Zomerlezen 2025

Van 18 juni t/m 2o juli geven de boekhandels de roman De stilte van Anya Niewierra cadeau bij aanschaf van € 15,- aan boeken.

Geplaatst in Geen categorie | Reacties uitgeschakeld voor Zomerlezen 2025

De klauwen van de lynx

Millennium 8

Nichtje in levensgevaar.

Svala Hirak, ze wordt in dit boek veertien jaar, is geen normale tiener. Ze woont in Gasskas in het hoge noorden van Zweden bij haar ooms, rendierhouders. Het nichtje van Lisbeth Salander is een hoogbegaafde kleine vechtmachine, ze kreeg voor kerst van haar tante een drone en ze bewaart het geheim van haar vermoorde moeder en wordt daardoor doelwit van de topcrimineel Branco.

Lisberh Salander krijgt geen contact meer met ‘haar’ vertrouwde hacker Plague. Ze gaat naar Noord-Zweden om hem te achterhalen en tegelijk Svala te beschermen die in levensgevaar zou zijn.

De journalist Michael Blomkvist tobt met zijn gezondheid. Hij aanvaardt het hoofdredacteurschap van de lokale krant uit Gaskas om dichter in de buurt te zijn kleinzoon Lukas en van zijn zwangere dochter Pernilla, met wie hij overigens een stroeve relatie onderhoudt.

En zo bevinden de drie hoofdpersonen zich niet alleen bij bij elkaar in de buurt, maar ook binnen het bereik van niets ontziende criminelen en zakenlieden die het voorzien hebben op het grote geld en daar zonder scrupules hun medemensen en de prachtige ongerepte natuur aan opofferen.

Auteur

Karin Smirnoff (geboren Larsson, jawel, 1964) is een Zweedse auteur. Ze was journalist en is eigenaar van een houtbedrijf. Ze debuteerde in 2018 met Mijn broer, dat genomineerd werd voor de belangrijkste literatuurprijs van Zweden. Na Stieg Larsson (1954-2004) en David Lagercratz (1962), die elk drie boeken van de immens populaire Millenniumreeks (meer dan 100 miljoen verkochte boeken) schreven is het aan haar om nieuwe avonturen voor het iconische duo Salander-Blomkvist te bedenken. Ze voegde aan de hoofdpersonen Lisbeth’s eigenzinnige nichtje toe, een trouvaille. Na De schreeuw van de zeearend  is dit haar tweede Meilleniumboek, een derde deel zit in de planning.

De klauwen van de Lynx is probleemloos ‘los’ te lezen. Voor een extra beleving is kennis van de inhoud van De inhoud van de zeearend beslist een pre. Veel hoofd- en bijfiguren komen in beide delen voor. 

Branco wil koste wat het kost Svala in handen krijgen en haar geheim ontfutselen. En passant dienen Salander en Blomkvist voorgoed worden uitgeschakeld. Zijn medewerkers weten wat hen te doen staat, maar sommigen hebben een dubbele agenda. Tussen alle bloederige details is er echter ook ruimte voor humor: Tante Lisbeth. Je mascara is uitgelopen…

Ook dit verhaal van de buitencategorie leest weer als een actiefilm. Je moet er wel je hoofd bijhouden vanwege de voortdurend wisselende perspectieven, de vele namen en de bijbehorende talloze verhaallijntjes. Aan het eind komt echter alles ‘netjes’ bij elkaar.

Bewerking van Smirnoffs beide millenniumboeken tot een televisieserie of speelfilm ligt voor de hand. Ik heb me uitstekend vermaakt en kijk reikhalzend uit naar het volgende deel. 

Karin Smirnoff – De klauwen van de lynx. Millennium 8. Vertaald uit het Zweeds (Lokatens klor) door Edith Sybesma. ISBN 978-94-005-1838-4, 352 pagina’s, € 24,99. Amsterdam: A.W. Bruna 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Deel van een reeks, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor De klauwen van de lynx

Schuilplaats

Bombardementen op Londen

Bijzondere vriendschappen.

Al vanaf de eerste pagina worden we verplaatst naar het Londen van 1944, dat toen geteisterd werd door bombardementen van nazi-Duitsland. De beschreven taferelen luchtalarm, schuilkelders, verwoeste huizen en vele slachtoffers behoren ook nu helaas tot onze dagelijkse realiteit. We wat het voor de mensen betekent om in zo’n hel te leven. Er zijn drie hoofdpersonen: de 14-jarige Charlie Matters, het 15-jarige meisje Molly Wakefield en de boekhandelaar Ignatius Oliver. In de loop van het verhaal ontmoeten ze elkaar en er ontstaat tussen deze zo verschillende personen een hechte vriendschap die hen helpt om te overleven.

Auteur

David Baldacci (1960) werd geboren in Virginia in de Verenigde Staten. Hij studeerde politieke wetenschappen en rechten. Negen jaar was hij werkzaam als bedrijfsjurist en advocaat. In 1996 debuteerde hij met Het recht van de macht. Zijn werk is in 45 talen vertaald en wereldwijd zijn er meer dan 150 miljoen exemplaren van zijn boeken verkocht.

