Schim in de nacht

Moeder van de leg

‘One of you’.

Op hun zestiende verjaardag gaan de tweelingzussen Lorie en Nina naar de supermarkt om lekkere dingen in te slaan voor hun feestje. De winkel wordt overvallen en er vindt een bloedbad plaats. De meisjes weten zich te verstoppen, maar worden ontdekt. Eén van hen moet mee. Lorie biedt zich aan. Ze wordt gegijzeld en meegenomen. Haar familie, en vooral haar moeder Eva zijn ten einde raad en de politie staat voor een raadsel. Wat is er met Lorie gebeurd? Leeft ze nog?

Auteur

Sterre Carron (pseudoniem, Antwerpen 1957) debuteerde in 2013 met Mara en publiceerde sindsdien twee thrillers titels per jaar met hoofdinspecteur Rani Diaz in de hoofdrol. In 2023 werd Carron genomineerd voor de shortlist van de oeuvreprijs ‘De Max Gouden Vleermuis’. Na deel 22 Doolhof van verraad (2024) gaf de auteur aan nu eerst eens een stand-alone thriller te gaan schrijven, het huidige boek.

Het boek kent twee verhaallijnen, die elkaar afwisselen. De eerste speelt zich af in het heden en gaat over de gijzeling van Lorie, de ik-persoon. We volgen vooral het meisje en daarnaast haar narcistische, egocentrische moeder. In de andere lijn, die zich afspeelt in 1986, is de ik-figuur een zekere Rik, die door een ex gechanteerd wordt wegens ‘overspel’. Pas als de lijnen tegen het einde van het boek samenkomen wordt het verband tussen beide aan de lezer duidelijk. Knap gedaan!

Lorie heeft geen flauw idee waarom ze is ontvoerd. Haar vader heeft haar geleerd nooit op te geven en ze ondergaat de situatie beslist niet lijdzaam, maar ziet vooralsnog geen mogelijkheden om te ontsnappen. Haar moeder Eva zwelgt vooral in zelfmedelijden. Rik wil dat de chantage ophoudt. De politie speelt in dit boek een relatief geringe rol,

Zoals we van Sterre Carron gewend zijn grijpt ze de lezer direct bij de strot en laat haar of hem niet los voordat het boek uit is. De personages zijn mooi neergezet, vooral Eva, die mij als lezer mateloos wist te irriteren. 

Het verhaal zit goed in elkaar, is vlot opgeschreven en verloopt geloofwaardig, evenals de ontknoping. Kortom, een thriller naar mijn hart.

Sterre Carron – Schim in de nacht. ISBN 978-94-64789-30-0, 345 pagina’s, € 22,50. Temse (B): Phoenix Books 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Schim in de nacht

Koud zeer

De Profumo-affaire

Politieman wordt geheim agent.

Koud zeer speelt zich af in een tijd vol internationale spanning, de tijd van de Koude Oorlog met de Cubacrisis en de Berlijnse Muur. Politieke leiders zijn John F. Kennedy en Nikita Chroesjtsjov. Deze kwesties vormen de achtergrond in dit boek. Het verhaal speelt zich af in elitaire kringen, vaak gaat het om decadente feesten met veel drank, drugs en seks. De roman begint direct al met de beschrijving van een seksparty. Op een teken van de gastvrouw kleedt iedereen zich uit. Poedelnaakt krioelen de gasten door elkaar, als bijen op een honingraat. Iedereen doet het met elkaar. Op allerlei manieren. In de rest van het verhaal komen regelmatig dergelijke feesten voor, zij het minder heftig.

Auteur

Robert de Graaff (1961) begon te schrijven na zijn werkzame carrière. In zijn boeken gaan feiten en fictie hand in hand. Zijn debuutroman de Hei, waarin rechercheur Joe Mulder de hoofdrol speelt, verscheen in 2023.

Hoofdpersoon is wederom rechercheur Joe Mulder. Hij werkt bij het Londense politiekorps, maar wordt tijdelijk overgeplaatst naar de geheime dienst M15. Het wordt zijn opdracht twee personen te observeren en te volgen: de osteopaat dokter Stephen Ward en de Russische attaché Yevgeni Ivanov. Toevallig (?) wordt Mulder bij ‘ruggenkraker’ Ward als patiënt behandeld. Tussen de dokter en Joe ontstaat een vriendschappelijke relatie, trouwens ook met Ward’s vriend Ivanov. Op uitnodiging van Ward bezoekt Joe vele feesten en ontmoet daar vooraanstaande mensen. Daarnaast zijn er altijd veel mooie, jonge meisjes. De opvallendste zijn Mandy Rice-Davies en Christine Keeler. Met hen krijgt Joe nog veel te maken. De schrijver trakteert de lezer op een enigszins verwarrende en wat saaie overvloed van personages, namen en nog eens namen.

