Verloren in Napels

Een liefde gewonnen, een geliefde verloren

Kan liefde zeeën overbruggen?

Als de Amerikaanse uitwisselingsstudente Heddi in een koude nacht bij de open haard in het studentenhuis in Napels zit te mijmeren over haar leven, wordt zij plotseling aangesproken. Niet op de manier waarop alle Italianen haar namen uitspreken, met weglating van de letter H waarmee ze herdoopt is tot ‘Eddie’, maar keurig als ‘Heddi’. De jongen heeft er duidelijk op geoefend. Hij geeft haar een bandje met muziek, speciaal voor haar samengesteld. Hij kondigt aan dat hij Pietro heet en op vakantie gaat, naar het boerendorp van zijn ouders. En dan vertrekt hij. De overblufte Heddi bedankt hem en wenst hem ‘veel streekplezier’, een taalkundige fout waarover ze zich later kwaad maakt. Wat moet die charmante Pietro wel van haar denken?

De korte kennismaking is het begin van een zinderende zomerse liefdesrelatie in de jaren negentig. Ze verliezen hun hart, zijn jong en verliefd op elkaar en op het leven, ze maken wilde plannen. Decor van hun geluk is de oude mooie stad Napels. Als Pietro terug is zwerven de twee er rond, lopen door kleine armoedige stegen, zitten op weidse rijke pleinen, bezoeken oude palazzo’s. Napels en zijn geschiedenis zijn onderdeel van hun geluk. De zon van de liefde schijnt er gul, de koele schaduw in oude volksbuurten streelt het zweet dat op hun lichamen staat als ze elkaar omhelzen. Het leven is mooi in Napels in deze jaren vol geluk.

Heddi en Pietro mogen van plan zijn samen verder te leven, maar zo eenvoudig is het niet als twee volkomen verschillende culturen bij elkaar komen. Hun werelden verschillen sterk. Dat komt heel duidelijk naar voren als Pietro ‘zijn Heddi’ mee naar het platteland neemt, om haar voor te stellen aan zijn traditioneel ingestelde moeder. Dat mag een genoeglijk uitstapje lijken, maar het is meer, veel meer. Want Pietro heeft nooit eerder een meisje mee naar huis genomen en dat hij dit nu wel doet is een duidelijk teken dat hij zijn leven wil delen met Heddi. Zijn ouders hebben met veel moeite land voor hem gekocht en het staat ze helemaal niet aan dat zoonlief zich daarop vestigen zou met een Amerikaanse vrouw. Heddi wordt ijzig ontvangen. Vooral moeder wijst Heddi met grote kilte af. Heddi realiseert zich dat Pietro altijd zal moeten schipperen tussen haar en zijn familie. Ze stelt hem voor een moeilijke keuze.

Auteur

Heddi Goodrich (1971) is geboren in Amerika. Ze woonde van 1987 tot 1994 in Napels, waar zij Italiaans studeerde. Inmiddels woont en werkt ze in Nieuw-Zeeland met haar man en kinderen.

Heddi en Pietro houden zo veel van elkaar dat ze beiden verwoede pogingen doen hun liefde in stand te houden. Maar Heddi realiseert zich dat ze haar persoonlijkheid zal moeten afgeven als de grote liefde wint. Dat mag niet gebeuren. Ze neemt wanhopig afscheid van de man met wie ze zou trouwen, van haar geliefde Napels en vertrekt naar Amerika. Daar begint ze haar leven opnieuw, trouwt en krijgt kinderen. En dan komt de dag dat Pietro, via e-mail,  opnieuw contact zoekt, verteerd door spijt over hun breuk.

De overeenkomst met het verblijf in Napels en afkomst en verblijf in Amerika, geven de lezer de indruk dat de auteur een autobiografisch verhaal schrijft. Toch verzekert ze voorin het boek dat de roman volkomen ontsproten is aan haar eigen verbeelding. Alleen het schilderachtige decor van de stad Napels bestaat en heeft bestaan zoals in de tijd dat zij er woonde.

Eind jaren negentig bracht het enorme succes van Frances Mayes’ Een huis in Toscane een golf aan Toscane-boeken op gang, leunend op het succes van dat eerste boek. Toscane werd daardoor bovendien een hype als vakantiebestemming.

De fascinerende boeken van Elena Ferrante die zich allemaal afspelen in Napels hebben de blik van schrijvers en lezers op deze stad laten vallen. De uitgever zet dan ook aanmoedigend op de kaft van deze roman: voor wie niet kan wachten op de nieuwe Ferrante. Goethes beroemde uitspraak ‘Napels zien en dan sterven’ is de boekhandel binnengedrongen. Ferrante is een vijf-sterren-schrijver, Goodrich krijgt er eentje minder.

Een heerlijke liefdesroman die zich afspeelt in een stad die ik graag zou bekijken.

Heddi Goodrich – Verloren in Napels. Vertaald uit het Italiaans (Perduti nei Quartieri Spagnoli)  door Manon Smits, ISBN 978-90-2842-791-4, 416 pagina’s, €22,99. Amsterdam: Wereldbibliotheek 2019.

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Autobiografie, Cultuur. Bookmark de permalink.