Japke-d. Bouma – Uitrollen is het nieuwe doorpakken. De ergste jeukwoorden op kantoor. ISBN 978-94-004-0503-5, 155 pagina’s, € 12,99. Amsterdam: Thomas Rap.
Je wordt niet goed van het huidige kantoorjargon.
Dit boekje is geschreven vanuit de allergie van de auteur voor jeukwoorden. Willen we daaraan worden blootgesteld? Zij niet. In een aantal korte hoofdstukken, eerder gepubliceerd als column in NRC Handelsblad, maakt zij korte metten met een aantal van deze en aanverwante termen en sluit elk stukje af met enkele alternatieven, waarbij vaak de inhoud van de begrippen en passant te hebben doorgeprikt.
Alleen al de hoofdstuktitels spreken voor zich: een stukje, in je kracht, iets tegen iemand aan houden, uit je comfortzone, passie, ‘we gaan ernaar kijken’, stakeholders, in de lift, verbinden en nog veel meer.
Japke-d. Bouma schrijft voor NRC Handelsblad en nrc.next wekelijks een column over hoe te overleden op kantoor. Ze schreef onder meer de Survivalgids voor de kantoorjungle.
Bouma kan lekker uithalen. Stukjes, die voer je aan de eendjes. Stukjes brood naar de eensjes toe, zeg maar. Of je geeft ze aan de kinderen: ‘een stukje fruit’ en het vlees in stukjes. Maar volwassen mensen op kantoor? Willen die hun kroketten of waardering in stukjes? Nope. Opslag, dat willen ze. En een eigen bureau. Zeg in plaats van een stukje frustratie gewoon ik erger me dood.
‘Je comfortzone wordt op een gegeven moment zo comfortabel, dat hij gaat knellen,’ las ik op een site. Nee, lieve mensen, een comfortzone kan niet gaan knellen, dan ben je er al uit. Dat gaat allemaal vanzelf, helaas. Daar heb je geen ‘kom eens uit je doos’-cursus voor nodig. Help mensen liever weer in hun comfortzone te komen dan eruit. Mensen die je uit je comfortzone willen hebben, bedoelen: ja jij er eens uit, dan kan ik er lekker in. Gaat niet gebeuren.
Over menstruatieverlof: ik vind het een briljant idee. Alle chagrijnige dozen lekker thuis. Dat we daar niet eerder op gekomen zijn! Menstruatieverlof past ook precies in de beweging om taboes bespreekbaar te maken op het werk…In die lijn doorredenerend zou ik ook alvast willen pleiten voor prostaatverlof, aambeienverlof, stomme-collegaverlof en geslachtsziekteverlof: dat je van iedereen weet waarom ze thuiszitten. Dat je er niet achter hun rug naar hoeft te vragen.
Waar ik altijd heel angstig van word, is als mensen zeggen dat ze ideeën in de vergadering gaan ‘inbrengen’, Ik vind een zetpil al eng om in te brengen, laat staan een idee. Bovendien: moet iedereen daarbij zijn? Collega’s die het tegen mij zeggen, rij ik daarom altijd met stoel en al de lift in en dan druk ik op ‘kelder’. Ga daar naar lekker je ideeën inbrengen.
Aanbevolen, en niet alleen voor de liefhebbers van Paulien Cornelissens Verwarde Cavia. Lees niet te veel stukjes achter elkaar, want anders gaat het plotseling heel erg jeuken!
Aan dit boek is op 8 februari 2017 tevens aandacht besteed in het programma Puur Cultuur van MeerRadio. Het geluidsfragment kunt u hieronder aanklikken, vanaf 08:35 begint dit boek.