Hellenacht

Bijgeloof in Noorwegen

Strijd voor het behoud van Noors erfgoed.

Hellenachtis een historische roman die is zich afspeelt in het Noorse dorp Butangen omstreeks 1600 en vanaf 1880 tot 1945. In 1595 werd daar een siamese tweeling geboren: Halfrid en Gunhild Hekne. Deze zusters werden de beste weefsters in hun omgeving. In deze tijd werden mismaakte kinderen beschouwd als duivelskinderen. Zij werden beschuldigd van hekserij en veroordeeld tot de brandstapel. Hun predikant en andere vertrouwelingen verdedigden hen en ze mochten voortleven. In 1625 overleden zij. Als eerbewijs aan de zussen werden twee klokken vervaardigd. Deze ‘Zusterklokken’ bezaten volgens overlevering bovennatuurlijke krachten. Als er gevaar dreigde gingen ze vanzelf luiden.

Auteur

Lars Mytting (1968) is een Noorse bestsellerauteur. Hij schreef onder meer: De man en het hout en De Vlamberken. Hellenacht is de laatste roman van De Zusterklokken-trilogie, die verder bestaat uit De Zusterklokken en Het Zustertapijt.

In Butangen stond in 1170 een staafkerk, een houten kerk vol met houtsnijwerk. Vaak ging het om runenschrift dat gebruikt werd door Germaanse volken. De kerk werd druk bezocht door Duitsers die geïnteresseerd waren in het houtsnijwerk. De kerk werd in 1880 verkocht, gesloopt en in Dresden weer opgebouwd. Van de zusterklokken ging er één mee naar Duitsland, de klok genoemd naar Halfrid. De Duitsers wilden ook het wandkleed van de Hekne-zusters dat in de staafkerk hing, maar Kai Schweigaard had dat verborgen.

In Butangen woonde in 1935 nog altijd een familie Hekne, zij hadden een kaasmakerij en een winkel. De 16-jarige Astrid Hekne was hevig geïnteresseerd in de verhalen over de Hekne-zusjes. Ze wilde perse de Gunhildklok zien, die zich bevond in de klokkenstoel naast de kerk. Astrid  besloot op onderzoek te gaan tijdens de kerkdienst, dan waren predikant en koster in de kerk. Het gelukte haar de klok te zien, maar ze werd betrapt door de dominee. Deze was niet boos maar nam haar in vertrouwen. Hij liet haar ook het verborgen wandkleed zien, het zou voorspellingen over de toekomst bevatten. Dominee Schweigaard was al oud en hij wilde het kleed voor zijn dood aan Astrid geven.

Vanuit Duitsland wordt geëist dat zowel de klok als het wandkleed alsnog worden overhandigd aan de kerk in Dresden omdat ze hoorden bij de staafkerk. De druk van de Duitsers werd steeds groter. Nadat het Duitse leger Noorwegen in 1940 bezette besloot Dominee Schweigaard om de Gunhildklok te verbergen in een meertje. Hij riep de hulp in van de sterkste man van het dorp, de Isum-reus. Samen sleepten ze de klok in het holst van de nacht naar het meer en lieten hem zinken. De Isum-reus zwoor dat deze gebeurtenis geheim zou blijven. Deze nachtelijke scene is een hoogtepunt in het boek.

De roman bevat naast het verhaal van de klokken veel nevenintriges over de familie Hekne en dominee Kai Schweigaard. De lezer krijgt automatisch sympathie voor de dominee. Wat een dappere, sympathieke en integere man! Ook over de belevenissen van Astrid Hekne komen we veel te weten. Zij verdient alle sympathie, wat een krachtige persoonlijkheid! Een groot deel van de roman is gewijd aan de Duitse bezetting. Het is heel boeiend te zien hoe de dorpsbevolking reageert op de aanwezigheid van de bezetters.

Hellenacht is een indrukwekkend boek vol interessante informatie. Maar het is zware literatuur.  De opzet is nogal fragmentarisch. Steeds worden gebeurtenissen uitgelicht, er is geen doorgaand verhaal dat het boek tot een pageturner zou kunnen maken. Er zijn veel details en er is sprake van een traag verloop. Het gedeelte dat de oorlog beschrijft is echter toegankelijker en spannender. Voor de geduldige en geïnteresseerde lezer is het zeker een geweldig boek.

Lars Mytting – Hellenacht. Vertaald uit het Noors  (Skråpånatta) door Paul Stevens. ISBN 978-90-254-7103-3, 535 pagina’s, € 24,99. Amsterdam: Atlas Contact 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Cultuur, Deel van een reeks, Fictie | Reacties uitgeschakeld voor Hellenacht

Een allerliefste moordenaar

Moord in een gezinsvervangend tehuis

In de doofpot.