Eén van de gasten die Joe op de feestjes ontmoet is minister John Profumo. Deze is een verwoed vrouwenjager, zijn vrouw tolereert dat. Profumo wordt verliefd op Christine Keeler. Verscheidene keren hebben ze seks. Hij is echt verliefd en schrijft haar ook brieven. Profumo probeert zijn verhouding geheim te houden, maar op den duur wordt het toch bekend en ontstaat er een groot schandaal. De ‘Profumo-affaire’ vormt het belangrijkste onderwerp van de roman.

Stephen Ward is één van de hoofdpersonen. Hij is een beroemde en begaafde osteopaat, tevens een heel goede portretschilder. Bij het beschrijven van Ward baseert de schrijver zich op feiten. Ward heeft echt bestaan. Het is wel een zeer bijzonder persoon die met veel bekende personen contact had. Hij behandelde Churchill (87 jaar) en Kennedy. Hij portretteerde prins Charles en prinses Margaret. Zijn vriendschap met Bill Astor zorgde ervoor dat ze feesten konden bijwonen op het landgoed van Waldorf Astors. Ward zorgde ervoor dat op de feesten steeds mooie jonge meiden aanwezig waren die daar beschikbaar waren voor seks. Sommigen woonden tijdelijk bij hem. Hij verdiende er zelf niets aan, maar de meisjes kregen wel flinke bedragen.

Rechercheur Joe Mulder is een sympathieke politieman. Hij is populair bij de meisjes, maar houdt wel afstand. Uitvoerig wordt stilgestaan bij zijn privésituatie. Hij woont samen met zijn tweelingbroer en zijn moeder. Ze komen oorspronkelijk uit Duitsland en heetten daar Müller. Bij de politie wordt Joe door bepaalde collega’s vanwege zijn afkomst gepest. Joe’s vader was in de oorlog piloot. Hij verongelukte. Zij moeder heeft daardoor een oorlogstrauma. Ze wordt regelmatig in een inrichting behandeld. Joe is zeer bezorgd over zijn moeder.

De schrijver is een goede verteller die heel knap het Londen van de jaren zestig weet te beschrijven met zijn sfeer en bijzondere kenmerken, bijvoorbeeld de markt in Portobello Road. Hij zorgt ook voor een goed inzicht in deze bijzondere periode in de geschiedenis.

Robert de Graaff – Koud zeer. ISBN 978-94-6365-714-3, 441 pagina’s, € 24,95. Leeuwarden: Uitgeverij Elikser 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Geschiedenis | Reacties uitgeschakeld voor Koud zeer

Hellenacht

Bijgeloof in Noorwegen

Strijd voor het behoud van Noors erfgoed.

Hellenachtis een historische roman die is zich afspeelt in het Noorse dorp Butangen omstreeks 1600 en vanaf 1880 tot 1945. In 1595 werd daar een siamese tweeling geboren: Halfrid en Gunhild Hekne. Deze zusters werden de beste weefsters in hun omgeving. In deze tijd werden mismaakte kinderen beschouwd als duivelskinderen. Zij werden beschuldigd van hekserij en veroordeeld tot de brandstapel. Hun predikant en andere vertrouwelingen verdedigden hen en ze mochten voortleven. In 1625 overleden zij. Als eerbewijs aan de zussen werden twee klokken vervaardigd. Deze ‘Zusterklokken’ bezaten volgens overlevering bovennatuurlijke krachten. Als er gevaar dreigde gingen ze vanzelf luiden.

Auteur

Lars Mytting (1968) is een Noorse bestsellerauteur. Hij schreef onder meer: De man en het hout en De Vlamberken. Hellenacht is de laatste roman van De Zusterklokken-trilogie, die verder bestaat uit De Zusterklokken en Het Zustertapijt.

In Butangen stond in 1170 een staafkerk, een houten kerk vol met houtsnijwerk. Vaak ging het om runenschrift dat gebruikt werd door Germaanse volken. De kerk werd druk bezocht door Duitsers die geïnteresseerd waren in het houtsnijwerk. De kerk werd in 1880 verkocht, gesloopt en in Dresden weer opgebouwd. Van de zusterklokken ging er één mee naar Duitsland, de klok genoemd naar Halfrid. De Duitsers wilden ook het wandkleed van de Hekne-zusters dat in de staafkerk hing, maar Kai Schweigaard had dat verborgen.

In Butangen woonde in 1935 nog altijd een familie Hekne, zij hadden een kaasmakerij en een winkel. De 16-jarige Astrid Hekne was hevig geïnteresseerd in de verhalen over de Hekne-zusjes. Ze wilde perse de Gunhildklok zien, die zich bevond in de klokkenstoel naast de kerk. Astrid  besloot op onderzoek te gaan tijdens de kerkdienst, dan waren predikant en koster in de kerk. Het gelukte haar de klok te zien, maar ze werd betrapt door de dominee. Deze was niet boos maar nam haar in vertrouwen. Hij liet haar ook het verborgen wandkleed zien, het zou voorspellingen over de toekomst bevatten. Dominee Schweigaard was al oud en hij wilde het kleed voor zijn dood aan Astrid geven.

