Leren communiceren is topsport
‘Voor de kinderen bestonden handicaps niet.’
Nadat Karen Hekking elf jaar geleden werd getroffen door hersenletsel met dysartrie – een spraakgebrek – stond zij plots aan de andere kant van haar geleerde leven. Ooit was zij logopedist en leerde anderen spreken, nu was zij degene die zelf met een spraakgebrek kampte. En niet zomaar een spraakgebrek. Zij kon niet meer goed articuleren, sprak nasaal, te luid en te traag, moest regelmatig naar woorden zoeken. Kortom, zij spreekt ‘anders’. Maar zij weigert het stempel ‘patiënt’ te dragen, of het etiket ‘mensen met een communicatieve beperking’. Zij houdt het kortweg op ‘anders’ en nadat zij een lange weg heeft afgelegd en haar nieuwe stem heeft geaccepteerd als een gegeven wil zij hem niet meer kwijt. Deze spraak hoort bij haar, het klinkt misschien niet mooi, maar het is wel haar stemgeluid. Laat dat waardeoordeel dus maar achterwege, lieve luisteraar. Lees verder