Charlie Matters is een wees die bij zijn oma woont. Zijn ouders zijn omgekomen. De school heeft hij vaarwel gezegd. Charlie zwerft door de stad. Soms heeft hij een baantje, vaak steelt hij. Zo breekt hij in bij de boekwinkel The Book Keep van de sympathieke Ignatius Oliver. Als Charlie hem leert kennen heeft hij spijt en brengt hij het geld terug. Met Ignatius ontstaat een vriendschap. Zijn leven verandert totaal als hij Molly ontmoet.

Ignatius Oliver is eigenaar van een kleine sfeervolle boekhandel, die oorspronkelijk van zijn overleden vrouw was. Hij hield zielsveel van haar en hij mist haar verschrikkelijk. Als blokhoofd moet Ignatius tijdens bombardementen de mensen naar de schuilkelders begeleiden. De schrijver doet verslag van enkele bombardementen waarbij Ignatius zich als een held toont. We kunnen door deze realistische verslagen intensief beleven hoe het tijdens een bombardement toeging

Molly Wakefield is een meisje uit een welvarend gezin. Ze woont in een groot huis met personeel. Mevrouw Pride is haar nanny. In 1939 werd Molly naar het platteland gestuurd om aan te sterken. Ze woonde daar bij de familie Cooper. Mevrouw Cooper was verpleegster. In het plaatselijke ziekenhuis werden gewonde soldaten verpleegd. Toen Molly veertien jaar werd nam Mevrouw Cooper haar mee naar het ziekenhuis. Ondanks haar jonge leeftijd was Molly heel bedreven met het verzorgen van de soms zwaargewonden. De opgedane kennis en ervaring kon ze later in Londen toepassen.

Het verhaal van Molly begint met een grote teleurstelling. Ze wordt ontvangen door haar nanny, maar haar ouders zijn afwezig. Lange tijd zwijgt mevrouw Pride over haar ouders. Later blijkt dat haar moeder is opgenomen in een kliniek in Wales en dat haar vader spoorloos is verdwenen. Molly moet meer teleurstellingen verwerken. Bij een bombardement wordt haar ouderlijk huis weggevaagd en staat ze helemaal alleen. Ondertussen heeft ze Charlie en Ignatius al ontmoet en wordt ze door hen opgevangen. Ze gaat aan het werk als hulpverpleegster in een ziekenhuis.

Molly wil haar moeder bezoeken en op zoek gaan naar haar vader. Ignatius helpt hierbij. Rondom Ignatius zijn ook talrijke vragen over zijn vrouw en zijn houding tegenover de Duitsers. Het oplossen van die vragen maakt de roman spannend.

Schuilplaats is een soms harde, maar door de bijzondere hoofdpersonen tevens sympathiek boek. Het bevat zowel veel informatie als de nodige ontroerende momenten.

Een geweldige roman die je bijblijft.

David BaldacciSchuilplaats. Vertaald uit het Engels (Strangers in Time) door Jolanda te Lindert. ISBN 978-94-005-1793-6, 478 pagina’s, € 24,99. Amsterdam: A.W. Bruna Uitgevers 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Fictie, Tweede Wereldoorlog | Reacties uitgeschakeld voor Schuilplaats

Drenkman

Farmaceutisch bedrijf in de fout

Deel twee van de Wolters-Molenaarsserie.

Gérard Rapaille, mycoloog, ontdekt een onbekende paddenstoel met ongekende bestanddelen voor medicijnen. Hij gaat in zee met een farmaceutisch bedrijf. Er wordt een nieuw geneesmiddel ontwikkeld met spectaculaire mogelijkheden, onder andere voor de behandeling van alzheimer. Het gaat mis met enkele proefpersonen die zijn verdwenen. Rapaille wil dit schandaal aan de kaak stellen en vraagt Rik Wolters en Sandra Molenaar om er een documentaire over te maken. Zij deden dit al eerder, zoals beschreven is door de auteur in zijn vorige boek.

Auteur

Frank Peters (1962) woont en werkt in Babberich, een grensdorp in de Achterhoek. Hij debuteerde als auteur met Het meisje bij het venster, het eerste deel van de Wolters-Molenaarsserie. Hij wordt sterk geïnspireerd door zijn woonstreek.

Peters brengt naast het centrale verhaal ook nog enkele andere relevante zaken. Rapaille, de ‘paddenstoelenman’ is een zeer interessante figuur. Het is boeiend en leerzaam om hem te volgen op zijn speurtocht naar bijzondere paddenstoelen. Zijn vondst van het melkjuweeltje beleven we mee als spectaculair. Jammer dat het kweken mislukt en dat hij betrokken raakt bij de keiharde mentaliteit van de zakenwereld.