Vanuit Duitsland wordt geëist dat zowel de klok als het wandkleed alsnog worden overhandigd aan de kerk in Dresden omdat ze hoorden bij de staafkerk. De druk van de Duitsers werd steeds groter. Nadat het Duitse leger Noorwegen in 1940 bezette besloot Dominee Schweigaard om de Gunhildklok te verbergen in een meertje. Hij riep de hulp in van de sterkste man van het dorp, de Isum-reus. Samen sleepten ze de klok in het holst van de nacht naar het meer en lieten hem zinken. De Isum-reus zwoor dat deze gebeurtenis geheim zou blijven. Deze nachtelijke scene is een hoogtepunt in het boek.

De roman bevat naast het verhaal van de klokken veel nevenintriges over de familie Hekne en dominee Kai Schweigaard. De lezer krijgt automatisch sympathie voor de dominee. Wat een dappere, sympathieke en integere man! Ook over de belevenissen van Astrid Hekne komen we veel te weten. Zij verdient alle sympathie, wat een krachtige persoonlijkheid! Een groot deel van de roman is gewijd aan de Duitse bezetting. Het is heel boeiend te zien hoe de dorpsbevolking reageert op de aanwezigheid van de bezetters.

Hellenacht is een indrukwekkend boek vol interessante informatie. Maar het is zware literatuur.  De opzet is nogal fragmentarisch. Steeds worden gebeurtenissen uitgelicht, er is geen doorgaand verhaal dat het boek tot een pageturner zou kunnen maken. Er zijn veel details en er is sprake van een traag verloop. Het gedeelte dat de oorlog beschrijft is echter toegankelijker en spannender. Voor de geduldige en geïnteresseerde lezer is het zeker een geweldig boek.

Lars Mytting – Hellenacht. Vertaald uit het Noors  (Skråpånatta) door Paul Stevens. ISBN 978-90-254-7103-3, 535 pagina’s, € 24,99. Amsterdam: Atlas Contact 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Cultuur, Deel van een reeks, Fictie | Reacties uitgeschakeld voor Hellenacht

Een allerliefste moordenaar

Moord in een gezinsvervangend tehuis

In de doofpot.

Wie verwacht dat het met deze roman om een spannende thriller gaat heeft het mis. Direct al krijgen we te maken met het dagelijks werk in een gezinsvervangend tehuis waar Oscar Landeweer mensen met een verstandelijke beperking begeleidt. Heel gedetailleerd wordt beschreven hoe hij cliënten helpt bij het douchen, aankleden, eten en het begeleiden naar hun werk. Hij doet dat met veel liefde en geduld. Het is een sympathiek en interessant verslag, maar bepaald niet spannend. Tot er op klaarlichte dag een moord wordt gepleegd. De psycholoog Boris Bout wordt door een onbekende met een honkbalknuppel doodgeslagen. Oscar treft hem aan in een plas bloed. Inspecteur Quist van de Alkmaarse politie komt de moord onderzoeken. De politieman betrekt Oscar bij de opsporing. Talrijke keren zoekt hij hem op.

Auteur

Frans van Duijn (1963) is journalist en een veelzijdig schrijver. Naast misdaadromans schreef hij ook jeugdromans en sportboeken. Ook hertaalde hij enkele romans voor laaggeletterden. Van 2202 tot 2008 werkte hij als begeleider van mensen met een beperking. Zijn ervaringen verwerkte hij in Een allerliefste moordenaar.

Oscar Landeweer was oorspronkelijk journalist. Naast zijn werk als begeleider schrijft hij columns en is hij bezig met een roman over Jeanne d’Arc. Dat laatste gelukt hem niet. Omdat zijn vriendin hem heeft verlaten zit hij in een writer’s block. Wel wordt hij hevig verliefd op zijn beeldschone collega Mardsjanna. Zij wordt echter verdacht van betrokkenheid bij de moord en daarom tijdelijk geschorst.

Hoewel de roman voor het grootste deel over de verzorging gaat zijn er nog enkele andere verhaallijnen. In de eerste plaats is er de liefdesgeschiedenis met Mardsjanna. Hoewel ze wel toeschietelijk is wil ze geen relatie. Oscar blijft haar benaderen. Een heel andere verhaallijn is die van zijn broer Mick. Deze heeft in verband met handel in namaakmerken grote schulden gemaakt en moet 40.000 Euro betalen. De familie geeft hem 10.000 Euro, de overige 30.000 vraagt hij aan de rijke dochter van de vermoorde Boris Bout. Ze is bereid te betalen als hij een keer met haar naar bed gaat. Uiteindelijk betaalt ze toch niet.

Mevrouw Bout is niet tevreden over het werk van de politie. Het opsporen van de moordenaar verloopt volgens haar te traag. Daarom looft ze 50.000 Euro uit voor de gouden tip. Oscar besluit een poging te wagen. Met zijn speurwerk begint de thriller pas echt. Het verhaal van de opsporing vormt een ingenieuze plot met een heel spannend slot.

