook met humor en ontroerende passages.

Lale Gül – Ik ben vrij. ISBN 978-90-446-5582-7, 367 pagina’s, € 22,95. Amsterdam: Uitgeverij Prometheus 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Autobiografie / memoires | Reacties uitgeschakeld

De stille weduwe

Geplaatst op 28 juni 2024 door Marianne Janssen

Wie zwijgt slaat toe

Louise Rick in een nieuwe rol.

Politie-inspecteur Moordzaken Louise Rick wordt gevraagd leiding te gaan geven aan een nieuwe afdeling binnen de mobiele opsporingseenheid: P13, ofwel Politiedistrict 13. Dit team moet door het hele land gaan helpen bij het oplossen van zaken die te maken hebben met criminaliteit gericht tegen personen. Ze zal kunnen beschikken over experts die zich gezamenlijk gaan vastbijten in vastgelopen zaken.

De eerste zaak waarmee Louise te maken krijgt, is de moord op een hoteleigenaar. Ze is door haar klusjesman gevonden, met ingeslagen schedel. Louises P13-team blijkt tot haar ongenoegen kleiner dan zij verwacht heeft, maar ze gaan vol animo aan het werk: deze eerste zaak moet een succes worden. De dode vrouw Dorthe Hyllested bestierde het hotel in haar eentje nadat ze een half jaar daarvoor weduwe geworden was. Ze beschikte alleen over wat losse krachten voor de periodes dat ze veel gasten had. Het P13-team gaat het hele dorp af om inlichtingen over Dorthe te verzamelen. De dode vrouw werd algemeen gewaardeerd en men bewonderde de wilskracht waarmee ze na de dood van haar man het bedrijf alleen runde. Waarom wordt iemand die kennelijk geen vijanden had, in ’s hemelsnaam doodgeslagen?

Rick krijgt de sterke indruk dat ze iets over het hoofd ziet. Ze vraagt haar team opnieuw het hele hotel, inclusief de privévertrekken, met een stofkam te doorzoeken. En dan ontdekken ze iets waar ieders hart bij stilstaat. Een teken van leven in het huis waar de dood is langs geweest. Wat of wie zit daarachter?

Louise heeft eerder een liefdesrelatie gehad met Eik, een collega. Ze zijn samen op reis gegaan maar Louise besloot na veel wikken en wegen de relatie met toch te verbreken. Ze vertelde het Eik op een strand in Thailand en liet haar vriend zonder veel uitleg achter terwijl zij naar huis terug ging. Na zo’n besluit is het verstandig de reden voor dat besluit eens uitgebreid uit te praten, maar Louise zette haar hakken in het zand en weigerde dat.

Nu, in deze zaak van leven en dood rond Dorthe Hyllested, is ze genoodzaakt Eiks hulp in te roepen. Hij is de enige specialist bij de politie die haar hiermee kan helpen. Ze neemt schoorvoetend contact met hem op.

Auteur

Sara Blædel (1964) was journaliste en werkte voor de Deense televisie. Ze debuteerde in 2004 als misdaadauteur en ontving voor Grønt Støv meteen de debuutprijs van de Deense Academie van Misdaadschrijvers. Ze is al vier keer gekozen tot auteur van het jaar. Haar misdaadromans rond Louise Rick zijn inmiddels uitgegroeid tot een hele serie. In Nederland zijn eerder vier misdaadromans van haar hand verschenen.

De boeken van Sara Blædel zijn in 31 landen gepubliceerd. Er gingen tot nu toe wereldwijd ruim 5 miljoen exemplaren over de toonbank.

Intussen krijgt Louise Rick akelige telefoontjes van pleegzoon Jonas thuis. Hij past op een bejaarde man en vrouw die ook Louise zeer dierbaar zijn Een van hen komt in het ziekenhuis terecht en eigenlijk zou ze spoorslags naar huis willen gaan om Jonas bij te staan. Maar de moordzaak moet voorgaan, zij heeft de leiding en Jonas is tenslotte al zeventien… Ze laat haar pleegzoon met tegenzin in zijn eentje achter.