Verder wordt aandacht besteed aan een familiedrama. Rik Wolters maakte mee dat in zijn jeugd zijn broer Joes verdween. Hij wil weten wat er gebeurd is. Bij het ontraadselen van het probleem speelt het omstreden medicijn een rol. Een bijwerking van het ‘geneesmiddel’ is dat de gebruikers bepaalde zaken uit het verleden opnieuw beleven. Rik wordt in zijn dromen geconfronteerd met een boeman uit zijn jeugd de ‘Drenkman’. Zijn ouders waarschuwden hem vroeger dat hij bij het water weg moest blijven omdat anders de Drenkman hem zou grijpen. Het medicijn helpt hem tevens bij zijn zoektocht naar zijn broer, een bloedstollend spannend gedeelte.

Een ander nevenverhaal is de romance tussen Sandra en Rik. In de vorige roman groeide het stel al naar elkaar toe en dat gaat nu verder. De schrijver laat dat dat heel subtiel gebeuren, zo wordt het een uiterst romantisch verhaal. De aarzeling zit vooral bij Rik. Sandra neemt rigoureuze maatregelen. Haar huidige partner Robbert moet zijn biezen pakken.

In het onderzoek van Sandra en Rik naar de verdwenen proefpersonen gebruikten zij zelf het nieuwe geneesmiddel op initiatief van Gérard Rapaille. Sandra krijgt hiervoor pas met grote moeite toestemming van haar mediafirma. Samen met de talentvolle jonge cameraman Jules gaat ze op onderzoek, geweldig spannend.

De schrijver is er goed in geslaagd aan te tonen hoe ver zo’n farmaceutische firma kan gaan bij het verhullen van ernstige feiten bij de ontwikkeling van een medicijn. Het product moet hoe dan ook slagen op de markt.

Drenkman is een zeer geslaagde en veelzijdige thriller. 

Frank Peters – Drenkman. ISBN 978-90-834-1242-9. 288 pagina’s, € 21,99. Babberich: Waayhof Uitgeverij 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Deel van een reeks, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Drenkman

Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben

Bloemlezing uit zijn teksten

‘Ik ben een gewiekste zondaar’.

De onlangs overleden Paus Franciscus was ook buiten de Rooms-Katholieke Kerk bijzonder geliefd. Zijn oprechte zorg voor armen, gevangenen en vluchtelingen maakte op velen diepe indruk.

Jorge Mario Bergoglio (Buenos Aires 1936- Vaticaanstad 2025) trad in 1958 toe tot de orde der Jezuïeten, waarvan hij in 1973 provinciaal werd. In 1998 werd hij aartsbisschop van Buenos Aires, in 2001 kardinaal en in 2013 paus.

Samensteller

De Vlaming Nikolaas Sintobin (1962) werkte als advocaat voordat hij toetrad tot de Jezuïeten. Hij studeerde theologie in Parijs en is docent, pastor en schrijver. Op zijn blog https://nikolaassintobin.blogspot.com/ en op Facebook publiceerde hij ‘zo maar wat uitspraken’ van de paus, waarop hij veel positieve reacties kreeg. Op verzoek van de kerkhistoricus en journalist publiceerde hij een aantal van deze teksten in dit boekje, waarin u ook een lijst van Franciscus’ belangrijkste teksten aantreft.

Volgens Santobin  begrijp je niets van de paus  als je niet beseft dat hij Jezuïet is. Het is dan ook niet verwonderlijk we deze religieuze orde relmatig tegenkomen in dit boekje. Zo lezen we dat de jezuïetenpaus aan de jezuïeten vraagt in hun gebed met aandrang vraagt te smeken om Gods vreugde. Franciscus vertelt wat hij geleerd heeft van de jezuïeten en hij vertelt zelfs een jezuïetengrap. Ook denkt hij na over wat het voor een jezuïet betekent om tot paus verkozen te worden. Hij heeft ook geleerd hoe het niet moet en praat openhartig over zijn ‘bruuske en autoritaire bestuurswijze’ als provinciale overste van de jezuïeten.

Volgens de samensteller is dit boekje een willekeurige aaneenrijging van citaten van paus Franciscus. Deze teksten pretanderen geenszins een representatieve bloemlezing te bieden om het geheel van geschriften, toespraken en talrijke interviews van paus Franciscus.

Een greep uit de inhoud: een toespraak van vier minuten die kardinaal Bergoglio hield tot zijn collega-kardinalen vóór het conclaaf waarop hij tot paus werd verkozen; waarom Maria zo belangrijk is voor de kerk; opvoeden ‘zoals vroeger’ kan leiden tot hypocrisie; wat moet je doen om heilig te worden?; wat barnhartigheid wil zeggen; ‘ik ben een gewiekste zondaar’; waarom twijfel zo belangrijk is; het gejammer in de kerk; het christelijk getuigenis draait niet om het bombarderen van mensen met religieuze boodschappen; internet is een geschenk van God.

Nieuwsgierig? Lees dit boekje. Het is beslist de moeite waard.

