Een kijkje in de keuken van Ronald Giphart en die van zijn vrouw
Goede verhalen en originele recepten.
Een kookboek zonder foto’s, waar vind je dat nog? Maar de verhalen zijn misschien wel beter dan foto’s. Ze doen bijna hetzelfde, Ze roepen een beeld op. Je krijg dus toch een plaatje te zien in je hoofd. En waar je met een mooie foto nog denkt: jaja, maar als ik het maak dan ziet het er helemaal niet zo uit (en waar haal ik in vredesnaam die smakelijk uitziende leistenen of drijfhouten tafel vandaan) kun je met een goed verhaal meteen dat lekkere recept op je eigen bordje op je eigen tafel verbeelden. Of in je tuin, op de bank, voor de tv of naast je lief of ander goed gezelschap.
Auteur
Ronald Giphart (1965) is een populaire schrijver met een omvangrijk oeuvre. Zijn bekendste romans zijn Ik ook van jou, Phileine zegt sorry en Ik omhels je met duizend armen, die allemaal verfilmd zijn. Als fervent Feyenoordsupporter schreef hij samen met Rob van Scheers Kuipkoorts. CHECK Als amateurkok schrijft hij culinaire stukken voor onder meer Foodies. In dit boek staat een selectie hiervan
Uitgeprobeerde recepten
Gevulde aardappels Het allerallerallerlekkerste wat Ronald in twee weken rondreizen in Amerika gegeten had. En inderdaad: verrukkelijk. Niet voor calorietellers, aangezien de vulling niet alleen bestaat uit een beetje aardappel, maar vooral uit roomboter, crème fraîche en cheddar. Maar… hoe krijgt vrouw Mascha (overwegend, geloof ik, de kok in huize Giphart) de ruim 700 gram vulling in twee uitgeholde aardappels? Daar zou ik graag een YouTube filmpje bij gehad hebben. Maar geen nood; je kunt er gewoon nog meer aardappels mee vullen. En groot is mooi en veel is lekker. Zeker bij deze aardappels.
Funchi (een soort Antilliaanse polenta) Ten huize van de Gipharts woedt een maisoorlog. Met dit recept heeft hij nog steeds niet het antimaiskamp over de streep weten te trekken, en bij ons proefpanel bleef ook de verdeeldheid. Maar als je van zaken als griesmeelpudding en polenta houdt dan zal funchi, denk ik, ook bijdragen aan je levensgeluk. Het feit dat het op zichzelf niet heel veel smaak heeft is de hele lol ervan. Het heeft een lekkere structuur (als je bij het prokamp zit) en je maakt het op smaak met geraspte oude kaas en rozemarijn. Hoe kun je het dan niet lekker vinden?
Oosterse bitterbal Het recept begint met de uitleg dat het hier geen echte bitterbal betreft. Maar het is wel rond, gepaneerd en gefrituurd. Sowieso lekker dus, in principe. De vulling is overwegend uit elkaar geplozen zoet Aziatisch gekruid rundvlees. En ja, het is geplozen. Ik heb het woord opgezocht. Dat nog niet eenvoudig, want er bestaat blijkbaar een lijdende vorm (in welk geval het gepluisd is) en een bedrijvende vorm (in welk geval het dus geplozen is) van het woord pluizen.
Maar terug naar de oosterse niet-bitterballen. Ik vermoed dat Ronald ze heel erg lekker vindt, want de hoeveelheid ballen die je maakt is indrukwekkend. In het recept staat dat het voor 20-25 ballen is maar, uitgaand van het formaat flinke bitterbal, had ik er toch bijna twee keer zo veel. De meningen van het panel waren een beetje verdeeld. Je moet wel van het zoetige Aziatisch gekruide vlees houden en proberen niet te veel aan bitterbal te denken. Maar er werd overwegend (heel) enthousiast gereageerd. Fijn om een voorraadje van in de vriezer te hebben en er af en toe nonchalant enorm goede sier mee te maken
Wortelpuree met geitenkaas Fluwelig oranje pureetje met een zachte geitenkaas smaak. Verrukkelijk.