Tenslotte is er nog Camilla Lind, haar goede vriendin, die tevens journaliste is. Camilla heeft eigenlijk vrij om voor haar vader te zorgen, maar als ze hoort waarmee Louise en P13 bezig zijn gaat haar journalistenbloed stromen. Stress op en top, want Louise kan én haar hulp gebruiken én moet haar een schrijfverbod opleggen.

Auteyr Blædel gaat van start met een moordzaak die weinig om ’t hand lijkt te hebben. Maar allengs wordt de zaak ingewikkelder, worden de onderlinge relaties geheimzinniger én boeiender. Een rustige misdaadroman wordt al snel een uiterst spannend verhaal, een boek dat je niet snel uit handen legt. Want hoe zit het en wie is de kwade genius? Een verrassing tot het eind. Een knettergoede thriller.

Sara Blædel – De stille weduwe. Louise Rick-serie. Vertaald uit het Deens (Den tavse enke) door Maaike van Hassel. ISBN 9-789-044-3655-66, 383 pagina’s, €22,99. Amsterdam: The House of Books 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Deel van een reeks, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld

Vinex

Geplaatst op 26 juni 2024 door Piet Windhorst

‘Al ziet men de lui men kent ze niet’

De wraak van een tiener.

Dit boek beschrijft de belevenissen van enkele bewoners van een burgerlijke Vinex-wijk in Amstelveen. Het echtpaar Hein en Simone zijn nieuwkomers. Ze moeten als Amsterdammers erg wennen aan het saaie Amstelveen. Dan is er het echtpaar Evi en Thijs met hun kinderen. Evi baalt van het huishouden en ze lijdt onder de verwaarlozing van haar man. Joyce is een politieagente met ziekteverlof. Vanaf haar balkon observeert ze de buurt. Lina is een hoofdpersoon die niet in de wijk woont. Ze is huishoudelijke hulp bij Hein en Simone.De korte hoofdstukken worden vertelt vanuit het perspectief van de vrouwelijk hoofdpersonen. Dat de schrijfster gekozen heeft voor zo’n brave wijk is om duidelijk te maken dat ook in zo’n omgeving mensen wonen met duistere kanten, wat in de loop van het verhaal duidelijk wordt.

Auteur

Bernice Berkleef (Amstelvven, 1986) studeerde Toerisma en HBO Rechten, maar werd freelancejournalist. Haar schrijversdebuut is het jeugdboek De missie van Kim Dakerveld. Daarna publiceerde zij de Young Adult roman Flame. Het schrijven van thrillers kreeg echter haar voorkeur. Cody was haar eerste en met haar tweede Bloedsteen won ze zelfs de Gouden Strop 2021. Vinex stond op de shortlist voor de Gouden Strop 2024.

Elke vrouwelijke persoon heeft haar eigen verhaallijn, waarbij die van Lina de belangrijkste is. Lina is 17 jaar. Via vele flashbacks krijgen we inzicht in haar tragische leven. Ze woonde met haar liefhebbende moeder zonder vader. Daar kwam verandering in toen haar moeder vermoord werd. Lina had de dader gezien. Zij werd geplaatst in een inrichting van jeugdzorg. Daarna volgden plaatsingen in 23 pleeggezinnen. In deze roman gaat ze naar een nieuw pleeggezin. Ze reist van Groningen naar Amsterdam-Zuidoost. Dit keer boft ze. Het gaat om een gezellig gezin. Ze heeft een eigen kamer. Ze gaat naar een school waar ze in de vierde klas van de havo plaatsneemt. Om wat bij te verdienen gaat ze huishoudelijk werk doen bij een echtpaar in Amstelveen. Waarom juist daar?

Naast Lina is er het stel Simone en Hein. Over hen wordt heel wat onthuld. Dat geldt niet voor Eva en Thijs. Het is een gewoon doorsneegezinnetje met een gefrustreerde vrouw. Haar man die een baan heeft aan de Zuidas leeft helemaal voor zijn werk. Over hem krijgen we geen informatie. Een interessante persoon is de alleenwonende Joyce. Ze werkt bij de politie en heeft een ongeluk gehad, waarbij haar collega is omgekomen. Zij is herstellende van het ongeluk. Joyce is nieuwsgierig naar haar buren. Ze doet onderzoek naar Lina en Simone en Hein. Jammer dat over Joyce zelf zo weinig achtergrondinformatie wordt gegeven. Je vraagt je af hoe ze met haar collega als politievrouw functioneerde. Waarom is ze alleen, had ze ooit relaties?