Nikolaas Sintobin (samensteller) – Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben. Bloemlezing uit zijn teksten. ISBN 978-94-9339-544-2, 96 pagina’s, € 11,99. Leeuwarden: Adveniat / Jongbloed Christelijke Media 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Religie | Reacties uitgeschakeld voor Waarom ik paus Franciscus zo dankbaar ben

Erfvogels

De weerloze mens

Wat een trauma kan doen met de volgende generatie.

Vijfendertig jaar nadat zijn vriendin Sanne het zonder uitleg plotseling uitmaakte, ontvangt Corneel Schut een bericht van haar. Ze vraagt of hij haar kan bezoeken om iets te bespreken. Sanne wil nog niet vertellen waar het over gaat, maar zegt dat het belangrijk is om het gesprek persoonlijk te voeren zodat Corneel haar beter zal begrijpen. Corneel reageert in eerste instantie korzelig en houdt de boot af.

Nadat Corneel enige tijd heeft gewikt en gewogen wint zijn nieuwsgierigheid het van zijn weerzin. Corneel maakt een afspraak en neemt op een dag de trein naar Roermond. Tijdens de rit komt hij tussen de carnavalsgangers terecht en bezeert hij zich aan een van zijn vingers waaraan hij enkele dagen eerder is geopereerd. Opnieuw gaat een oude wond open, dit keer letterlijk.

Eenmaal aangekomen in Roermond ontvangt Corneel een bericht van Sanne waarin ze zegt dat zijn bezoek haar op dit moment slecht uitkomt. Ze stelt voor dat haar dochter Mirèse hem ophaalt van het station en tijdelijk onderdak biedt. Hoewel Corneel het irritant vindt dat Sanne hem weer onaangenaam verrast laat hij zich opnieuw overhalen toch te komen. Zijn hoop is om via Mirèse meer te weten te komen over haar moeder en de reden waarom ze Corneel destijds verliet.

Tijdens de daaropvolgende gebeurtenissen komt de lezer steeds meer aan de weet over zowel de voorgeschiedenis van Corneel als de wijze waarop Mirèse is opgevoed. Duidelijk wordt dat beiden te maken hadden met de trauma’s van hun ouders. Dit wordt zichtbaar in hun gedragspatronen, overtuigingen en angsten. Er kan hier verder weinig meer over worden gezegd, omdat anders te veel zou worden verklapt.

Wat we wel kunnen zeggen is dat Criens goed uitlegt hoe de overdracht tussen generaties plaatsvindt (‘intergenerationeel trauma’; JG). De auteur maakte al eerder gebruik van dit thema in vorige romans en vroeg daarbij advies aan verschillende experts op dit gebied. Criens werkt het motto van het boek ‘Ik heb het verleden opnieuw verzonnen om de schoonheid van de toekomst te zien’ dan ook goed uit. In verschillende mooie scènes, zoals die waarin Mirèse bij Corneel in slaap valt, laat hij goed zien hoe de hoofdrolspelers omgaan met hun demonen. Nachtmerries, herinneringen en angsten die getriggerd worden door geluiden of beelden, alles wat hoort bij een trauma komt voorbij.

In de roman komen veel zware onderwerpen voorbij: MeToo, woke, handicaps, echtscheiding, misbruik, moord, kindermishandeling, verwaarlozing, alzheimer en drankverslaving. Misschien is het te veel bagage voor een te kleine koffer. Criens had zich kunnen beperken door het te houden bij het seksueel misbruik waar het in deze roman vooral over gaat. De boodschap was dan ook overgekomen.

Dat neemt niet weg dat Erfvogels een goed te lezen boek is. De zinnen zijn in het algemeen kort, treffend en zonder overbodige versiering geformuleerd. Verder is het verhaal vlot geschreven en wordt het nergens ingewikkeld. Wat Criens ook goed doet is de spanning erin houden tot het einde toe. Een slot dat precies op het juiste moment eindigt en de lezer in shock achterlaat.

Auteur

Erfvogels is de zesde roman van Frits Criens die in 2009 debuteerde met Verzwegen oorlog. Centrale thematiek in zijn boeken is de vraag: Wat doet het met weerloze mensen, kinderen en volwassenen, die getroffen worden door bijvoorbeeld oorlog, misbruik of mentale ziektes? Hoe houden de slachtoffers zich staande en hoe lang echoën hun traumatische ervaringen na?

Frits Criens – Erfvogels. ISBN 9789463657617, 302 pagina’s, € 22,50, Leeuwarden: Uitgeverij Elikser 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Psychiatrie | Reacties uitgeschakeld voor Erfvogels

Vrijuit

Afscheid van het land van oma Katja

Iris hield van Rusland, maar Rusland hield niet van haar.