Wie verwacht dat het met deze roman om een spannende thriller gaat heeft het mis. Direct al krijgen we te maken met het dagelijks werk in een gezinsvervangend tehuis waar Oscar Landeweer mensen met een verstandelijke beperking begeleidt. Heel gedetailleerd wordt beschreven hoe hij cliënten helpt bij het douchen, aankleden, eten en het begeleiden naar hun werk. Hij doet dat met veel liefde en geduld. Het is een sympathiek en interessant verslag, maar bepaald niet spannend. Tot er op klaarlichte dag een moord wordt gepleegd. De psycholoog Boris Bout wordt door een onbekende met een honkbalknuppel doodgeslagen. Oscar treft hem aan in een plas bloed. Inspecteur Quist van de Alkmaarse politie komt de moord onderzoeken. De politieman betrekt Oscar bij de opsporing. Talrijke keren zoekt hij hem op.

Auteur

Frans van Duijn (1963) is journalist en een veelzijdig schrijver. Naast misdaadromans schreef hij ook jeugdromans en sportboeken. Ook hertaalde hij enkele romans voor laaggeletterden. Van 2202 tot 2008 werkte hij als begeleider van mensen met een beperking. Zijn ervaringen verwerkte hij in Een allerliefste moordenaar.

Oscar Landeweer was oorspronkelijk journalist. Naast zijn werk als begeleider schrijft hij columns en is hij bezig met een roman over Jeanne d’Arc. Dat laatste gelukt hem niet. Omdat zijn vriendin hem heeft verlaten zit hij in een writer’s block. Wel wordt hij hevig verliefd op zijn beeldschone collega Mardsjanna. Zij wordt echter verdacht van betrokkenheid bij de moord en daarom tijdelijk geschorst.

Hoewel de roman voor het grootste deel over de verzorging gaat zijn er nog enkele andere verhaallijnen. In de eerste plaats is er de liefdesgeschiedenis met Mardsjanna. Hoewel ze wel toeschietelijk is wil ze geen relatie. Oscar blijft haar benaderen. Een heel andere verhaallijn is die van zijn broer Mick. Deze heeft in verband met handel in namaakmerken grote schulden gemaakt en moet 40.000 Euro betalen. De familie geeft hem 10.000 Euro, de overige 30.000 vraagt hij aan de rijke dochter van de vermoorde Boris Bout. Ze is bereid te betalen als hij een keer met haar naar bed gaat. Uiteindelijk betaalt ze toch niet.

Mevrouw Bout is niet tevreden over het werk van de politie. Het opsporen van de moordenaar verloopt volgens haar te traag. Daarom looft ze 50.000 Euro uit voor de gouden tip. Oscar besluit een poging te wagen. Met zijn speurwerk begint de thriller pas echt. Het verhaal van de opsporing vormt een ingenieuze plot met een heel spannend slot.

Frans van Duijn schreef een geslaagde roman, die een goed inzicht geeft in de wereld van een gezinsvervangend tehuis.Het gedeelte over de zorg aan de cliënten in de inrichting is realistisch en eerlijk. Je krijgt bewondering voor het moeilijke werk van de begeleiders. Ik vrees echter dat niet iedere thrillerlezer de interesse en het geduld heeft om zich zo uitgebreid te verdiepen in de wereld van de geestelijk gehandicapten.

Frans van Duijn – Een allerliefste moordenaar. ISBN 978-94-6365-710-5, 306 pagina’s, € 23,50. Leeuwarden: Uitgeverij Elikser 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Een allerliefste moordenaar

Rapsodie in zwart

Kat-en-muisspel

Foutje met bloedige gevolgen.

Frits is een gerenommeerde en gevoelloze huurmoordenaar met een uitgebreide klantenkring.  Hij staat bekend als De Crooner, hoewel hij die bijnaam verafschuwten  ziet zichzelf als de allerbeste. Wanneer hij echter een eliminatie niet helemaal vlekkeloos uitvoert weet hij dat zijn opdrachtgever, de gangsterbaas Stolten, niet zal rusten voordat de ‘faler’ uit de weg is geruimd. Het is dus van belang dat hij Stolten snel zelf vermoordt. Een welhaast onmogelijke opdracht, omdat de man omringd is door capabele lijfwachten en ook nog een legertje huurmoordenaars, aangevoerd door ‘De Prikker’ op Frits af kan en zal sturen. De laatste bedenkt een list. Hij neemt aan dat Stoltens studerende dochter, Merel, diens zwakke plek is en ontvoert haar met veel geweld.

Auteur

Terrence Lauerhohn (pseudoniem van Peter Scheefhals, 1960) schreef zijn eerste roman Noptula op 51 jarige leeftijd. Na een flink aantal korte verhalen, waarvan verschillende ook in Amerika werden gepubliceerd, verschenen de thrillers Nirwana, Wegversperringen Blauwe Bonen, waarvan dit boek een fors herziene en uitgebreide versie is.

Frits sluit Merel op in een caravan op een onherbergzame plaats. Na enige tijd ontwikkelt zich tussen hem beiden een band. Is er sprake van een Stockholm-syndroom of meer van een kat- en-muisspel? Tussen Frits en Merel, maar ook tussen Stolten en Frits die de cavalerie achter zich aan krijgt. Er vloeit dan ook veel bloed.

Frits moet vluchten en neemt Merel mee. Ze belanden op een eenzame boerderij, waar ook weer het nodige bloed vloeit. En dan komt het tot een ook voor uw recensent verrassende ontknoping.

