Eens een moordenaar, altijd een moordenaar?
Matjesvlechten met de dood.
Nadja pleegde in haar jonge jaren een misdaad. Ze werd gepakt, veroordeeld en kwam in de gevangenis terecht. Nadat ze haar straf heeft uitgezeten wil ze een ‘gewoon’ leven leiden, onopvallend, als ieder ander. Ze krijgt een baan als assistente bij een advocatenkantoor en is van goede voornemens vervuld. Maar het verleden laat haar niet los. Ze lijdt aan zware paniekaanvallen waarin ze haar daad opnieuw voor zich ziet, ze is doodsbang dat ze wéér tot zoiets in staat is. Als ze in therapie gaat adviseert de therapeute die angstige dromen op te schrijven om ze weg te werken. Maar Nadja krijgt geen rust. Ze blijft vluchten voor haar verleden.
Sterker nog, ze wordt via een vroegere vriendin van het kantoor opnieuw met de dood geconfronteerd. Deze vriendin, Laura, trouwt met hun beider baas Gero, maar dat blijkt geen gelukkige combinatie. Gelukkig heeft ze wel haar dochtertje Vivi, die ze nooit meer kwijt wil, geen dag. Als Laura in de problemen komt vraagt ze daarom Nadja om hulp. En of Nadja wil of niet, ze wordt uit puur medeleven opnieuw de misdaad in getrokken.
Als de politie ontdekt dat Nadja in de buurt van een lijk moet zijn geweest trekt die de snelle conclusie dat zij dus ook de moordenaar moet zijn. Tenslotte had ze al eerder bewezen voor geen kleintje vervaard te zijn. Nadja is, volgens de politie, de perfecte dader. Dat Nadja door haar belaste verleden ook een ideaal slachtoffer is, wijst de politie af. Aan Nadja, het instabiele, zwaar getraumatiseerde, doodsbange meisje de taak om haar onschuld te bewijzen.
Auteur
De nog in de DDR geboren Romy Hausmann (1981) is naast schrijver ook freelance televisiejournalist en mediaconsulent. Haar boek Dag en Nacht uit 2019 was het best verkochte Duitse thrillerdebuut van dat jaar. Het stond op nummer 1 in de ranglijst van de best verkochte paperbackromans en was korte tijd nummer 1 op de bestsellerlijst van Der Spiegel. Hausmann ontving de Crime Cologne Award.
Het gegeven van deze thriller is fascinerend: komt een veroordeelde dader ooit écht vrij?
De uitwerking van dit mooie ego-complot doet wat aan matjesvlechten denken: met steeds nieuwe gekleurde stroken papier vlecht je een kleurrijk matje. Dat gebeurt ook hier.
Er zijn hoofdstukken onder de noemer 2014 die het verleden boven halen, hoofdstukken – in cursief – met de therapeutische brieven over toen, hoofdstukken onder de noemer ‘Nadja’ waarin het heden een rol speelt en hoofdstukken waarin ook de gedachtewereld van vriendin Laura en baas Gero onder de loep genomen worden.
Op zich kloppen ze allemaal keurig, maar de lezer is gedwongen van kleurstrook naar kleurstrook mee te vlechten om het beoogde ‘matje’ tot een geheel te maken. Niet altijd even eenvoudig. Eigenlijk vind ik het een zwaktebod, dergelijke aparte verhalen die de lezer moet combineren. Wat mij betreft – maar recenseren is tenslotte een kwestie van smaak – is het een grotere kunst om een verhaal te schrijven dat kop en staart heeft, met hooguit een terugblik die verklaart waarin de reden moet worden gevonden voor een latere gruweldaad.
Desondanks, de tijdsprongen daargelaten, de verwarring accepterend, komt er tóch een mooie ontknoping uit die je als lezer niet aan ziet komen.
Waarmee Slapeloos een echte thriller is voor lezers die graag puzzelen. Boeiend van stijl. Knap geschreven.
Romy Hausmann – Slapeloos. Vertaald uit het Duits (Marta Schläft) door Michel Bolwerk. ISBN 978-94-0270-592-8, 334 pagina’s. € 19,99. Amsterdam: HarperCollins 2020.
