Teleurgestelde vrouwen
Zeventien korte verhalen.
De meeste verhalen uit deze bundel hebben gefrustreerde vrouwen als hoofdpersoon. De mannelijke partner voldoet meestal niet aan de verwachtingen. Enkele zijn diep tragisch. De onderwerpen verschillen heel sterk. Lees verder
Geliefde burgemeester wordt thuis verschrikkelijk gemist
Het wordt niet meer normaal.
Eberhard van der Laan (1955-2017) was een immens populaire burgemeester van Amsterdam. Toen hij ongeneeslijk ziek bleek te zijn besloot hij door te blijven werken tot het echt niet meer ging. Er brak een periode aan van collectief medeleven in stad en land en na zijn overlijden van collectieve rouw.
Maar Eberhard wordt natuurlijk nog het meest gemist als echtgenoot en vader. Lees verder
Relatiebemiddeling voor de prijs van een knappe auto
‘High-end partner search’.
Heel wat mensen die zichzelf presenteren als happy single, zouden graag een partner willen hebben. Maar boeiende partners liggen niet voor het oprapen, zeker niet als de single een jaartje ouder wordt en loslopende mannen en vrouwen steeds zeldzamer worden. En om nu uit louter eenzaamheid genoegen te nemen met kneus of tweede keus gaat de meesten te ver.
Dat is de reden dat veel van de alleengaanden – alleenstaanden schijnt een negatieve klank te hebben – zich op de digitale markt van de zoekenden begeven. Anderen, wellicht wantrouwender voor de schone schijn van het net, gaan naar een relatiebureau.
Dit boek gaat over Pier Ebbinge en zijn bureau voor relatiebemiddeling. Hij noemt zich de ‘Cupido voor de rijken’ en daarmee is meteen de toon gezet. Want de ambtenaar, de leraar, de verpleegkundige en de journalist (om maar wat representanten van de middenklasse te noemen) mogen zich nog zo eenzaam voelen, nog zozeer snakken naar een geliefde aan hun zijde, zij kunnen zich voor hulp bij hun zoektocht niet tot deze cupido wenden. De man loopt over van menslievendheid, wil mensen graag in elkaars armen drijven, maar hij moet er wel goed aan kunnen verdienen. En de geliefden in spe dienen financieel al evenmin van de straat te zijn. Huisje in Frankrijk, wereldreizen, samen de Poolnacht aanschouwen, sterrenrestaurants, bootje van aardig formaat, een kelder met goede wijnen… ze behoren voor de opdrachtgevers van Pier (hij wil ze per se geen ‘klanten’ noemen) tot de dingen van de dag.
Deze cupido voor de rijken is niet zomaar iemand. Niet alleen de auteur van dit boek zingt ’s mans lof in alle toonaarden, maar ook anderen die zijn pad kruisen. Ebbinge had jaren lang een bedrijf als headhunter en consultant. In 2012 schreef hij als ‘adviseur in liefdesgeluk’ het boek Liefde en Werk, een liefdesbijbel. De uitgever zag er geen brood in, de tekst was niet swingend genoeg. Nu heeft Ebbinge zijn stijl gevonden. In hakketakkerige poëtisch geformuleerde krantenadvertenties omschrijft hij, in door hem benoemde kwaliteitskranten, de opdrachtgever voor wie hij op zoek is naar een partner. Hij heeft deze opdrachtgever dan al uit en te na gesproken, een dossier aangelegd en zijn hersens gepijnigd hoe hij hem of haar zo gevoelig mogelijk kon omschrijven. Dat heeft de opdrachtgever tot dan toe €20.000 honorarium gekost. Slaagt Ebbinge erin een succesvolle verbintenis tot stand te brengen, dan komt daar €40.000 bovenop. Veel? Levenslang geluk voor de prijs van een garage. Dat is toch niet te veel? En trouwens, wie dat niet kan opbrengen, hoort niet bij Ebbinge thuis. Zo eenvoudig ligt dat.
Auteur
Mark Koster (1969) werkt sinds dertig jaar in de journalistiek voor onder meer Het Financieele Dagblad, Quote en Omroep WNL. Hij is ook de auteur van Hoe word ik bitcoin-miljonair.
De auteur heeft zich de vingers blauw getikt om (opdrachtgever?) Ebbinge neer te zetten als de meest charismatische man van het heelal, nationale liefdesbiechtvader, psycholoog op relatie-terrein, fijnzinnig tekstschrijver, een lange, mooie man gezegend met een groot gevoel voor humor, patriciër pur sang… het houdt niet op.
Misschien zijn er lezers die smullen van de datingvoorbeelden uit deze ‘Boer zoekt vrouw’ voor de rijken. Ze zijn op z’n tijd vermakelijk, dat zal ik niet ontkennen. Zelf zegt hij: ‘Ik koppel niet, ik bemiddel niet, ik doe aan high-end partner search. Noem mij maar adviseur in levensgeluk.’