Het (vele) geweld is eigenlijk bijzaak in dit boek. Het gaat veel meer om de overpeinzingen van Frits / De Crooner over zijn carrière als huurmoordenaar, zijn dialogen met Merel en de ontwikkeling van hun relatie. Hoewel ik een hekel heb aan de term psychologische thriller, vind ik deze term bij nader inzien zeker van toepassing op dit boek, hoewel de auteur zelf spreekt van thriller noir. Maar wat belangrijker is, de plot is knap en origineel geconstrueerd en ik heb het boek met veel genoegen gelezen.

Terrence LauerhohnRapsodie in zwart. ISBN 978-94-6493-579-0, 249 pagina’s, € 19,05. Prinsenbeek: Ellessy Crime 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Rapsodie in zwart

Spiegelschriften

Bespiegelingen over het menselijk bestaan

Denkend aan Holland …

Spiegelschriften is een bundel van korte teksten die zeer verschillen van onderwerp en stijl. De bundel bestaat uit vier afdelingen: Spiegelschriften, Hoofdstad, Screenshots en Tijdcapsules. Het gaat om verhalende teksten, bespiegelingen, maar ook teksten die kenmerken vertonen van gedichten. Op de flaptekst worden ze aangeduid als prozagedichten. Er zijn ook teksten die met een zekere ironie kritisch zijn ten aanzien van bepaalde maatschappelijke ontwikkelingen. Veel teksten zetten de lezer aan het denken. Gelukkig is er ook de nodige humor.

Auteur

Scott Rollins (New York 1952) is een auteur die sinds 1972 in Nederland woont. Behalve auteur van drie Engelstalige dichtbundels is hij ook uitgever en oprichter van het tijdschrift Dremples. Zijn eerste Nederlandse werk was de dichtbundel Grenstekens. Hij houdt zich ook bezig met muziek en is de oprichter van het label Otrabanda Records.

Het taalgebruik in de tekstjes is bijzonder. Hier is een taalkunstenaar aan het werk. In Verhaal uit het Pacific Rim speelt de schrijver met het woord ‘kop’. Eerst gaat het om ontslag mijn eigen kop ging rollen, vervolgens gaat het om jagers naar talent koppensnellers,meestal headhunters genoemd. Tenslotte gaat het over koppensnellen, een waardig tegenstander uitschakelen om daar zelf beter van te worden. Hij eindigt met de volgende overdenking Wij zijn al lang niet meer bezig onze hersenen te pijnigen om die koppen boven water te houden. Wij leven in twee wereld , we munten op twee koppen tegelijk.

Rollins is soms kritisch over de toekomst, in Subcutane Highway Blues 2061 fantaseert hij over een nieuw communicatiemiddel. In plaats van de smartphone wordt een chip onder de schedel geïmplanteerd. De ‘ik’ heeft er spijt van. Na de ingreep is het onmogelijk op te gaan in de menigte. Hij verlangt terug naar de tijd dat hij anoniem door het leven kon gaan. Hij is ook bang voor de CCTV-systemen waarbij overal camera’s op je letten. Zijn we op weg naar Big Brother is Watching you? ‘Ik’ zegt hierover: ik kan mijn kont niet eens krabben zonder dat er een alarm ergens afgaat.

Nog somberder is de tekst Overdosis. Het personage Raveman verliest als zij zintuigen. Zijn gehoor wordt beschadigd door de harde muziek bij feesten, mezzosopranen en muggen kon hij niet langer horen. Zijn reukvermogen gaat verloren door het veelvuldig snuiven van cocaïne. De geur van vers gemaaid gras kon zijn snuffelpaal niet langer behagen. Zijn gezichtsvermogen  werd minder door de beeldschermen, fruitmachines, flipperkasten en arcade videogames. Zijn smaak ging verloren door frituur en Uber pizza’s. Draaiende joysticks vlakten z’n tastzin af. Zo bleef er weinig over om van te genieten voor Raveman.

Echte maatschappijkritiek komen we tegen in Voorjaarsaanbieding (Non-fictie). De schrijver keert zich tegen doorgefokte varkens, koeien en kippen en de plastic soep in de Stille Oceaan. Hij waarschuwt voor fake news en het blindelings volgen van de twitteratti die sociaal of politiek op alles afgeven. Absurd is de tekst Dood door selfie. Talrijke voorbeelden laten zien dat sommige mensen de gevaarlijkste capriolen uithalen bij het maken van een selfie.

In de laatste afdeling Tijdcapsules komen enkele fraaie poëtische teksten voor. Als voorbeeld een  gedeelte uit Laatste ronde.

Plechtig wadend door het schuim hoort hij het geluid van ijs-                                                            blokjes klateren in borrelglazen in het kielzog van de barman                                                           die ze net keihard op de toog heeft laten bonken. Het suist na in zijn toegespitste oren.

Het onderwerp is prozaïsch, maar de taal poëtisch.

Een heerlijk boek                                                                 

Scott Rollins – Spiegelschriften. ISBN 978-94-933-6817-0, 68 pagina’s, € 18,50. Haarlem: In de Knipscheer 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Diversen | Reacties uitgeschakeld voor Spiegelschriften

Uitverkorenen

Techniek als dodelijk wapen

Trauma’s leiden tot de dood.