Het is 24 februari 2022, 8.30 uur, als Iris de Graaf wakker wordt van gebons op haar deur. Ze schiet overeind. Politie? Maar nee, het zijn Irina en Faik, haar vaste producer en cameraman voor haar reportages als Rusland-correspondent van de NOS. Ze kijkt op haar telefoon en ziet dat ze honderden berichten, oproepen, pushmeldingen en appjes heeft gemist, ze heeft dwars erdoorheen geslapen. Irina komt binnen: ‘Aankleden, haar borstelen, mascara op: over tien minuten ben je live. Het is oorlog’ Faik zet zijn camera en lampen op haar balkon. De eerste oorlogsdag is een adrenalinebom van jewelste. Er zullen er vele volgen. Oorlog, hoogspanning, doden, gewonden, stress, angst, verdriet. En dat terwijl de experts die Iris de afgelopen dagen interviewden tegen haar zeiden: ‘Poetin gaat geen oorlog beginnen, want de Russen staan daar absoluut niet achter.’ Niemand zag het aankomen, of sloten de mensen hun ogen voor het ondenkbare? Hoe het ook zij, zij hebben ongelijk gekregen en Iris doet verslag, van uur tot uur. Het land waar zij woont, waar zij altijd heeft willen wonen en werken, het land van haar grootmoeder Katja, is voorgoed veranderd. Volgens Poetins draaiboek grijpt hij in ‘om de bevolking te beschermen tegen het terrorisme en de aanslagen in de Donbas, tegen de nazi’s en tegen de Oekraïense agressie’.

Iris heeft Russisch bloed. Haar opa Geert is getrouwd met haar oma Katja, die geboren is in een Russische dorp niet ver van het Oekraïense Charkiv. Het echtpaar woont in Camminghaburen, Leeuwarden. Van kind af aan is Iris gefascineerd geweest door alle Russische dingen bij haar oma Katja, door oma’s vareniki, de vette knoflookbroodjes die ze bakte, door de samowar waarin ze thee zette, door het zinnetje Russisch: Davaj koesjaj! (Kom op, eten!) waarmee ze aangaf dat het maal op tafel stond, door al die dingen die van oma Katja een echte Russische oma maakte. Toen ze een jaar of tien was vond Iris een aantal cassettebandjes bij oma Katja op zolder, een taalcursus Russisch voor beginners. Iris leerde, met behulp daarvan tellen in het Russisch, kleine zinnetjes zeggen. En oma Katja riep dan verrukt: Molodets! ofwel ‘Goed gedaan!’ In de loop der jaren kwamen de verhalen over Katja’s jeugd naar buiten, ze had een moeilijk leven gehad. Al die dingen leidden voor Iris tot een studie Russisch en een felbegeerd correspondentschap. En: tot het feit dat ze, op haar dertigste, getuige werd van een oorlog: haar geliefde Rusland valt Oekraïne binnen en dat mag beslist geen ‘oorlog’ heten. En ze ontdekt dat zij weliswaar Rusland liefheeft, maar dat de liefde voor haar als kritische, westerse journalist bepaald niet wederzijds is. Het zwijgen wordt haar opgelegd. Ze is niet meer veilig in de stad waar ze zo graag woonde en waar ze in drie jaar tijd zoveel vrienden heeft gemaakt. Haar mailbox staat dagelijks vol haatberichten, voor de een is ze te anti-Russisch, voor de ander te pro-Russisch, het zijn online bommetjes die haar veel stress bezorgen. Ze voelt zich gemuilkorfd, ze wordt voorzichtiger. Maar desondanks roept de NOS haar terug. Terug naar Nederland.

Auteur

Iris de Graaf (1991) studeerde slavistiek en journalistiek. Ze werkte als verslaggever voor onder andere NOS Stories, NOS op 3 en op de buitenlandredactie van de NOS. Al die tijd hoopte ze op een vaste plaats als correspondent in Moskou en in 2020 kreeg ze haar droombaan, uitzonderlijk jong voor een correspondent. In 2022 werd ze door Harper’s Bazaar verkozen tot Woman of the Year en uitgeroepen tot Taalstaatmeester. Vrijuit is haar eerste boek. De Graaf is nu presentator van het NOS Journaal.

Vrijuit is een fascinerend en beklemmend boek. Het is een aangrijpende, mooie vermenging van persoonlijke verhalen over oma Katja die de basis legde voor Iris’ liefde voor het land dat haar later verried mét de momentopnames en reportages: over de terugkomst van Navalny bijvoorbeeld, die wordt gearresteerd bij de eerste stap die hij vanuit Duitsland terug op Russische bodem zet. Hij werd in Duitsland verpleegd nadat hij in Rusland vergiftigd werd. Hij keert terug, want hij wil de Russen in eigen land inspireren, maar hij krijgt de kans niet. Hij kust zijn vrouw nog één keer en wordt dan definitief afgevoerd.

Iris schrijft hartverscheurend over haar vertrek naar Nederland, en over de moeite die het haar kost om voor haar eigen veiligheid voortaan thuis, achter de keukentafel, het nieuws te moeten volgen, om niet meer als verslaggever tussen de mensen te kunnen staan. Het is als het afscheid van een goede vriend, een vriend van wie je nooit verwacht had dat hij je zou verraden. Dat doet pijn, dat maakt haar boos en ze is diep teleurgesteld in die vriend.