In de roman wordt regelmatig gesproken over een straatfeest. Je zou denken dat dit feest een climax zou vormen in het boek. Niets is minder waar. Het feest vormt slechts de achtergrond voor dramatische gebeurtenissen. Het sympathieke boek kabbelt voort zonder veel spanning. Je kunt het daarom nauwelijks een thriller noemen, Maar het slot is uitermate spannend en verrassend.

Een onderhoudende, prettig leesbare roman die duidelijk laat zien dat in zo’n saaie Vinex-wijk ogenschijnlijk brave mensen wonen, maar dat is slechts uiterlijke schijn.

Bernice Berkleef – Vinex. ISBN 978-90-443-5494-2, 301 pagina’s, € 21,99. Amsterdam: The House of Books 2023.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld

Daten voor gevorderden

Geplaatst op 25 juni 2024 door Marianne Janssen

Op zoek naar die ene geweldige toevalstreffer

Meteen bij de eerste date erectieproblemen op tafel.

Als de aantrekkelijke 74-jarige actrice, schrijfster, columniste Willy van der Griendt gedumpt wordt door Jacob lijdt ze hevig aan liefdesverdriet. Wat heeft zij niet wat Jacobs nieuwe vriendin wél heeft? Als ze voor de zoveelste keer haar klaagzang te berde brengt bij haar vrienden Hans en Hubert krijgt ze allereerst te horen dat ze voortaan 10 euro boete moet betalen als ze Jacobs naam uitspreekt en daarbij geven de twee haar het advies te gaan daten. Daten? Dat is iets voor losers! Zij kan op iedere hoek van de straat een leuke man vinden! Waarom dat dan tot nu toe niet gebeurd is? Misschien stelt ze vreemde eisen? Wil ze alleen seks of ook praten? ‘We gaan een profiel aanmaken’, antwoordt Hans voortvarend.

En daarmee begint het avontuur van het daten met vreemde mannen. En vreemd zijn ze vaak inderdaad, daar komt ze als date-ster snel achter. Ze vraagt een man ‘liefst zonder buik’, maar als die buik ontbreekt is er vaak van allerlei anders waardoor een kennismaking zo verloopt dat een vervolg vaak uitblijft. Zo legt de eerste man al snel zijn erectieprobleem op tafel: ‘zijn penis is jaren geleden tussen zijn rits blijven zitten en het werd een bloedige operatie met nare gevolgen’. ‘Klote’ zegt ze meelevend. En ze beëindigt snel de conversatie. Op naar de volgende (foute) man. Want foute mannen zijn er veel, zo blijkt, en het lijkt of ze allemaal daten. Ook blijkt wel bij ontmoetingen dat de ingezonden foto de tijd al ver overleefd heeft.

Auteur

Willy van der Griendt (1950) studeerde pedagogiek. Na een korte loopbaan in de reclassering ging ze naar het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Van der Griendt speelde in een groot aantal toneelstukken, televisieseries en films. Ze schrijft voor zichzelf en in opdracht. Tot 2019 werkte ze als docent en coach voor het ROC (middelbare beroepsopleiding). Over die ervaringen heeft zij een televisiescenario geschreven. Tegenwoordig schrijft ze over haar eigen leven en ze heeft een column in de Margriet.

Hubert en Hans blijven haar praatpalen. De twee hebben zelf een prima relatie en ze zijn ervan overtuigd dat heteromannen van een zekere leeftijd er zelden meer appetijtelijk uitzien. Een modelletje aardappel op satéprikkers, dát kan ze verwachten. Engerds, oud en versleten.

Nu is W., zoals ze zich in het boek trouw noemt, zelf natuurlijk subliem. Ze is mooi, wie haar foto achterop de kaft ziet en weet hoe oud ze is, kan niet anders dan dat beamen. Verder is ze zeer intelligent, vindt ze. Als recensent waag ik dat te betwijfelen. Wie zich erop beroept trouw communist te zijn, en de miljoenen die Lenin, Stalin en consorten omwille van die leer hebben gedood terzijde schuift – ’t gaat me om ’t principe van alles eerlijk delen’, is niet intelligent. Ze gaat dan ook in therapie: waarom kom ik de ware niet tegen?