Frans van Duijn schreef een geslaagde roman, die een goed inzicht geeft in de wereld van een gezinsvervangend tehuis.Het gedeelte over de zorg aan de cliënten in de inrichting is realistisch en eerlijk. Je krijgt bewondering voor het moeilijke werk van de begeleiders. Ik vrees echter dat niet iedere thrillerlezer de interesse en het geduld heeft om zich zo uitgebreid te verdiepen in de wereld van de geestelijk gehandicapten.

Frans van Duijn – Een allerliefste moordenaar. ISBN 978-94-6365-710-5, 306 pagina’s, € 23,50. Leeuwarden: Uitgeverij Elikser 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Een allerliefste moordenaar

Rapsodie in zwart

Kat-en-muisspel

Foutje met bloedige gevolgen.

Frits is een gerenommeerde en gevoelloze huurmoordenaar met een uitgebreide klantenkring.  Hij staat bekend als De Crooner, hoewel hij die bijnaam verafschuwten  ziet zichzelf als de allerbeste. Wanneer hij echter een eliminatie niet helemaal vlekkeloos uitvoert weet hij dat zijn opdrachtgever, de gangsterbaas Stolten, niet zal rusten voordat de ‘faler’ uit de weg is geruimd. Het is dus van belang dat hij Stolten snel zelf vermoordt. Een welhaast onmogelijke opdracht, omdat de man omringd is door capabele lijfwachten en ook nog een legertje huurmoordenaars, aangevoerd door ‘De Prikker’ op Frits af kan en zal sturen. De laatste bedenkt een list. Hij neemt aan dat Stoltens studerende dochter, Merel, diens zwakke plek is en ontvoert haar met veel geweld.

Auteur

Terrence Lauerhohn (pseudoniem van Peter Scheefhals, 1960) schreef zijn eerste roman Noptula op 51 jarige leeftijd. Na een flink aantal korte verhalen, waarvan verschillende ook in Amerika werden gepubliceerd, verschenen de thrillers Nirwana, Wegversperringen Blauwe Bonen, waarvan dit boek een fors herziene en uitgebreide versie is.

Frits sluit Merel op in een caravan op een onherbergzame plaats. Na enige tijd ontwikkelt zich tussen hem beiden een band. Is er sprake van een Stockholm-syndroom of meer van een kat- en-muisspel? Tussen Frits en Merel, maar ook tussen Stolten en Frits die de cavalerie achter zich aan krijgt. Er vloeit dan ook veel bloed.

Frits moet vluchten en neemt Merel mee. Ze belanden op een eenzame boerderij, waar ook weer het nodige bloed vloeit. En dan komt het tot een ook voor uw recensent verrassende ontknoping.

Het (vele) geweld is eigenlijk bijzaak in dit boek. Het gaat veel meer om de overpeinzingen van Frits / De Crooner over zijn carrière als huurmoordenaar, zijn dialogen met Merel en de ontwikkeling van hun relatie. Hoewel ik een hekel heb aan de term psychologische thriller, vind ik deze term bij nader inzien zeker van toepassing op dit boek, hoewel de auteur zelf spreekt van thriller noir. Maar wat belangrijker is, de plot is knap en origineel geconstrueerd en ik heb het boek met veel genoegen gelezen.

Terrence LauerhohnRapsodie in zwart. ISBN 978-94-6493-579-0, 249 pagina’s, € 19,05. Prinsenbeek: Ellessy Crime 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Rapsodie in zwart

Spiegelschriften

Bespiegelingen over het menselijk bestaan

Denkend aan Holland …

Spiegelschriften is een bundel van korte teksten die zeer verschillen van onderwerp en stijl. De bundel bestaat uit vier afdelingen: Spiegelschriften, Hoofdstad, Screenshots en Tijdcapsules. Het gaat om verhalende teksten, bespiegelingen, maar ook teksten die kenmerken vertonen van gedichten. Op de flaptekst worden ze aangeduid als prozagedichten. Er zijn ook teksten die met een zekere ironie kritisch zijn ten aanzien van bepaalde maatschappelijke ontwikkelingen. Veel teksten zetten de lezer aan het denken. Gelukkig is er ook de nodige humor.

Auteur

Scott Rollins (New York 1952) is een auteur die sinds 1972 in Nederland woont. Behalve auteur van drie Engelstalige dichtbundels is hij ook uitgever en oprichter van het tijdschrift Dremples. Zijn eerste Nederlandse werk was de dichtbundel Grenstekens. Hij houdt zich ook bezig met muziek en is de oprichter van het label Otrabanda Records.