Noorwegen. Erik mist de schoolbus en komt daardoor te laat op school. Dat zou hem normaal een flinke portie straf opleveren, maar ditmaal redt het zijn leven. Want als hij zich opsluit op de wc om zijn opspelende darmen te ledigen dringen er vreemde mannen de school binnen, gehuld in legerkleding en voorzien van zware wapens. Zij beginnen rücksichtslos schoolkinderen neer te schieten. Erik zit doodsbang in het wc-hokje, in de ruimte naast hem zijn beste vriend Alexander en nog een verder een andere jongen, Jens. Als de overvallers klaar zijn met hun vernietigend werk liggen het schoolplein en de school bezaaid met lijken. De drie jongens lijken de enige overlevenden te zijn. De overvallers nemen hen mee en met hen ook een meisje, Lise die letterlijk ónder de doden lag, maar ook nog leeft. Ze worden geboeid meegenomen naar een industrieterrein, naar een gebouw waar de vader van Erik als wetenschapper werkt. Erik is doodsbang. Dit jaar zou zijn oudere broer Thomas met de kerst thuiskomen, die behoort tot een elite-eenheid die missies in het buitenland uitvoert. Thomas zou hen wel gered hebben, denkt Erik, nu zit hij daar, zonder enige hulp. Hij vraagt zich af wat hen te wachten staat bij deze beulen van mensen. In het industriegebouw wordt onderzoek gedaan. Eriks vader doet er proeven, hij wil per se een medicijn ontdekken tegen de hersenziekte die zijn geliefde vrouw het leven heeft gekost. Maar zijn onderzoek levert gegevens op die dood en verderf kunnen zaaien en Olsen heeft het niet meer in de hand.

Erik krijgt hulp. Zijn broer Thomas blijkt toch in de buurt te zijn en gaat pogingen ondernemen om zijn broer te redden en de moordenaars te stoppen.

Naast de broers spelen er meer mensen een rol. Zij hebben allemaal een trauma achter de rug. De broers zijn hun moeder kwijt, hun vader dr. Lars Olsen zijn vouw. Majoor Christian Elden heeft een oorlogstrauma opgelopen en zoekt een uitweg in de alcohol. En dan is er nog Arne die voort moet na een jeugd bij drugsverslaafde ouders en armoede. Hij belandt op het slechte pad, komt in pleeggezinnen terecht en belandt in de gevangenis..

 Kortom, voor de hoofdpersonen van Uitverkorenen verloopt het leven niet van een leien dakje. 

Auteur

Jimmy Cams (1979) woont met vrouw, kinderen en huisdieren in het Belgisch Limburgse Heusden-Zolder. Hij is IT-manager, heeft een grote interesse in techniek en houdt van lekker eten en drinken. Die hobby’s zijn in zijn boek duidelijk terug te vinden. Hij debuteerde in 2022 met Ooggetuige. Hij schrijft ook novelles en korte verhalen.

De start van deze thriller is ‘van dik hout zaagt men planken’, het kille doden van een complete leerlingen-enclave van een school is op z’n minst zwaar aangezet. Dat geldt eigenlijk voor dit hele boek. Hoewel ook humor niet ontbreekt, heeft Uitverkorenen ook qua taalgebruik wel iets weg van een stoere-jongens-boek. Daarnaast speelt techniek een rol. De auteur heeft zich goed ingelezen in de ziekte PSP en in nanotechnologie. Hij brengt een heleboel wetenschappelijke informatie over deze onderwerpen ten beste, maar die staat eigenlijk bijna terzijde van het verhaal.

Er zijn ongetwijfeld mensen (mannen?) die zullen smullen van dit boek. Uw recensente heeft er minder mee op.

Het thema: de gevaren van techniek en het feit dat technologie ook tot vernietiging kan leiden als het in verkeerde handen valt, zijn op zich best interessant. Maar of het in deze overdosis moet, betwijfel ik.

Voor liefhebbers.

Jimmy Cams – Uitverkorenen. ISBN 978-94-64789-16-4. 330 pagina’s, €22,00. Temse (B): Phoenix Books 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Uitverkorenen

De dagen die komen

Van kantoor naar moestuin

Een jaar van rouw.

Amande Luzin heeft veel te verwerken. Eerst verloor ze haar echtgenoot door een motorongeluk en kort daarna ook haar baby. Ze regelt een jaar onbetaald verlof en huurt een huis in Auvergne. Het huis met een tuin en een stuk bos staat al drie jaar leeg en is verwaarloosd. Het ligt afgelegen. Amande komt met een voorraad eten. Pas na een maand is ze genoodzaakt boodschappen te doen en komt ze in de buitenwereld. Het huis is volledig ingericht. Ze vindt van de vorige bewoonster aantekenboekjes waarin precies wordt vermeld hoe ze met de moestuin moet omgaan. Per maand worden alle handelingen vermeld. Amande gaat hiermee aan het werk. Langzamerhand wordt het onderhoud van de moestuin haar voornaamste bezigheid.

