LeesKost

De jacht op een seriemoordenaar

De zaak Peter Kürten.

De historicus Hugo Luijten schreef een historische roman die zich afspeelde in Düsseldorf van februari 1929 tot 24 mei 1930. Het gaat over de legendarische seriemoordenaar Peter Kürten. De auteur heeft veel onderzoekswerk verricht. Het is goed te weten dat het om ware feiten gaat, anders zou je het niet geloven. Het gaat om een wel heel ‘hongerige’ seriemoordenaar. Hij ontziet niemand, zelfs kleine meisjes worden het slachtoffer. Het bijzondere aan deze historische thriller is de opbouw. Boven elk van de 70 hoofdstukken staat een naam. Het kan de naam zijn van politieman Meisters, de dader Kürten of van een slachtoffer dat ontsnapt was en het kon navertellen. De personen vertellen allen vanuit hun eigen perspectief. Zo krijgen we een goed inzicht in de emoties en de drijfveren, vooral bij Kürten is dat heel boeiend.

Een Aussie whodunit

Moord in het theater.

De thriller speelt zich af in Ravensville, een slaperig stadje op de grens van outback en tropisch regenwoud in Far North Queensland. De amateurtoneelgroep RATS is aan het repeteren. Het gaat om de thriller Murder Undone. De sfeer is slecht omdat regisseur Butt Holden nogal te keer gaat. Een van de spelers haalt steeds de grap uit om op Butt te schieten. Hij doet dat met een dummy revolver, het is een plagerij. Het is wel vreemd dat hij dat zo vaak herhaalt. Tijdens de voorstelling klinkt een schot. Butt is doodgeschoten met een echte revolver door Tony. Dat lijkt duidelijk, maar er wordt gezegd dat het een ongeluk is, de revolvers zijn door iemand verwisseld. Werk aan de winkel voor de politie. Als het speurwerk vastloopt wordt er een echte speurneus uit Brisbane bijgehaald. Ook Mayen Powel, een medespeler, doet mee aan het speurwerk.

Een ‘lettervrouw’ als concurrent

Op jacht naar de geheimen van de  schrijver.

Agatha, de keurigheid zelve, is getrouwd met de schrijver George March. Waar ze in haar jonge jaren nog overliep van adoratie voor haar beginnende auteur en zijn boeken van A tot Z uitspelde, is dat in de loop van hun huwelijk minder geworden. Haar man werd succesvol, Agatha March veranderde in een gezette mevrouw die zelfs de boeken van haar man niet meer inkeek. Ze was voor de buitenwacht trots op hem, plukte de vruchten van zijn succes en speelde het keurige, plichtsgetrouwe vrouwtje. En dan, als Georges opnieuw een boek presenteert dat vele lezers trekt, vraagt de vrouw van de bakker – waar zij dagelijks komt – haar wat mevrouw March er nu van vindt, dat de hoofdpersoon Johanna uit dit nieuwe boek zo duidelijk op háár geïnspireerd is. De vraag overvalt mevrouw March. Want deze hoofdpersoon is een prostituee, een hoer waar niemand mee naar bed wil, dat weet zij nog net.. En daar zou zij sprekend op lijken? Ze heeft voor de volgende dag een chique feest thuis georganiseerd, ter gelegenheid van de boekpresentatie. Maar mevrouw March is lamgeslagen. Ze heeft tijdens het feest het idee dat iedereen haar uitlacht achter haar rug, dat iedereen weet wat zij niet wist. Zij, een onsympathieke lichte vrouw! Zou ze weten dat George haar zo ziet? En dat hij misschien wel een ander heeft?