Het taalgebruik in de tekstjes is bijzonder. Hier is een taalkunstenaar aan het werk. In Verhaal uit het Pacific Rim speelt de schrijver met het woord ‘kop’. Eerst gaat het om ontslag mijn eigen kop ging rollen, vervolgens gaat het om jagers naar talent koppensnellers,meestal headhunters genoemd. Tenslotte gaat het over koppensnellen, een waardig tegenstander uitschakelen om daar zelf beter van te worden. Hij eindigt met de volgende overdenking Wij zijn al lang niet meer bezig onze hersenen te pijnigen om die koppen boven water te houden. Wij leven in twee wereld , we munten op twee koppen tegelijk.

Rollins is soms kritisch over de toekomst, in Subcutane Highway Blues 2061 fantaseert hij over een nieuw communicatiemiddel. In plaats van de smartphone wordt een chip onder de schedel geïmplanteerd. De ‘ik’ heeft er spijt van. Na de ingreep is het onmogelijk op te gaan in de menigte. Hij verlangt terug naar de tijd dat hij anoniem door het leven kon gaan. Hij is ook bang voor de CCTV-systemen waarbij overal camera’s op je letten. Zijn we op weg naar Big Brother is Watching you? ‘Ik’ zegt hierover: ik kan mijn kont niet eens krabben zonder dat er een alarm ergens afgaat.

Nog somberder is de tekst Overdosis. Het personage Raveman verliest als zij zintuigen. Zijn gehoor wordt beschadigd door de harde muziek bij feesten, mezzosopranen en muggen kon hij niet langer horen. Zijn reukvermogen gaat verloren door het veelvuldig snuiven van cocaïne. De geur van vers gemaaid gras kon zijn snuffelpaal niet langer behagen. Zijn gezichtsvermogen  werd minder door de beeldschermen, fruitmachines, flipperkasten en arcade videogames. Zijn smaak ging verloren door frituur en Uber pizza’s. Draaiende joysticks vlakten z’n tastzin af. Zo bleef er weinig over om van te genieten voor Raveman.

Echte maatschappijkritiek komen we tegen in Voorjaarsaanbieding (Non-fictie). De schrijver keert zich tegen doorgefokte varkens, koeien en kippen en de plastic soep in de Stille Oceaan. Hij waarschuwt voor fake news en het blindelings volgen van de twitteratti die sociaal of politiek op alles afgeven. Absurd is de tekst Dood door selfie. Talrijke voorbeelden laten zien dat sommige mensen de gevaarlijkste capriolen uithalen bij het maken van een selfie.

In de laatste afdeling Tijdcapsules komen enkele fraaie poëtische teksten voor. Als voorbeeld een  gedeelte uit Laatste ronde.

Plechtig wadend door het schuim hoort hij het geluid van ijs-                                                            blokjes klateren in borrelglazen in het kielzog van de barman                                                           die ze net keihard op de toog heeft laten bonken. Het suist na in zijn toegespitste oren.

Het onderwerp is prozaïsch, maar de taal poëtisch.

Een heerlijk boek                                                                 

Scott Rollins – Spiegelschriften. ISBN 978-94-933-6817-0, 68 pagina’s, € 18,50. Haarlem: In de Knipscheer 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Diversen | Reacties uitgeschakeld voor Spiegelschriften

Uitverkorenen

Techniek als dodelijk wapen

Trauma’s leiden tot de dood.

Noorwegen. Erik mist de schoolbus en komt daardoor te laat op school. Dat zou hem normaal een flinke portie straf opleveren, maar ditmaal redt het zijn leven. Want als hij zich opsluit op de wc om zijn opspelende darmen te ledigen dringen er vreemde mannen de school binnen, gehuld in legerkleding en voorzien van zware wapens. Zij beginnen rücksichtslos schoolkinderen neer te schieten. Erik zit doodsbang in het wc-hokje, in de ruimte naast hem zijn beste vriend Alexander en nog een verder een andere jongen, Jens. Als de overvallers klaar zijn met hun vernietigend werk liggen het schoolplein en de school bezaaid met lijken. De drie jongens lijken de enige overlevenden te zijn. De overvallers nemen hen mee en met hen ook een meisje, Lise die letterlijk ónder de doden lag, maar ook nog leeft. Ze worden geboeid meegenomen naar een industrieterrein, naar een gebouw waar de vader van Erik als wetenschapper werkt. Erik is doodsbang. Dit jaar zou zijn oudere broer Thomas met de kerst thuiskomen, die behoort tot een elite-eenheid die missies in het buitenland uitvoert. Thomas zou hen wel gered hebben, denkt Erik, nu zit hij daar, zonder enige hulp. Hij vraagt zich af wat hen te wachten staat bij deze beulen van mensen. In het industriegebouw wordt onderzoek gedaan. Eriks vader doet er proeven, hij wil per se een medicijn ontdekken tegen de hersenziekte die zijn geliefde vrouw het leven heeft gekost. Maar zijn onderzoek levert gegevens op die dood en verderf kunnen zaaien en Olsen heeft het niet meer in de hand.

Erik krijgt hulp. Zijn broer Thomas blijkt toch in de buurt te zijn en gaat pogingen ondernemen om zijn broer te redden en de moordenaars te stoppen.