Auteur

Mélissa da Costa (1990) is een Franse schrijfster. In 2019 publiceerde ze haar eerste roman Tout le bleu du ciel. Het werd een megabestseller, uiteindelijk ook in Nederland waar het pas in 2024 verscheen onder de titel Al het blauw van de hemel. Inmiddels heeft ze zeven boeken gepubliceerd. De dagen die komen is haar tweede boek dat vertaald is in het Nederlands.

Amanda woont in een zelf gekozen isolement. Ze heeft wel goed contact met haar schoonfamilie. Er is sprake van wederzijdse bezoeken. Haar schoonvader Richard komt zelfs enige tijd bij Amanda wonen. Hij kan het verlies van zijn zoon moeilijk verwerken. Ontroerende ontmoetingen met haar schoonfamilie vinden plaats als haar schoonzusje Cassandra een baby krijgt. Amanda’s man werkte als jeugdleider. Hij was heel geliefd bij zijn pupillen. Enkelen van hen komen op bezoek. De ontmoetingen zijn hartverwarmend. De lange reis uit Lyon is voor hen geen bezwaar. Ook haar moeder komt een keer vanuit het verre Réunion. De relatie met haar moeder was slecht. Het is mooi om te zien dat deze gedurende het verblijf de relatie langzaam beter wordt.

De vereenzaamde Amande krijgt in de loop van de tijd een vriendschappelijke relatie met Julie Hugues. Deze komt steeds onverwachts op bezoek en is zeer behulpzaam, bijvoorbeeld met de tuin. Als de tuin vol bloemen staat gaat Amanda daar bloemsieraden van maken. Met behulp van Julie gaat Amanda die unieke sieraden verkopen, met veel succes, Amanda besluit dan niet terug te keren naar Lyon maar in Auvergne te bliven.

Deze aangrijpende en ontroerende roman is eigenlijk het verslag van een rouwproces en vertoont veel diepgang. Het is geschreven met veel inlevingsvermogen. De schrijfster schrikt er niet voor terug het grote verdriet van Amande te beschrijven. De grote liefde voor Benjamin blijft. In de tuin heeft ze een bezinningsplek bij een den. Ze noemt het een heilige den. Daar spreekt ze tegen Benjamin. Gaandeweg leeft ze op.

Mélissa Da Costa –De dagen die komen. Vertaald uit het Frans (Les Lendemains) door Anne van der Straaten en Els Dekker. ISBN 978-90-223-4115-5, 281 pagina’s, € 22,99. Antwerpen: Manteau / Standaard Uitgeverij 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Fictie | Reacties uitgeschakeld voor De dagen die komen

De tweede helft van je leven

De kracht en de wijsheid van de vrouw

Op weg naar een formidabel wezen.

De 49-jarige Susan Smit zit in de wachtkamer van een kliniek waar ze een behandeling voor huidverstrakking zal ondergaan. In de ogen van de meeste mensen is ze bloedmooi, maar naar haar eigen mening begint ze er onrustbarend oud uit te zien. Dat gevoel had ze al eerder, dit wordt haar derde poging om de tijd te lijf te gaan door haar huid te laten verstrakken. In de wachtkamer leest ze een boek van de Amerikaanse feministe Susan Sontag. Ze knikt goedkeurend bij Sontags uitspraak hoe ‘het volkomen natuurlijke proces van ouder worden bij vrouwen wordt gezien als een nederlaag’. Smit staat er op dat moment niet bij stil dat zij daar zit als het levende bewijs van Sontags woorden. Sterker nog, op de derde zal later nog een vierde huidbehandeling volgen. Inmiddels is ze zover dat ze de tijd gaat nemen om van een ‘lekker wijf’ te veranderen in een ‘leuk oud wijf’. Ze heeft de ouderdom nog niet helemaal aanvaard, maar ze is op weg. De nederlaag is geleden, de strijd voorbij. Tenslotte, realiseert ze zich, zit ze nu in de herfst van haar leven. En de herfst is een seizoen met een uitbarsting van kleuren in een spectaculaire show. Er staan haar, als ze mazzel heeft, nog twee mooie seizoenen te wachten. En in die jaren plukt ze de vruchten van verworven wijsheid, ze transformeert tot een formidabele vrouw met zelfkennis, intuïtie, humor, sensualiteit, eigenwaarde, een steekhoudende visie op de samenleving en een persoonlijke band met de natuur en het onzichtbare. Ze wordt een persoonlijkheid met wie men rekening zal houden.

Het is een hele lijst aan wensen, en Susan Smit neemt in haar nieuwe boek uitgebreid alle aspecten van de gedroomde transformatie ter hand. En ze nu ze de drempel eenmaal over is, doet ze dat met verve. Als een vrouw een bepaalde leeftijd te boven is wordt het indiscreet gevonden haar naar haar leeftijd te vragen. Komt dat antwoord toch, dan volgt vaak geruststellend: ‘O, ik had je veel jonger geschat!’ Of: ‘Je hebt nog wel een jonge geest.’ Smit vindt dat waanzin. Ze wíl geen jonge geest hebben, ze heeft haar wijsheden zwaarbevochten en ze is er trots op. Ironisch zegt ze: ‘Jong van geest’ klinkt voor mij als ‘je bent zo leuk dat we bereid zijn je verschrikkelijke leeftijd te vergeten’. Het komt voort uit de westerse obsessie met jeugd en schoonheid. Smit is er mee klaar. De term ‘zestig is het nieuwe veertig’, of ‘zeventig het nieuwe vijftig’… en ga zo maar door, geruststelling voor wie ouder wordt, wil ze niet meer horen. Ze is vijftig en dat is voor haar het nieuwe vijftig. Geen getob om zo jong mogelijk over te komen, maar trots en tevreden zijn met de geneugten van de dag.

