Van je familie…

Yvonne Kroonenberg – De familieblues. ISBN 978-90-254-3682-7, 207 pagina’s, € 14,50. Amsterdam/Antwerpen: Contact, vierde druk 2011.

De psycholoog Yvonne Kroonenberg schreef een aantal vrolijke bestsellers, vooral over de man-vrouw verhouding. Deze keer houdt ze zich bezig met familieverhoudingen. Daarvoor had ze familieverhalen nodig en plaatste ze een oproep op internet en in kranten en tijdschriften, waarop ze door veel mensen werd gemaild, geschreven en gebeld. Daarna maakte ze een rondgang langs allerlei families. In dit boek vermengt Kroonenberg de verkregen informatie met haar persoonlijke ervaringen en ze doet dat op haar eigen unieke manier. Hoewel vergeleken met haar vorige boeken de ondertoon wat serieuzer is en soms ronduit tragisch blijft er gelukkig nog voldoende te lachen, of zelfs te schaterlachen, over. Prachtig is bijvoorbeeld de beschrijving het verschil van mening tussen een echtpaar of hun schoonzoon een droplul dan wel een flapdrol is. En dan dat ene zó treffende zinnetje over een vader: ‘hij moet er niet aan denken dat een of andere plurk aan zijn prinsesje zit, of erger nog: in zijn prinsesje.’ Kroonenberg begrijpt die vader wel.

De familieblues noemt Kroonenberg het besef dat je onlosmakelijk verbonden bent met je ouders, broers en zussen, hoe je ook over ze denkt. ‘Vriendschap kun je verbreken, maar je familie wordt niet minder aan je verwant als je niets meer van je laat horen. Je behoort hun toe.’

Achtereenvolgens passeren moeders, vaders, dochters en zonen, schoondochters, schoonzoons, zussen, broers, oma’s, opa’s, ooms, tantes, schoonmoeders, tweelingen en familievetes de revue. Vrolijke en soms hartverscheurende verhalen wisselen elkaar af. Kroonenberg ontkomt niet aan generalisaties, maar weet deze ook weer te nuanceren. Ze maakt daarbij nog al eens gebruik van de inzichten van de gezinstherapeute Else-Marie van den Eerenbeemt, maar is kritisch genoeg om ze niet zonder meer over te nemen. Een rode draad hierbij is dat je heel ver moet terugzoeken naar de generaties die voorafgingen als je maar iets van een familie wilt begrijpen. En inderdaad, soms kreeg ik al lezende een aha-erlebnis doordat ik bepaalde mij bekende situaties herkende. In het laatste hoofdstuk bespreekt de schrijfster nuchter, maar ook ontroerend haar moeizame relatie met haar eigen moeder.

Kroonenberg op zijn best.

Dit boek is tevens uitgebreid besproken in de boekenrubriek LeesKost van het programma PuurCultuur op MeerRadio (woensdag 5 oktober 2011).

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Cultuur. Bookmark de permalink.