Naast de broers spelen er meer mensen een rol. Zij hebben allemaal een trauma achter de rug. De broers zijn hun moeder kwijt, hun vader dr. Lars Olsen zijn vouw. Majoor Christian Elden heeft een oorlogstrauma opgelopen en zoekt een uitweg in de alcohol. En dan is er nog Arne die voort moet na een jeugd bij drugsverslaafde ouders en armoede. Hij belandt op het slechte pad, komt in pleeggezinnen terecht en belandt in de gevangenis..

 Kortom, voor de hoofdpersonen van Uitverkorenen verloopt het leven niet van een leien dakje. 

Auteur

Jimmy Cams (1979) woont met vrouw, kinderen en huisdieren in het Belgisch Limburgse Heusden-Zolder. Hij is IT-manager, heeft een grote interesse in techniek en houdt van lekker eten en drinken. Die hobby’s zijn in zijn boek duidelijk terug te vinden. Hij debuteerde in 2022 met Ooggetuige. Hij schrijft ook novelles en korte verhalen.

De start van deze thriller is ‘van dik hout zaagt men planken’, het kille doden van een complete leerlingen-enclave van een school is op z’n minst zwaar aangezet. Dat geldt eigenlijk voor dit hele boek. Hoewel ook humor niet ontbreekt, heeft Uitverkorenen ook qua taalgebruik wel iets weg van een stoere-jongens-boek. Daarnaast speelt techniek een rol. De auteur heeft zich goed ingelezen in de ziekte PSP en in nanotechnologie. Hij brengt een heleboel wetenschappelijke informatie over deze onderwerpen ten beste, maar die staat eigenlijk bijna terzijde van het verhaal.

Er zijn ongetwijfeld mensen (mannen?) die zullen smullen van dit boek. Uw recensente heeft er minder mee op.

Het thema: de gevaren van techniek en het feit dat technologie ook tot vernietiging kan leiden als het in verkeerde handen valt, zijn op zich best interessant. Maar of het in deze overdosis moet, betwijfel ik.

Voor liefhebbers.

Jimmy Cams – Uitverkorenen. ISBN 978-94-64789-16-4. 330 pagina’s, €22,00. Temse (B): Phoenix Books 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Uitverkorenen

De dagen die komen

Van kantoor naar moestuin

Een jaar van rouw.

Amande Luzin heeft veel te verwerken. Eerst verloor ze haar echtgenoot door een motorongeluk en kort daarna ook haar baby. Ze regelt een jaar onbetaald verlof en huurt een huis in Auvergne. Het huis met een tuin en een stuk bos staat al drie jaar leeg en is verwaarloosd. Het ligt afgelegen. Amande komt met een voorraad eten. Pas na een maand is ze genoodzaakt boodschappen te doen en komt ze in de buitenwereld. Het huis is volledig ingericht. Ze vindt van de vorige bewoonster aantekenboekjes waarin precies wordt vermeld hoe ze met de moestuin moet omgaan. Per maand worden alle handelingen vermeld. Amande gaat hiermee aan het werk. Langzamerhand wordt het onderhoud van de moestuin haar voornaamste bezigheid.

Auteur

Mélissa da Costa (1990) is een Franse schrijfster. In 2019 publiceerde ze haar eerste roman Tout le bleu du ciel. Het werd een megabestseller, uiteindelijk ook in Nederland waar het pas in 2024 verscheen onder de titel Al het blauw van de hemel. Inmiddels heeft ze zeven boeken gepubliceerd. De dagen die komen is haar tweede boek dat vertaald is in het Nederlands.

Amanda woont in een zelf gekozen isolement. Ze heeft wel goed contact met haar schoonfamilie. Er is sprake van wederzijdse bezoeken. Haar schoonvader Richard komt zelfs enige tijd bij Amanda wonen. Hij kan het verlies van zijn zoon moeilijk verwerken. Ontroerende ontmoetingen met haar schoonfamilie vinden plaats als haar schoonzusje Cassandra een baby krijgt. Amanda’s man werkte als jeugdleider. Hij was heel geliefd bij zijn pupillen. Enkelen van hen komen op bezoek. De ontmoetingen zijn hartverwarmend. De lange reis uit Lyon is voor hen geen bezwaar. Ook haar moeder komt een keer vanuit het verre Réunion. De relatie met haar moeder was slecht. Het is mooi om te zien dat deze gedurende het verblijf de relatie langzaam beter wordt.

De vereenzaamde Amande krijgt in de loop van de tijd een vriendschappelijke relatie met Julie Hugues. Deze komt steeds onverwachts op bezoek en is zeer behulpzaam, bijvoorbeeld met de tuin. Als de tuin vol bloemen staat gaat Amanda daar bloemsieraden van maken. Met behulp van Julie gaat Amanda die unieke sieraden verkopen, met veel succes, Amanda besluit dan niet terug te keren naar Lyon maar in Auvergne te bliven.