Dit is een schitterend geschreven adembenemend boek.

Iris de Graaf heeft – zoals gezegd – Russisch bloed. Ik hoop van harte dat ze haar pen daarin blijft dopen en haar lezers blijvend laat delen in haar treurnis en kritische blik, vanaf de zijlijn. Want Rusland mag ze nooit meer in. Ze is op een zwarte lijst gezet door het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken.

Zij heeft de oorlog overleefd. Dat wel. Maar het is een pijnlijk besef, dat haar ziel schuurt.

Een boek dat u niet mag missen!

Iris de Graaf – Vrijuit. 978-90-488-7378-4, 365 pagina’s, €23,99. Amsterdam: Lebowski Publishers 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Non Fictie | Reacties uitgeschakeld voor Vrijuit

Hera

Het huwelijk van Hera en Zeus

Koningin van de goden.

De Griekse mythologie kent een groot aantal verhalen. In veel daarvan komt de godin Hera voor. In deze roman heeft de schrijfster de verhalen over Hera verenigd. Zo is een doorlopend verhaal ontstaan met Hera als hoofdpersoon. In de proloog wordt de strijd tegen de titanen beschreven. Met haar broer Zeus vocht ze tegen hun tirannieke, kinderetende vader Kronos. Ze wonnen de strijd en vestigden zich op de Olympus. Zeus verdeelde de macht tussen hem en zijn broers Poseidon en Hades. Ook zijn zussen Demeter en Hestia werden godinnen. Hera kreeg tot haar grote teleurstelling weinig macht en trouwde uiteindelijk met haar broer. Hij had daar sterk op aangedrongen. Een groot gedeelte van de roman gaat over dit stormachtige huwelijk.

Auteur

Jennifer Saint studeerde klassieke talen aan het Kings College in Londen en werkte daarna dertien jaar als docent. Ariadne, haar debuutroman, werd lovend ontvangen door pers en lezerspubliek en een internationale bestseller. Ook haar volgende romans Atalanta en Elektra werden een groot succes.

Hera had gehoopt op meer macht. Ze uit haar ontevredenheid bij Zeus. Deze reageert als volgt: Ik heb je niets afgenomen. Je hoeft niet over de zee of de Onderwereld te heersen. Je kunt samen met mij het hemelrijk regeren. Als koningin. Als mijn echtgenote. Ze is zogenaamd de koningin van het Hemelrijk en wraakzuchtig neemt ze zich voor alle middelen aan te wenden om Zeus neer te halen. Het is een slecht huwelijk. In bijna alle gesprekken en ontmoetingen komt de ontevredenheid van Hera naar voren. Zeus eist van Hera onvoorwaardelijke trouw, terwijl hij zelf zijn gang mag gaan met nimfen, stervelingen en godinnen. Goden durven haar niet te benaderen. Eén keer probeert de sterfelijke koning Ixion haar te verleiden. Zeus vervangt de echte Hera door een schijngestalte die verdampt als Ixion haar vastgrijpt. Een vreselijke straf volgt. Zeus bindt hem aan een groot rad, steekt het in brand en stuurt het draaiend naar het hemelgewelf.

Met haar kinderen heeft Hera ook geen geluk. Haar eerste zoon heet Ares. Hij is boos en schreeuwerig, een godenzuigeling die al vanaf het allereerste begin geneigd is tot driftbuien. Als hij van de borst af is duwt hij haar weg. Ares schreeuwt voortdurend en smijt van alles stuk. Hij wordt de god van de oorlog. Laat hij zijn woede op de slachtvelden gebruiken in plaats van zich thuis af te reageren. Hephaistos is haar tweede zoon, hij is lelijk en lusteloos en gefascineerd door vuur. In een werkplaats begint hij metalen voorwerpen te maken, niet alleen sieraden maar ook gereedschappen.

Hoofdthema is de jaloezie van Hera. Ze is vaak boos op Zeus, maar ze neemt ook wraak op zijn minnaressen en hun kinderen. Enkele voorbeelden. Toen Zeus in het bos was met een aantal nimfen hield de nimf Echo haar voor de gek, zodat Zeus en de nimfen niet betrapt werden. Hera bestrafte Echo met een vloek. Echo kon nog slechts de woorden van anderen herhalen. Er zijn nog talrijke verhalen over minnaressen van Zeus die door Hera werden belaagd. Toen Hera Zeus betrapte met Io veranderde Zeus deze in een koe om Hera te misleiden. Minnares Semele was zwanger van Zeus. Door een list van Hera werd zij verbrand. Het gelukte hem het ongeboren kind te redden. Hij naaide het in zijn dij waar het verder kon groeien. Zeus bracht het kind ter wereld, het werd de beroemde Dionysos.