Is dit een hilarisch boek, zoals aangekondigd? Mwah…. Daarvoor heeft ze het teveel met zichzelf getroffen en is ze te wijdlopig in haar verhalen. Leuk, maar niet geweldig. De aangekondigde zelfspot is met een lantaarntje te zoeken.

Willy van der Griendt – Daten voor gevorderden. Hoe ik tal van mannen ontmoette en mezelf tegenkwam. ISBN 9-789-038-81-4988, 253 pagina’s, €21,99. Amsterdam: Nijgh & Van Ditmar 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Diversen | Reacties uitgeschakeld

Aanslagh

Geplaatst op 22 juni 2024 door Piet Windhorst

De familie Van Oldenbarnevelt en prins Maurits

Onrecht vraagt om wraak.

Deze historische roman vertelt over de onthoofding van Johan van Oldenbarnevelt, raadspensionaris van Holland, een groot staatsman met veel verdiensten voor het land. Stadhouder Prins Maurits van Oranje was oorspronkelijk bevriend met Van Oldenbarnevelt. Toch werd hij veroordeeld voor landverraad en onthoofd op 13 mei 1619. Het feit dat hij in de godsdienststrijd de ‘verkeerde kant’ koos speelde daarbij eveneens een rol. Het grootste gedeelte van de roman bestaat uit het beramen van een aanslag op Maurits.

Auteur

Frans van Schaik (1956) werkt al meer dan 40 jaar in het mbo-onderwijs en is hoofd internationalisering aan het ROC in Alkmaar. Hij debuteerde als schrijver met de historische roman Scheyn.

De schrijver geeft aan dat de roman gebaseerd is op ware historische gebeurtenissen. Een geschiedeniskenner zal door dit boek niet verrast worden door nieuwe feiten. In een apart hoofdstukje getiteld ‘Wetenswaardigheden’ geeft Van Schaik precies aan wanneer het om ware gebeurtenissen gaat en wanneer om fictie. Het verhaal bevat zeer veel personen. Ook de familierelaties zijn ingewikkeld. Een uitgebreid overzicht van de personen helpt de lezer gelukkig.

Van Schaik is er goed in geslaagd het leven in Holland tussen 1619 en 1625 te weer te geven. Bepaalde scenes zijn heel inzichtelijk en beeldend beschreven. Bijzonder is het gedeelte waarin een familiebijeenkomst plaatsvindt waar Jan Francken, de vroegere knecht van Johan van Oldenbarnevelt, precies vertelt hoe de onthoofding plaatsvond. Interessant is het stuk waarin wordt beschreven hoe het gieten van kanonnen in zijn werk ging. Het gebruik van allerlei termen draagt ook bij aan de sfeer van die tijd. Het gaat onder meer over begrippen als bolkenvanger, bultzak, busschieter, kardoes, karos, saaiwerker. Heel boeiend zijn de beschrijvingen van de vele herbergen en taveernes. De waard is meestal gastvrij en serveert heerlijke gerechten. Ze worden steeds uitvoerig beschreven.

Het grootste gedeelte van de roman is gewijd aan het voorbereiden en organiseren van een aanslag op prins Maurits. De belangrijkste plannenmaker is Johans zoon Willem van Oldenbarnevelt en in mindere mate diens broer Reynier. Ze betrekken steeds meer mensen bij de aanslag, de meesten worden betaald. De grote vraag is natuurlijk of de aanslag gelukt. De geschiedenis geeft het antwoord.

Op de achtergrond speelt de godsdienststrijd tussen de remonstranten en de contraremonstranten. De remonstranten braken met enkele traditionele opvattingen. Zij erkenden de vrije wil van de mens, terwijl de contraremonstranten geloofden dat alles in het menselijk leven voorbestemd was. Maurits was contraremonstrant, de familie Van Oldenbarnevelt remonstrant.