Deze aangrijpende en ontroerende roman is eigenlijk het verslag van een rouwproces en vertoont veel diepgang. Het is geschreven met veel inlevingsvermogen. De schrijfster schrikt er niet voor terug het grote verdriet van Amande te beschrijven. De grote liefde voor Benjamin blijft. In de tuin heeft ze een bezinningsplek bij een den. Ze noemt het een heilige den. Daar spreekt ze tegen Benjamin. Gaandeweg leeft ze op.

Mélissa Da Costa –De dagen die komen. Vertaald uit het Frans (Les Lendemains) door Anne van der Straaten en Els Dekker. ISBN 978-90-223-4115-5, 281 pagina’s, € 22,99. Antwerpen: Manteau / Standaard Uitgeverij 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Fictie | Reacties uitgeschakeld voor De dagen die komen

De tweede helft van je leven

De kracht en de wijsheid van de vrouw

Op weg naar een formidabel wezen.

De 49-jarige Susan Smit zit in de wachtkamer van een kliniek waar ze een behandeling voor huidverstrakking zal ondergaan. In de ogen van de meeste mensen is ze bloedmooi, maar naar haar eigen mening begint ze er onrustbarend oud uit te zien. Dat gevoel had ze al eerder, dit wordt haar derde poging om de tijd te lijf te gaan door haar huid te laten verstrakken. In de wachtkamer leest ze een boek van de Amerikaanse feministe Susan Sontag. Ze knikt goedkeurend bij Sontags uitspraak hoe ‘het volkomen natuurlijke proces van ouder worden bij vrouwen wordt gezien als een nederlaag’. Smit staat er op dat moment niet bij stil dat zij daar zit als het levende bewijs van Sontags woorden. Sterker nog, op de derde zal later nog een vierde huidbehandeling volgen. Inmiddels is ze zover dat ze de tijd gaat nemen om van een ‘lekker wijf’ te veranderen in een ‘leuk oud wijf’. Ze heeft de ouderdom nog niet helemaal aanvaard, maar ze is op weg. De nederlaag is geleden, de strijd voorbij. Tenslotte, realiseert ze zich, zit ze nu in de herfst van haar leven. En de herfst is een seizoen met een uitbarsting van kleuren in een spectaculaire show. Er staan haar, als ze mazzel heeft, nog twee mooie seizoenen te wachten. En in die jaren plukt ze de vruchten van verworven wijsheid, ze transformeert tot een formidabele vrouw met zelfkennis, intuïtie, humor, sensualiteit, eigenwaarde, een steekhoudende visie op de samenleving en een persoonlijke band met de natuur en het onzichtbare. Ze wordt een persoonlijkheid met wie men rekening zal houden.

Het is een hele lijst aan wensen, en Susan Smit neemt in haar nieuwe boek uitgebreid alle aspecten van de gedroomde transformatie ter hand. En ze nu ze de drempel eenmaal over is, doet ze dat met verve. Als een vrouw een bepaalde leeftijd te boven is wordt het indiscreet gevonden haar naar haar leeftijd te vragen. Komt dat antwoord toch, dan volgt vaak geruststellend: ‘O, ik had je veel jonger geschat!’ Of: ‘Je hebt nog wel een jonge geest.’ Smit vindt dat waanzin. Ze wíl geen jonge geest hebben, ze heeft haar wijsheden zwaarbevochten en ze is er trots op. Ironisch zegt ze: ‘Jong van geest’ klinkt voor mij als ‘je bent zo leuk dat we bereid zijn je verschrikkelijke leeftijd te vergeten’. Het komt voort uit de westerse obsessie met jeugd en schoonheid. Smit is er mee klaar. De term ‘zestig is het nieuwe veertig’, of ‘zeventig het nieuwe vijftig’… en ga zo maar door, geruststelling voor wie ouder wordt, wil ze niet meer horen. Ze is vijftig en dat is voor haar het nieuwe vijftig. Geen getob om zo jong mogelijk over te komen, maar trots en tevreden zijn met de geneugten van de dag.

Auteur

Susan Smit (1974) is schrijfster en columniste van Happinez. Ze debuteerde in 2001 met Heks. Inmiddels staan er heel wat boeken op haar naam, zoals de bestsellers Gisèle, Tropenbruid en De wijsheid van de heks. Smit werd genomineerd voor de NS-Publieksprijs voor de roman De heks van Limbricht. Begin 2024 publiceerde ze Alles wat beweegt, een historische roman over Isadora Duncan.

Voorin het boek draagt Smit haar werk op aan ‘iedereen die klaar is om niet langer te geloven wat haar is wijsgemaakt’. Hoofdstuk voor hoofdstuk beschrijft ze facetten van leven en doen om haar wijze lessen uit de doeken te doen.

