Willem zorgt voor Tineke, Tineke glijdt weg
‘De kracht die mij aan haar bindt, is onze verbondenheid.’
Vrij snel nadat Willem en Tineke Brouwer met pensioen gaan vertoont Tineke de eerste symptomen van dementie. Zoals zij allebei weten is dat een diep invaliderende ziekte die na jaren van steeds zwaarder lijden onherroepelijk leidt tot algehele afhankelijkheid en de dood. Het is voor Willem en Tineke een afschuwelijk vooruitzicht. Maar Willem stelt zijn vrouw gerust: ‘Hij zal altijd voor haar blijven zorgen.’ Deze zorg, die steeds meer van hem vergt, gaat Willems leven beheersen. Tineke smeekt hem eens ‘Gooi mij niet weg’, ze is doodsbang dat ze tóch naar een verpleegtehuis moet. Maar hij bezweert haar dat ze samen blijven, in hun eigen huis. Willem schrijft een boek over hun leven samen. De bange woorden van Tineke vormen de titel daarvan. Hun leven in liefde, waarin dementie de ongenode Dritte im Bunde werd, het kernpunt. Lees verder →