De contraremonstrante kerk werd de officiële kerk. Remonstrantse diensten werden verboden en hun predikanten het land uitgezet. In het boek wordt een clandestiene remonstrantse dienst beschreven.

Frans van Schaik schreef een zeer interessante roman over Maurits en Van Oldenbarnevelt. De meesten kennen wel de hoofdzaken van deze geschiedenis, maar het is fijn dat je nu precies te weten komt wat er toen gebeurde. Wat een onrecht, wat een wreedheid! Het boek kent een vlotte toegankelijke stijl. De schrijver brengt alles dichtbij, je waant je in de zeventiende eeuw.

Een boeiende en interessante historische roman.

Frans van Schaik – Aanslagh. ISBN 978-94-6365-635-1, 331 pagina’s, € 24,95. Leeuwarden: Uitgeverij Elikser 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Geschiedenis | Reacties uitgeschakeld

Gezeik in Amsterdam

Geplaatst op 19 juni 2024 door Pieter Wouter Broekharst

Ode aan de krul

Opkomst en ondergang van de Amsterdamse plaskrul.

Wat brengt iemand er toe om over iets onsmakelijks als een openbare pisbak een boek te maken. De auteur legt dat uit in ‘idee en uitvoering’ aan het begin van het boek.

Het betrekkelijk korte tekstgedeelte is in een documentaire stijl geschreven, maar toont wel aan dat de auteur een gedegen onderzoek naar de geschiedenis van openbare toiletten heeft uitgevoerd. De tekst wordt ondersteund door een zeer grote hoeveelheid foto’s van de plaskrul en ook worden de speciale ontwerpen in beeld gebracht.

Auteur

Renzo Gerritsen (1994) is een professioneel fotograaf met een enorme voorliefde voor avondfotografie. Hij geeft cursussen nachtfotografie en publiceerde diverse cursusboeken. Met dit boek wil hij een ‘ode aan de krul’ brengen om dit icoon niet in de vergetelheid te laten verdwijnen

Alle 37 oude en de 3 moderne plaskrullen (die zijn afgekeken van de Rotterdamse versie) in Amsterdam zijn gefotografeerd en op de foto’s is het te zien dat de plaskrul voor de man onontbeerlijk is om aan een boete voor wildplassen te ontkomen. Vrouwen moeten het ophouden. Ontstaan en toekomst en alle aspecten van het gebruik, misbruik en onderhoud komen aan bod.

De titel wekte bij mij de verwachting dat er wat anekdotes en ‘Carmiggelteske’ verhaaltjes in zouden zijn opgenomen met die speciale humor waar de Amsterdammers zo prat op gaan, maar de plaskrul is kennelijk geen onderwerp waar grapjes over gemaakt worden. Het moge daarbij duidelijk zijn dat de auteur in de eerste plaats fotograaf is. En zo is het meer een (schitterend) fotoboek dan een leesboek.

Kortom: de geschiedenis van de plaskrul in woord (tweetalig) en – vooral – in beeld.

Renzo Gerritsen – Gezeik in Amsterdam. Ode aan de krul. (Taking a Piss in Amsterdam. Ode tot the Pee Curl).ISBN 978-90-8275039-3, 192 pagina’s, € 38,50 Amsterdam: Eigen beheer 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Fotografie | Reacties uitgeschakeld

Dit is geen boek van een meisje zonder armen en benen

Geplaatst op 18 juni 2024 door Marianne Janssen

‘Ik regel mijn eigen zaakjes’

Iedereen komt het paarse fietsje tegen.

Als Eva Eikhout nog veilig in de baarmoeder zit horen haar ouders bij de zesmaandse echo dat hun dochter onvolgroeide armen en benen heeft. De baby lijdt aan het zeer zeldzame FFU-syndroom. Haar vader en moeder schrikken, maar de baby is en blijft welkom. Sterker nog, haar vader is ontzettend trots op zijn meisje en zet haar overal triomfantelijk in de maxicosy op tafel: ‘Kijk goed! Dit is onze perfecte dochter.’ En met die boodschap en bijbehorende opvoeding gaat Eva het leven in: ze is perfect, precies goed als ze is.

