Levensgeluk
Wanneer je dakloos wordt komt het goed uit als je nieuwe vriendje architect is.
Anna is 32 jaar oud en woont in iemands appartement. Dan moet ze er met haar zes verhuisdozen weer uit en naar iets anders. Zonder haar nu direct een tobberig type te noemen heeft ze wel de vrouwelijke neiging lijstjes te maken over van alles en nog wat. Met het eerste, nogal lange lijstje begint haar verhaal. Een lijstje wat ze allemaal nog moet doen. Het gaat van het kopen van een genderneutraal kraamcadeautje, de was sorteren tot haar fiets laten maken. Een lijst van bijna zeven pagina’s lang.
Toch stapt ze op haar niet helemaal kapotte fiets op weg naar een housewarmingparty, maar onderweg blijkt ze het adres kwijt te zijn. Ze heeft geen idee waar ze moet zijn en besluit bij een tapperij naast een soort parkeerplaats annex bouwterrein pauze te houden. Anna drinkt er twee biertjes. Buiten Ze ziet ze op het parkeerterrein bij het bouwterrein naast een caravan een man zitten. Ze raken aan de praat. Hij heet Bor en is architect. Bor heeft optie op een kavel en de bouwtekeningen al klaar. Bor verwacht binnen korte tijd groen licht van de gemeente om zijn droomhuis te mogen bouwen.
Bor lijkt een aardige vent. Hij speelt gitaar, heeft rode wijn onder handbereik en verder chips en een kampvuur dat wat later aangaat. Het zijn allemaal prima ingrediënten voor een gezellig herdersuurtje en de lezer wordt dan ook niet teleurgesteld als Anna besluit bij Bor te blijven slapen.
Nadat de gemeente groen licht heeft gegeven is Anna net als Bor enthousiast aan de bouw van het nieuwe huis begonnen. Dat wil zeggen, zij mogen de hele inrichting uitzoeken, want het is aannemer Pavel met zijn mannen die daadwerkelijk beton storten en metselen.
Tijdens de bouw zijn er spectaculaire ontwikkelingen die onmogelijk te voorzien waren, maar de spanning in het leven van Anna er behoorlijk inhouden. Uiteraard met vele lijstjes zoals waarom je niet naar Spanje zou willen emigreren en in welke landen de mensen het oudst worden en welke tinten grijze verf er zijn.
Auteur
Renée Kapitein (1987) schrijft verhalen en scenario’s. Ze verhuisde na haar studie al veertien keer en is op dit gebied dus een ervaringsdeskundige.
Dit vrouwenboek bevat zo veel schwung en herkenbare vrouwendingen dat ik het als man gaandeweg steeds leuker vond. Geen moment verveling.
Renée Kapitein – Waarom we huizen bouwen. ISBN 978-90-263-4687-3, 263 pagina’s, € 20,99. Amsterdam: Ambo | Anthos 2020.