Eigenlijk is het huwelijk van Hera en Zeus een groot strijdtoneel. Het is verbazend hoe rustig Zeus blijft bij de woedeaanvallen van Hera. Het kwam tot een uitbarsting toen Hera met de hulp van de reus Typhon Zeus wil uitschakelen. Dit mislukt gruwelijk. Typhon wordt vernietigd. Hera wordt voor straf vastgeketend aan een rotswand. Ze wordt bevrijd door haar zoon Hephaistos. Zeus pikt dit niet. Met alle wind in zijn macht smijt Zeus zijn zoon door het dal onder hen, recht in de vurige mond van de vulkaan. De roman eindigt met een nieuw conflict tussen Zeus en Hera. De afloop verklappen we niet.

Jennifer Saint heeft geprobeerd het levensverhaal van Hera in een roman samen te vatten. Dat is haar goed gelukt, maar in haar streven alles te vertellen zijn er veel fragmenten die vaak diepgang missen. Zo is het een fragmentarisch boek met iedere keer weer een overvloed aan namen. Als studieboek met de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven van Hera is het boek zeker goed geslaagd, maar niet als boeiende roman.

Jennifer Saint – Hera. Vertaald uit het Engels (Hera) door Saskia Peterzon-Kotte. ISBN 978-90-834-2233-6, 364 pagina’s, € 24,99. Amsterdam: Uitgeverij Orlando 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Mythologie | Reacties uitgeschakeld voor Hera

De Tour van ’56

Het beladen geel van Roger Walkowiak

Geen toevalstreffer.

Roger Walkowiak, Roger wie? De kans is groot dat die naam u niets zegt. Zelfs als u een wielerliefhebber bent, laat staan alleen maar geïnteresseerd in de Tour de France. En toch won Walkowiak de Tour de France van 1956 en staat hij op de erelijst van tourwinnaars tussen de wielerlegenden Louison Bobet en Jacques Anquetil.

De chauvinistische Fransen pruimden hem niet als winnaar van La Grande Boucle.. Hij had geen enkele etappe gewonnen en men vond hem vanwege zijn Poolse afkomst geen ‘echte Fransman’.

Auteur

© Barton van Flymen

Martinus Jan (Mart) Smeets (1947), de Mart, wordt door zijn vele bewonderaars gezien als de Grand Old Man van de Nederlandse sportjournalistiek. De voormalige basketbal-international begon bij het Haarlems Dagblad en schreef voor verschillende kranten en tijdschriften. Zijn columns zijn gebundeld in een groot aantal boeken. Van 1973 tot 2016 was hij verbonden aan de NOS, als onder meer sportcommentator voor radio en televisie. Hij presenteerde jarenlang tijdens de Tour de France het populaire tv-programma De Avondetappe. Samen met ‘Kale’ Kees Jansma schreef hij Nabeschouwing over sportverslaggeving en andere min of meer belangrijke zaken. Nu maakt hij het wekelijkse radioprogramma OLM (Ouwe Lullen Muziek) en schrijft hij nog steeds boeken en columns.

Toen de Tour van 1956 werd gereden was de kleine Mart nog maar negen jaar. Het materiaal dat hij verzamelde komt onder andere uit tourplakboeken die hij ooit bij De Slegte aanschafte. Hij kon dit aanvullen met materiaal uit interviews met oud-renners die Walkowiak en/pf de desbetreffende tour nog hadden meegemaakt.

Rasverteller Smeets schuwt de randzaken niet. Een van de eerste onderwerpen die hij aansnijdt is het gedoe rond Wim van Est (voor oudere lezers de man van het Pontiac horloge), die niet zou starten. So what? Niet relevant, maar wel een aardig verhaal.

Verslagen van de gereden Touretappes worden afgewisseld met portretten van de Nederlandse en door de auteur gekozen andere interessante renners, zoals Fred de Bruyne, Gerrit Voorting, Charly Gaul, Wout Wagtmans en Roger Hassenforder. Ook beruchte ploegleider Kees Pellenaars (‘de Pel’) blijft natuurlijk niet onbesproken. Met name het stuk over Daan de Groot ontroerde mij.

Per etappe lezen we hoe de tourzege van Walkowiak tot stand kwam. De renner van een regionale Franse ploeg (Frankrijk Noordoost Centraal) kon na de zevende etappe de gele trui aantrekken, maar verloor het felbegeerde tricot in de tiende etappe aan Gerrit Voorting. In de achttiende etappe nam Walkowiak de leiding van de Algemeen Klassement over van Wout Wagtmans en handhaafde zich in het geel tot en met de eindstreep in Parijs. Hij reed een goed uitgekiende Tour en werd daarbij knap ondersteund door zijn ploegleider. Zijn overwinning was terecht en beslist geen toevaltreffer. Ook lezen we wat er na zijn tourzege met Walkowiak gebeurde.

Weer een mooi Smeets-verhaal.

Mart Smeets – De Tour van ’56. Het beladen geel van Roger Walkowiak. ISBN 978-94-6297-341-1, 256 pagina’s. Amsterdam: Uitgeverij De Kring 2025.