Het is maar dat u het weet.
Goede wijn behoeft geen krans. Maar wat mij betreft is dit een hagiografie. En heiligen, dat weet u, kunnen niet zonder aureool.
Mark Koster – Cupido voor de rijken. Achter de schermen bij Pier Ebbinge Relationship. ISBN978-94-92460-240. 197 pagina’s. € 20,95. Den Haag: The Reader Publisher 2018.
Superieure handhaving
Alle misdadigers zeggen het tegen de politieman die iedere crimineel op zijn pad inrekent: ‘Je bent té goed’. Lees verder
Onder de radar
Na de inname van de Krim zoekt Rusland meer voormalig Sovjetgebied dat kan worden teruggewonnen. De Baltische Staten vrezen een invasie.
Drie aanslagen. Drie vermoorde diplomaten. Een sluipschutter in Portugal, een autobom in Spanje, een schutter op een motorfiets in Griekenland. Het hangt allemaal met elkaar samen en maakt deel uit van een groot complot. En nu komt Noorwegen daar ook nog bij. Lees verder
Een denkbeeldige samenleving
Bizarre roman vol creatief taalgebruik.
Dit is een heel bijzonder boek. Het gaat hier in geen enkel opzicht om een conventionele, realistische roman. De titel is al raadselachtig en de inleiding, met de titel Propolis is nog raadselachtiger. Op de volgende bladzijde staat gelukkig Hartstikke welkom dat maakt dat je toch maar doorleest. De opbouw is heel afwijkend. Er is boek A waarin het gaat over het schoolfeest. Boek Nul handelt over de schrijver John Derlage. Het derde deel Boek B gaat weer over het schoolfeest. Van een doorlopend logisch verhaal is geen sprake. Het boek is zeer fragmentarisch. Er zijn onnoemelijk veel personen en daarmee veel subplots. In een interview zegt de schrijver dat hij er geen voorstander van is om het de lezers gemakkelijk te maken: er moet gepuzzeld en gewerkt worden. Lees verder
‘We konden samen heel goed zwijgen’
Oud worden en vroeg vertrekken.
De demente moeder van F. Starik vraagt haar zoon als hij haar bezoekt: ‘Zit ik hier nu opgesloten?’ Zijn antwoord: ‘Ja moeder, hier hebben we je opgesloten.’ Moeder: ‘En wanneer mag ik hier weer weg?’ Zoon Frank: ‘Nooit meer moeder, je zult hier sterven.’ Uiteindelijk sterft zoon Frank het eerst. Te jong, op 59-jarige leeftijd, nadat hij na een hartinfarct en een operatie zelf ervaren heeft wat het is om patiënt te worden. Hij moet stoppen met roken, stoppen met drinken. Gelukkig is daar ‘lief’, zijn vriendin en mede-schrijfster Vrouwkje Tuinman. Ze vinden elkaar, hebben een latrelatie en kunnen samen geweldig goed zwijgen. Lees verder
Portret van een rascomédienne
Jenny Arean op de planken en privé.
Deze biografie is een gedetailleerde beschrijving van de carrière van Jenny Arean (1942) vanaf haar eerste engagement bij Wim Kan. Met de serieuze toneelrollen en haar optredens in succes-musicals en de eigenzinnige programma’s met Ischa Meijer. Tenslotte haar solo-shows. Uitgebreid wordt ingegaan op de tekstschrijvers en de artiesten met wie zij samenwerkte. Ook haar privéleven komt aan bod met haar liefdesrelaties met Huib Rooymans en Ischa Meijer. In het hoofdstuk In concreto: Hoe doet ze’t wordt stap voor stap uiteengezet hoe haar programma’s tot stand kwamen. Lees verder
Fulltime mantelzorger voor demente echtgenote
Aangrijpend document van een verglijdend leven.
Willem Brouwer is gynaecoloog, Tineke Brouwer anesthesioloog. Willem gaat op zijn 65ste met pensioen, Tineke als zij 60 is. Er ligt nog een leven voor hen, zij zullen dat aangenaam gaan besteden. Maar al vrij snel blijkt dat Tineke vergeetachtig wordt, en niet zomaar een beetje, zoals bij het klimmen der jaren vaker voorkomt, maar hevig. Ze wordt bang als ze alleen thuis is, raakt in paniek in een vreemde omgeving, valt onverklaarbaar af, vergeet dat zij naar begrafenissen is geweest en vraagt dan enkele maanden later aan de achterblijver: ‘Hoe is het met…?’ Pijnlijke situaties. En toch komt bij Willem noch Tineke het woord dementie naar boven. Bij anderen wel. Ook hun twee zoons maken zich zorgen. Willem ziet Tineke dagelijks, het ‘wegglijden’ valt hem wellicht minder op, maar de zoons zien hun moeder veel minder en constateren hoe hard ze achteruit gaat. Lees verder