Met die blijde zelfverzekerdheid leeft ze verder, handicap of niet. In dit boek waarin Eva over haar leven vertelt spat de levenslust van de pagina’s af. Want al bezorgt haar handicap haar ontzettend veel ongemakken, Eva regelt haar eigen zaken, en doe dat haar maar eens na. Ze werkt, date, studeert, doet presentatieklussen, facetimet met haar ouders, verhuist, drinkt (havermelk)koffie, treedt op voor de televisie, wordt verliefd en heeft de nodige pgb-frustraties.

In een tv-interview met Jeroen Pauw ter gelegenheid van het verschijnen van dit boek vertelt ze over het eerste moment dat ze geconfronteerd werd met haar anders-zijn. Ze woonde in het rustige Groesbeek. Ze was twee jaar oud toen ze haar eerste elektrische rolstoel kreeg, een schattig klein rood rolstoeltje dat ze volledig zelf kon bedienen met een joystick. In dat stoeltje kon ze meekomen met andere kinderen die aan het steppen waren, aan het fietsen of skeeleren én ze had iets wat die andere kinderen niet hadden. Dolle pret. Tot ze een prachtig paars fietsje zag. Dát wilde ze hebben! Ze vroeg het haar moeder, maar die wees haar erop dat ze niet kon fietsen en daarom een prachtig rood rolstoeltje had. ‘Maar als ik mijn rolstoel nou teruggeef aan die meneer die hem kwam brengen, dan wil ik dat paarse fietsje.’ ‘Maar daar kan jij niet op rijden en mama kan jou niet altijd duwen’, was het antwoord. Het paarse fietsje stond symbool, ook in haar latere leven. Er waren dingen die ze niet kon. Om door te gaan moest ze het paarse fietsje loslaten. ‘Iedereen komt in zijn leven een paars fietsje tegen,’ zei ze. Tegenvallers, teleurstellingen waarmee je verder moet leven.

Auteur

Eva Eikhout (1996) is presentatrice, dagvoorzitter en spreker. Na de havo in Nijmegen te hebben afgerond volgde zij in Arnhem de studie Communication and Multimedia Design. Daarna begon ze een eigen onderneming in mediaproducties. In 2018 heeft ze de BNNVARA Academy afgerond. Haar programma’s Weet Wat Je Date, Eva en de Eva’s en One Night Stand-Up zijn te bekijken op het YouTube-kanaal van NOP3. Verder werkt Eva als freelancer. Ze is ambassadeur van Uniek Sporten en maakt samen met Marcel Maijer de podcast ONBEPERKT.

Eva werkt als motivational speaker en vertelt tijdens bijeenkomsten op humoristische wijze over de hindernissen die zij doorstaat wegens haar fysieke beperking én hoe zij die oplost. Zelfspot is haar verbale wapen.

Eva regelt haar eigen zaakjes. Evenals talloze mensen met een beperking heeft ze te maken met de ambtenarij om de hulpen te regelen die via haar pgb (persoonsgebonden budget) betaald moeten worden: meermalen per dag heeft zij iemand nodig en het pgb voorziet in de gekste dingen niet. Moet zij ’s avonds sporten en geeft zij overdag een lezing? Dan moet de pgb-hulp haar ’s morgens maar vast in haar sportkleren helpen. Eva’s verontwaardiging is groot. Komt de ambtenaar ook naar kantoor in haar trainingspak als ze ’s avonds gaat sporten? Make up aanbrengen? Dat hoeft niet. Daar is geen pgb voor. Zo stoot Eva keer op keer haar neus tegen de regels. Nu regelt ze alles zelf en neemt met het toegekende budget de juiste mensen aan. Kletst met ze, wordt bevriend, en wordt met respect bejegend. Eva’s lijfspreuk: Life is short, and so am I.

Dit vrolijke en goed geschreven boek is geen boek van een meisje zonder armen en benen. Het is een boek over wilskracht, humor op het juiste moment en power van kop tot kont, mét armen en benen en een grote lach en doorzetten tot het einde. Knap!

Eva Eikhout – Dit is geen boek van een meisje zonder armen en benen. ISBN 9-789-048-8665-88. 254 pagina’s, € 22,99. Amsterdam: Lebowski Publishers 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Autobiografie / memoires, Non Fictie | Reacties uitgeschakeld