Geplaatst in Geen categorie | Reacties uitgeschakeld voor De Tour van ’56

Een dodelijke biecht

Hoe geheim is het biechtgeheim?

Van spinnenkop naar de moordenaar.

Commissaris Liese Meerhout heeft ternauwernood een moordaanslag overleefd. Ze wil zo snel mogelijk weer aan het werk, maar heeft ontzettend vaak last van een zware migraine die haar hele handelen beperkt. Ze zit diep ongelukkig thuis. Het enige nuttige wat ze kan doen is als hulp werken in het restaurant van haar partner Matthias, maar dat is niet echt haar roeping. Matthias is stiekem wel blij dat ze niet werkt, hij heeft in het ziekenhuis aan haar bed gestaan en is als de dood dat hij haar alsnog zal verliezen. Op een dag als Lise in het restaurant bezig is zegt een vrouw die vertrekt heimelijk tegen haar: red mij! Liese denkt erover na, maar doet vooralsnog niets. Want redden? Redden waarvan? Toch zit het haar niet lekker en ze opent een onderzoek, zonder haar collega’s in te lichten. Ze is tenslotte met ziekteverlof. Wel vertelt ze plaatsvervangend commissaris Michel Masson wat ze doet, haar grote wat oudere vriend op het bureau en de vader van Matthias. Hij is ervan overtuigd dat werken Liese definitief zal genezen, dus hij neemt haar serieus. Hij vertelt haar ook dat het lichaam van een jonge priester is gevonden. Aan zijn voeten liggen dertig zilverlingen, het Bijbelse symbool voor verraad. Als de vrouw uit het restaurant óók wordt gevonden, dood en eveneens voorzien van een Bijbelse verwijzing, voelt Liese zich schuldig: had zij haar nog kunnen redden? En dan valt er nóg een dode.

Liese stort zich, vanaf de zijlijn van haar halve herstel, op het onderzoek naar de moordenaar. Tot ongenoegen van Matthias, die had gehoopt dat ze – gedwongen door haar migraine – zou stoppen met haar politiewerk. Het levert spanning op tussen de twee. Liese wil gelukkig zijn met haar werk, Matthias hoopt dat ze het geluk elders zal zoeken.

Maar waar en wie is de moordenaar? En hoe zoekt hij zijn slachtoffers uit? De politie linkt hem aan een kerkelijke instelling vanwege de Bijbelse teksten bij de doden. En zij vermoeden dat een priester, straf en strak en streng in de leer, hen verder zal kunnen helpen. Maar die blijkt van de ene op de andere dag een baan bij het Vaticaan in Rome te hebben gekregen en is spoorslags vertrokken. Dat is wel héél toevallig. Masson laat het er niet blij zitten, gaat hem achterna en wordt bepaald niet welwillend ontvangen.

Auteur

Toni Coppers
Coauteur Annick Lambert

Toni Coppers (1961) heeft inmiddels een hele reeks misdaadromans op zijn naam staan. Hij is getrouwd met coauteur Annick Lambert en het echtpaar heeft een samengesteld gezin met vijf kinderen. Coppers heeft diverse prijzen op zijn naam staan. Zo ontving hij in 2022 de Hercule Poirot Life Time Achievement Award en de Max Gouden Vleermuis Oeuvreprijs. Daarnaast ontving hij tal van publieksprijzen, maar liefst vijf keer won hij de Hercule Poirot Publieksprijs. De allermooiste bekroning van zijn werk vindt hij dat de bibliotheek in zijn geboorteplaats Sint-Truiden is omgedoopt tot de ‘Bibliotheek Toni Coppers’.

Toni Coppers’ commissaris Liese Meerhout viel zozeer bij het publiek in de smaak dat hij haar de hoofdrol gaf in 21 thrillers. Deze bestsellers zijn verfilmd en trekken veel kijkers.

Wat deze thriller zo boeiend maakt is niet alleen het vernuftige verhaal en de opzienbarende plot, maar ook de herkenbare karakters van al zijn ‘doodgewone mensen’ met hun nukken en passies, hun karakters die botsen of juist klikken, het is psychologie van de bovenste plank. Inlevend, meelevend, intelligent en humoristisch.

Geen wonder dat Toni Coppers zulke hoge ogen gooit in Vlaanderen! Waarom is hij in Nederland niet bekender? Het wordt de hoogste tijd.

Er valt gelukkig een heleboel in te halen via de bibliotheek. Iets om mij op te verheugen.

Dit is een thriller om volop in te duiken en achter elkaar uit te lezen. Het zogenoemde ‘rooie-oortjes-werk’. Chapeau! Vanaf nu ben ik fan van Coppers!

Toni Coppers, coauteur Annick Lambert – Een dodelijke biecht. ISBN 978-94-934-0987-1. 313 pagina’s, € 24,99. Gent: Borgerhoff & Lamberigts 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Deel van een reeks, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Een dodelijke biecht