Auteur

Susan Smit (1974) is schrijfster en columniste van Happinez. Ze debuteerde in 2001 met Heks. Inmiddels staan er heel wat boeken op haar naam, zoals de bestsellers Gisèle, Tropenbruid en De wijsheid van de heks. Smit werd genomineerd voor de NS-Publieksprijs voor de roman De heks van Limbricht. Begin 2024 publiceerde ze Alles wat beweegt, een historische roman over Isadora Duncan.

Voorin het boek draagt Smit haar werk op aan ‘iedereen die klaar is om niet langer te geloven wat haar is wijsgemaakt’. Hoofdstuk voor hoofdstuk beschrijft ze facetten van leven en doen om haar wijze lessen uit de doeken te doen.

Soms vind ik het geheel wat zweverig, het kan ook zijn dat uw recensente te nuchter is voor bepaalde denkbeelden. Ieder haar meug nietwaar. Smit schrijft voortreffelijk, ze kan mij alleen niet overtuigen/bekeren. Hindert niet. Achterin haar boek schrijft ze ‘Het meesterwerk van je leven is van jou en van jou alleen. Zorg er goed voor’.  Dat doe ik.

Ik ben geen volgeling van Smit, maar ze weet het beslist mooi te brengen.

Susan Smit – De tweede helft van je leven. De kracht en wijsheid van de vrouw. ISBN 978-90-488-7384-5, 287 pagina’s, 5 23,99. Amsterdam: Lebowski Publishers 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Diversen, Non Fictie | Reacties uitgeschakeld voor De tweede helft van je leven

De weeromstuit

De besognes van het leven

Alles is betrekkelijk.

De vierde bundel van Miguel Declerq bevat gedachten over het dagelijks leven. Over het algemeen  zijn de gedichten vrij toegankelijk, hoewel je soms  ineens op raadselachtige zinnetjes stuit. De gedichten hebben geen verheven inhoud, maar het is wel pure poëzie door het ritme. De vorm van de strofen is heel wisselend. Vaak is er maar één strofe. De bundel bestaat uit zeven afdelingen. De titels van deze afdelingen zijn soms raadselachtig: Gepluimd, Kompres. De toon is heel wisselend: kritisch, ironisch, laconiek, hard, zelden romantisch.

Auteur

Miguel Declercq (Oostende 1976) schrijft en tekent. Hij publiceerde in diverse literaire bladen zowel Belgische als Nederlandse. Hij debuteerde met de dichtbundel Pderson@ges, een sonnettenkrans waarmee hij de Hugues C. Pernath-prijs won. In 1999 publiceerde hij de  roman Wat Chloé overkwam. Overige bundels: Schijnmanoeuvres en Zomerzot/Somersault.

Het is mooi om vast te stellen dat de dichter zelfkritiek heeft. In Iets om  stil te staan typeert hij zijn gedichten . Het gedicht begint zoals zovele met één woord.

Ik                                                                                                                                                 

schrijf een gedicht                                                                                                                            

in welks overdenking de geest zich verliest.                                                                                     

Het rijmt en is metrisch.                                                                                                                 

Het gaat over niets.                                                                                                                        

Wat keek u verwonderd terwijl u dat las!                                                                                         

Dat is de bedoeling. Dat doet mij genoegen.                                                                                   

U bent niet de eerste                                                                                                                          

die meer had verwacht.

In Podium gaat het over een actuele zaak. Het is gewaagd, maar waarschijnlijk ironisch bedoeld. Slot:

Wat is het fijn                                                                                                                                

een blanke, heteroseksuele man                                                                                                      

op een podium                                                                                                                                   

te mogen zijn.

Romantiek en pure poëzie treffen we in het gedicht Bodemloos.

Ik zie dat je alleen bent als je lacht.                                                                                                

Ik slik je medicijnen                                                                                                                        

om te weten hoe het voelt om jou te moeten zijn en                                                                       

het is erger dan ik dacht.

Wees niet bedeesd.                                                                                                                           

Je bent misschien een zangvogel met hoogtevrees,                                                                                        

toch hoor je thuis tussen de wolken                                                                                                

op een boogscheut van de zon.

In de gedichten Hier komen ze en Het was een bloedbad voel je bedreiging.

Hoe wordt gereageerd op de dreiging?

Dus doof het licht en sluit de vensters.                                                                                      

Schuif de meubels voor de deuren, maar in stilte.                                                                                                                           

Zoek iets scherps om mee te steken. Nee, iets scherpers.                                                               

Zet je schrap, en wees bereid om voor de goede zaak te sterven.                                         

Luister. Wellicht is dit het juiste ogenblik                                                                                     

om elkaar voor het laatst te omhelzen.