Ramen Wie kent het nog niet: ramen. Chinese noedelsoep (heel populair in Japan, Amerika en ook steeds meer bij ons). Heerlijke rijke Chinese bouillon met (in dit geval) de dikke witte udonnoedels (bij ons altijd larfnoedels genoemd, hoewel dat niet door iedereen als aanbeveling gevoeld wordt), rauwe gemarineerde dunne plakjes zalm, paddenstoelen en verse groenten. Dat is echt heeeeel wat anders dan zo’n plastic bakje instant noedelsoep. Gipharts favoriete recept uit dit boek.
Pierogi De Giphartjes zijn stevige eters. Dit recept voor vier personen voedt ook prima acht personen. Maar lekker genoeg om je er gevieren een rolberoerte aan te eten. Best veel werk, maar als je Facebook even laat voor wat het is dan denk ik dat het qua tijd toch wel moet lukken. Heerlijk soort Poolse ravioli met een zijdezachte vulling van aardappelpuree, hüttenkäse en gebakken ui. Lente-uitje, spekjes en crème fraiche eroverheen en eten tot je er bij neervalt.
Pinda-gehaktballetjes Grote bak gehaktballetjes met pindakaas erin. Een soort gehaktballetjes met saté, maar dan met de saus er al door geprakt. Lekker bij je biertje. En mocht het om de een of andere reden niet opgaan dan kun je er de volgende dag een meer dan lekker broodje mee beleggen.
Gefrituurde kip Zelf je kippetje paneren met panko, daar kan sowieso niet veel tegenop. En dan ook nog op een gua boa. Een wat…? Gua bao is een gestoomd broodje dat je bij de toko kunt kopen. Een soort kruising tussen een pitabroodje en een ongevulde bapao. Zelf vullen met gefrituurde gepaneerde kip, lente-ui, Japanse mayo en tonkatsusaus. Als je dit niet allemaal kent: loop gewoon de toko in met dit boek onder de arm en je wordt vanzelf aan je ingrediënten geholpen. Echt, het is de moeite waard.
Vanillevla Heerlijke dikke vla met een fantastische vanillesmaak. En niet eens zo ingewikkeld. Niet het soort toetje als kant en klare pakvla die je na je boerenkoolstamp naar binnen keilt, maar een echt lekker toetje om een goede maaltijd af te sluiten (sorry, boerenkoolstamp is ook echt heel lekker).
Pindjur Smeersel van geroosterde paprika, aubergine met een pittig pepertje. Tip voor ouders met jonge kinderen: begin er nu meteen mee! Geef ze alleen pasta (kaal of hoogstens met bolognese-saus uit een potje), patat met mayo en pizza met weinig en probeer er geen culibiggetjes van te maken. Anders loop je onherroepelijk tegen het probleem op dat je, je met bloed zweet en tranen bereidde voorraadje pindjur, die zo-even nog huisvlijtelijk stond te pronken in de koelkast, mist. Weg. Opgevroten, met lepels tegelijk tussen tosti’s gekwakt, op dik besmeerde boterhammen met humus verdwijnend en NIETS voor jou overlatend. Daar sta je dan, als culi-ouder, met je door Giphart er bij aangeraden verse, nog dampende, Turkse brood onder de arm en niets om erop te smeren.
Buikspek Boterzacht Aziatisch buikspek. Geen mes bij nodig. Eigenlijk helemaal geen bestek bij nodig. Gewoon op tafel zetten er lekker met je vingers stukken van af plukken. Stukje brood erbij, zodat je gestaag door kunt bunkeren.
Dit fijne boek biedt een leuke mix van wat ingewikkeldere recepten om goede sier mee te maken en lekkere en makkelijke snaaihappen. Om een beetje door de kamer te laten slingeren, af en toe een stukje in te lezen en vervolgens geïnspireerd aan de slag te gaan.
Ronald Giphart – Smakelijk! De lekkerste verhalen met recepten. ISBN 978-94-004-0406-9 , 304 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: Thomas Rap 2018.