Ontvoerd of actueler?
Misdaadroman voor lezers die lijden aan hematofobie
Als verpleegkundige Eveline (Evie) Spier na een lange, doodvermoeiende Coronatijd-dienst het AMC verlaat, is ze hard aan haar rust toe. Maar ze komt niet in haar bed terecht. Er gebeurt iets. Wat, dat is een raadsel. Feit is wel dat ze niet meer, zoals anders, haar moeder belt en in de dagen daarna evenmin. Als moeder vanuit Haarlem naar Evie’s huis in Amsterdam reist, treft ze haar dochter niet thuis. Ze besluit naar de politie te gaan, aangifte te doen van vermissing. En al vindt de dienstdoende agent haar paniek wel erg voorbarig, er lijken toch redenen genoeg om bij Evie’s verdwijnen ‘geen goed gevoel’ te hebben. Als hoofdinspecteur Anne Kramer over de kwestie wordt ingelicht zet ze vol op een zoektocht in. Deze zaak is niet pluis, behoeft mankracht. Hier, later in Suriname, nog later in Syrië. Wat is hier allemaal aan de hand? Na een zoektocht van een week vraagt de lezer zich af: waar wordt Evie’s lichaam gevonden?
En dan volgt een vreemde apotheose: Evie duikt op, en zo te zien is ze compleet ongeschonden. Het enige merkwaardige is dat ze niet meer weet wat haar in die week overkomen is. Er is voor haar gezorgd, ze heeft duidelijk goed te eten gehad. Maar verder? Geen idee. Haar geheugen lijkt verdwenen. Het gekke is alleen dat ze, als ze weer aan het werk gaat op de IC van het ziekenhuis, alle ingewikkelde technische handelingen daar zonder aarzelen uit kan voeren. Dát weet ze dus nog wel. Er rijst het vermoeden dat Evie liegt. Wat heeft ze te verbergen? Heeft ze in die week iets meegemaakt wat haar vrees heeft ingeboezemd? Is ze verliefd geworden op iemand en mag niemand daarvan weten? Is ze per ongeluk iets te weten gekomen en wordt ze nu gechanteerd of bedreigd om haar mond te houden? Anne Kramer en haar team gaan naarstig op zoek naar de waarheid. Want dat er iets ernstigs is gebeurd, is zeker. En stel dat Evie echt ontvoerd is en dat ook de andere verpleegkundigen eenzelfde lot staat te wachten… Er speelt een gruwelijk geheim en Evie zit daarin gevangen.
Auteur
Joop van Riessen (1943) was jarenlang hoofdcommissaris van politie in Amsterdam. Na zijn pensionering schreef hij op verzoek zijn memoires. Toen zijn uitgever hem daarna aanspoorde fictieve misdaadromans te gaan schrijven waarbij zijn arbeidsverleden hem zou inspireren, begon hij met enige aarzeling. De schrijversdrift kreeg hem al snel te pakken. Sinds 2009 schreef hij veertien misdaadromans waarin de doortastende politievrouw Anne Kramer de touwtjes van het korps in handen heeft.
Van Riessen laat in dit spannende boek een aantal actuele zaken de revue passeren. Het personeelsgebrek in de zorg, zeker tijdens en na Coronatijd, en ook het grote asielprobleem. In Weerloos speelt een vluchteling zelfs een heel belangrijke rol. Handig is ook de namenlijst achterin dit boek.
Snel en spannend geschreven. En dit is nu eens een misdaadromans waar lezers met hematofobie (bloedangst) veel genoegen aan zullen beleven want er vloeit geen druppel bloed. Dat komt niet vaak voor bij een thriller!
Misdaad van Hollandse bodem. Altijd lekker herkenbaar en aangenaam om te lezen.
Joop van Riessen – Weerloos. Eem Anne Kramer-thriller. ISBN 9-789-462-972-37-7, 285 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: Uitgeverij De Kring 2022.