Een ontroerend slotzin.

In de laatste afdeling Outro (einde) gaat het over zinloosheid en dood. De fraaie slotzin van Ongenode gast luidt:

De dood is een bezoeker                                                                                                                 

die zichzelf heeft uitgenodigd.

Een heel fraai gedicht met deze thematiek is Ginder.

Zo staart men in de zon                                                                                                                   

en wordt men lichter: er is geen gids,                                                                                          

geen overheidsbemoeienis.                                                                                                        

Alleen de grote vogelverschrikker                                                                                                

geeft men desnoods de middelvinger.                                                                                             

Dan is het tijd.                                                                                                                               

Dan wordt men heel voorzichtig opgetild,                                                                                         

en hier                                                                                                                                             

wordt stilaan ginder.

De geciteerde voorbeelden laten zien hoe gevarieerd de bundel is. De gedichten zijn fijn om te lezen en met weinig woorden is er vaak een diepere betekenis.

Een geslaagde bundel.

Miguel Declercq – De weeromstuit. ISBN 978-94-922-4174-0, 75 pagina’s, € 19,95. Utrecht: Uitgeverij Magonia 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Poëzie | Reacties uitgeschakeld voor De weeromstuit

Askruis

Monniken in de veertiende eeuw

Het levensverhaal van de prior.

Deze historische roman speelt zich af in de veertiende eeuw. De personages zijn dominicaner monniken. Twee jonge monniken, Antonin en Robert, gaan in opdracht van Prior Guillaume naar Toulouse om bij een leerlooier perkament van de beste kwaliteit te kopen. Het gaat om velijn. De prior gaat zijn levensverhaal vertellen aan Antonin. Deze moet het opschrijven. In Toulouse worden Antonin en Robert gearresteerd door de inquisiteur. Robert wordt vastgezet wegens een vroeger vergrijp. Antonin wordt vrijgelaten. Hij keert terug naar het klooster met het velijn en speciale inkt. De prior begint met zijn verhaal.

Auteur

Antoine Sénanque (1959) studeerde geneeskunde en was werkzaam als neuroloog. Later studeerde hij geschiedenis. Als schrijver debuteerde hij in 2004 met Blouse, een aanklacht tegen de geneeskunde. Zijn latere romans kregen een meer historische en spirituele inslag. Askruis is zijn eerste roman die in het Nederlands vertaald is.

Het levensverhaal van prior Guillaume bevat twee belangrijke onderwerpen: het ontstaan en de verbreiding van de pest en zijn omgang met de mysticus Meester Eckhart. Guillaume reisde in zijn jeugd naar het oosten. Toen hij in Kaffa verbleef, een stad op de Krim, werd de stad belegerd door de Tataren. Die belegering duurde twee jaar. Door het uitbreken van de pest moesten de Tataren het beleg opgeven. Zij slingerden de aan pest gestorven soldaten over de muur met zogenaamde lepelblijdes. Daardoor ontstond in Kaffa de pest. De ziekte verspreidde zich doordat besmette inwoners de stad verlieten en naar Europa reisden. Onder hen waren zes dominicanen. Zij waren dus verantwoordelijk voor het uitbreken van de pest in Europa.

Een groot deel van de roman bestaat uit gesprekken van Meester Eckhart met Guillaume. Deze was jarenlang zijn leerling. Sénanque staat uitvoerig stil bij de leer van de wijsgeer. De abstracte denkbeelden van Eckhart vormen geen eenvoudige leesstof, maar met enige concentratie en doorzettingsvermogen is het te bevatten. Het is de auteur gelukt Eckharts filosofie helder over te brengen. Een centraal woord in zijn mystiek is ’onthechting’, het kunnen loslaten van materiële zaken, maar ook van geestelijke verworvenheden. Uiteindelijk gaat het om het eenworden met God. Naast zijn leer gaat het ook over de persoon Eckhard. De kerk vond zijn ideeën ketters. Zijn geschriften werden vernietigd, maar Eckhart zelf werd gespaard van de brandstapel.

Askruis bevat een schat aan informatie: het kloosterleven, de inquisitie, de kerk, het pausdom, de pestepidemie en Meester Eckhart. Echter ook een kleiner onderwerp als de leerlooierij en het maken van perkament komt aan de orde. Veel aandacht is er voor de inquisitie. De bewoners van het klooster hebben te maken met de inquisiteur Louis de Charnes. Hij is bang dat het levensverhaal van de prior belastend zal zijn voor de katholieke kerk, daarom wil hij met alle geweld het manuscript in handen krijgen. Het is onthutsend om te zien hoe wreed de ketters door de inquisitie werden behandeld. Robert werd opgesloten in een zogenaamde smalle kerker. Hij kon daar alleen staande slapen. Alle besognes rond de inquisiteur leveren wel spanning op.