Soms vind ik het geheel wat zweverig, het kan ook zijn dat uw recensente te nuchter is voor bepaalde denkbeelden. Ieder haar meug nietwaar. Smit schrijft voortreffelijk, ze kan mij alleen niet overtuigen/bekeren. Hindert niet. Achterin haar boek schrijft ze ‘Het meesterwerk van je leven is van jou en van jou alleen. Zorg er goed voor’.  Dat doe ik.

Ik ben geen volgeling van Smit, maar ze weet het beslist mooi te brengen.

Susan Smit – De tweede helft van je leven. De kracht en wijsheid van de vrouw. ISBN 978-90-488-7384-5, 287 pagina’s, 5 23,99. Amsterdam: Lebowski Publishers 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Diversen, Non Fictie | Reacties uitgeschakeld voor De tweede helft van je leven

De weeromstuit

De besognes van het leven

Alles is betrekkelijk.

De vierde bundel van Miguel Declerq bevat gedachten over het dagelijks leven. Over het algemeen  zijn de gedichten vrij toegankelijk, hoewel je soms  ineens op raadselachtige zinnetjes stuit. De gedichten hebben geen verheven inhoud, maar het is wel pure poëzie door het ritme. De vorm van de strofen is heel wisselend. Vaak is er maar één strofe. De bundel bestaat uit zeven afdelingen. De titels van deze afdelingen zijn soms raadselachtig: Gepluimd, Kompres. De toon is heel wisselend: kritisch, ironisch, laconiek, hard, zelden romantisch.

Auteur

Miguel Declercq (Oostende 1976) schrijft en tekent. Hij publiceerde in diverse literaire bladen zowel Belgische als Nederlandse. Hij debuteerde met de dichtbundel Pderson@ges, een sonnettenkrans waarmee hij de Hugues C. Pernath-prijs won. In 1999 publiceerde hij de  roman Wat Chloé overkwam. Overige bundels: Schijnmanoeuvres en Zomerzot/Somersault.

Het is mooi om vast te stellen dat de dichter zelfkritiek heeft. In Iets om  stil te staan typeert hij zijn gedichten . Het gedicht begint zoals zovele met één woord.

Ik                                                                                                                                                 

schrijf een gedicht                                                                                                                            

in welks overdenking de geest zich verliest.                                                                                     

Het rijmt en is metrisch.                                                                                                                 

Het gaat over niets.                                                                                                                        

Wat keek u verwonderd terwijl u dat las!                                                                                         

Dat is de bedoeling. Dat doet mij genoegen.                                                                                   

U bent niet de eerste                                                                                                                          

die meer had verwacht.

In Podium gaat het over een actuele zaak. Het is gewaagd, maar waarschijnlijk ironisch bedoeld. Slot:

Wat is het fijn                                                                                                                                

een blanke, heteroseksuele man                                                                                                      

op een podium                                                                                                                                   

te mogen zijn.

Romantiek en pure poëzie treffen we in het gedicht Bodemloos.

Ik zie dat je alleen bent als je lacht.                                                                                                

Ik slik je medicijnen                                                                                                                        

om te weten hoe het voelt om jou te moeten zijn en                                                                       

het is erger dan ik dacht.

Wees niet bedeesd.                                                                                                                           

Je bent misschien een zangvogel met hoogtevrees,                                                                                        

toch hoor je thuis tussen de wolken                                                                                                

op een boogscheut van de zon.

In de gedichten Hier komen ze en Het was een bloedbad voel je bedreiging.

Hoe wordt gereageerd op de dreiging?

Dus doof het licht en sluit de vensters.                                                                                      

Schuif de meubels voor de deuren, maar in stilte.                                                                                                                           

Zoek iets scherps om mee te steken. Nee, iets scherpers.                                                               

Zet je schrap, en wees bereid om voor de goede zaak te sterven.                                         

Luister. Wellicht is dit het juiste ogenblik                                                                                     

om elkaar voor het laatst te omhelzen.

Een ontroerend slotzin.

In de laatste afdeling Outro (einde) gaat het over zinloosheid en dood. De fraaie slotzin van Ongenode gast luidt:

De dood is een bezoeker                                                                                                                 

die zichzelf heeft uitgenodigd.

Een heel fraai gedicht met deze thematiek is Ginder.

Zo staart men in de zon                                                                                                                   

en wordt men lichter: er is geen gids,                                                                                          

geen overheidsbemoeienis.                                                                                                        

Alleen de grote vogelverschrikker                                                                                                

geeft men desnoods de middelvinger.                                                                                             

Dan is het tijd.                                                                                                                               

Dan wordt men heel voorzichtig opgetild,                                                                                         

en hier                                                                                                                                             

wordt stilaan ginder.

De geciteerde voorbeelden laten zien hoe gevarieerd de bundel is. De gedichten zijn fijn om te lezen en met weinig woorden is er vaak een diepere betekenis.

Een geslaagde bundel.

Miguel Declercq – De weeromstuit. ISBN 978-94-922-4174-0, 75 pagina’s, € 19,95. Utrecht: Uitgeverij Magonia 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Poëzie | Reacties uitgeschakeld voor De weeromstuit