De roman bevat af en toe gruwelijke details, bijvoorbeeld over Robert in zijn cel. Daar heeft hij  te maken met talrijke kakkerlakken. Hij gaf ze kruimels van zijn maaltijd en liet ze over zijn lichaam rennen, dat voor het ongedierte een rijk buffet vormde. Om de tijd door te komen preekte hij voor de kakkerlakken. Iets soortgelijks vinden we bij Meester Eckhart die aan het eind van zijn leven in een schamele hut woont met tientallen ratten die aan hem snuffelen en over hem heen lopen. Deze taferelen laten zien hoe beeldend Sénanque kan schrijven. De stijl is overigens heel wisselend. Hij schrijft soms wat plechtig met lange volzinnen, maar bij spannende gedeeltes gebruikt hij heldere korte zinnen. Robert en Antonin gebruiken soms platte hedendaagse uitdrukkingen: onze ballen vriezen eraf, het eten is niet te hachelen, tering.

Een indrukwekkende, zeer afwisselende en leerzame historische roman.

Antoine Sénanque – Askruis. Vertaald uit het Frans (Croix de cendre) vertaald door Noor Koch. ISBN 978-90-263-6728-1, 356 pagina’s, € 24,99. Amsterdam: Ambo | Anthos 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Geschiedenis | Reacties uitgeschakeld voor Askruis

Freek en de mierenkoningin

De pijn van sporen uit het verleden

Vriendschap tussen mensen en dieren.

Freek is niet zo vlot als andere mensen. Dat maakt op zich niets uit, want waarom zou iedereen de bovenste beste moeten zijn? Freek zit daar nét een eindje onder, hij kreeg tijdens zijn geboorte een zuurstoftekort en dat zorgt ervoor dat hij de rest van zijn leven een ‘beperking’ heeft. Hij kan minder, presteert minder, is motorisch minder goed en loopt daardoor wankel…. Hij weet het, hij is daardoor voor veel dingen afhankelijk van zijn moeder bij wie hij, op zijn 26ste, nog steeds, thuis woont. Zijn vader kon ’t niet aanzien, een zoon als Freek. Hij vertrok en bouwde een tweede leven op met een nieuwe vrouw en twee gezonde dochters. Freeks moeder voelt zich schuldig: zíj liet hem geboren worden, dus dat zuurstoftekort lag aan háár, zo verwijt ze zichzelf. Het gevolg is dat Freek voor haar boven alles en iedereen gaat, zelfs een nieuwe relatie – wat zij graag zou willen – kan vertrekken als de man in kwestie Freek niet wil opnemen in hun verbond, als een duo met een groot kind dat altijd bij hen zal blijven. Freek voelt dat als een benauwenis. Hij wil zelfstandig gelukkig zijn. En: hij wil graag zijn hele leven in de dierentuin blijven werken.

Want dat is wat hij wil en waarin hij geslaagd is. Hij werkt in de dierentuin, hij heeft de verantwoording voor het verzorgen van de insecten. En daarmee zijn niet alleen de vlinders en insecten zijn vrienden geworden, maar ook Thijs, de man die hem aangenomen heeft en als een vriend met hem omgaat. Thijs zorgt er ook voor dat Freeks fouten met de mantel der liefde worden afgedekt, opdat directeur Joost ze niet ziet. Want Joost vindt het maar niets, zo’n jongen als Freek in de dierentuin. Thijs heeft betoogd dat ook iemand met een beperking kansen moet krijgen en daarom is Joos morrend akkoord gegaan al begrijpt hij niets van Thijs’ vriendschap met Freek. Maar Thijs weet het maar al te goed. Freek doet hem denken aan zijn overleden broertje en aan de afschuwelijke manier waarop de kleine jongen doodging. Thijs voelt zich daar, al dan niet terecht, schuldig over, hij wil aan Freek goedmaken wat hij aan zijn broertje Lars misdeed. Dat spookt rond in zijn hoofd, al spreekt hij het niet uit.

Auteur

Marjolein de Craen (1962) studeerde Franse taal- en letterkunde. Ze volgde daarna de studie klinische psychologie. Na haar tweede afstuderen werd ze psychotherapeut en psychoanalyticus. Freek en de mierenkoningin is haar romandebuut.

Vriendschap voert in dit boek de boventoon, vriendschap met een mantel van schuld en boete. Zo’n mantel is zwaar te dragen en kan tot misverstanden leiden. Want iedereen wíl het beste, maar is daartoe niet altijd in staat.

Het decor van dit boek, de insectenkas van de vlindertuin, is heel bijzonder. Craene heeft zich diepgaand geïnformeerd over de kleine, ragfijne en bijzonder gekleurde bewoners van de tropische kas.

Het omslag van dit boek is gesierd met prachtige tekeningen van vlinders die mij deden denken aan de vlindertekeningen van Maria Sibylla Merian, wier boek Erucarum Ortu in het jaar van haar dood 1717 opzien baarde. Ook in het boek staan er tussen de hoofdstukken ragfijne tekeningetjes van vlinders en insecten.

Een bijzonder mooi debuut dat ook visueel noodt tot lezen.

Marjolein de Craen – Freek en de mierenkoningin. ISBN 9-789-492-24-1733. 226 pagina’s, €22,95. Utrecht: Uitgeverij Magonia 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Dieren, Fictie | Reacties uitgeschakeld voor Freek en de mierenkoningin