Rietveld Schröderhuis

Een biografie van het huis

ontwerp Irma Boom Office, 2024 

Was de rol van Truus Schröder groter dan lang is gedacht?

Nadat Truus Schröder, moeder van drie jonge kinderen, weduwe was geworden wilde ze vertrekken uit het huis waar ze tijdens haar huwelijk had gewoond. Ze vond het beter voor haar drietal als ze zouden verhuizen naar een licht en vrolijk huis waar niets meer herinnerde aan hun vader, die zo lang ziek was geweest. Truus Schröder had zelf moderne, eigenzinnige woonideeën als binnenhuisarchitect. Daarom zocht ze naar een architect die haar droomhuis kon bouwen.

Rietveld Schröderhuis (collectie Centraal Museum, Utrecht), 2018. Fotografie Stijn Poelstra 

Ze kwam al vrij snel uit bij de Gerrit Rietveld, sinds een aantal jaren bekend om de moderne meubels die hij ontwierp, zoals de rood-blauwe lattenstoel en een strakke buffetkast, beide uit 1919. Rietveld had niet eerder een huis ontworpen, dit zou zijn eerste zijn. Schröder en Rietveld werden beiden geïnspireerd door De Stijl, in die trant wilden ze dat Schröders nieuwe huis zou worden gebouwd. Schröder had als opdrachtgever niet alleen een wensenlijst waaraan Rietveld zich met zijn ontwerp moest conformeren, maar leverde ook een grote inbreng in de indeling van het pand. Zoveel zelfs, dat de twee auteurs van dit boek, op grond van bronnenmateriaal tot de conclusie komen dat haar bijdrage bepaald niet kleiner was dan die van Gerrit Rietveld zelf. Hoe het ook zij, al had het huis niet alle comfort, Truus Schröder woonde er zestig jaar. Het huis paste haar als een jas en ze heeft zich er altijd buitengewoon senang in gevoeld.

Deze biografie van het huis – schitterend uitgegeven als een Stijl-kunstwerk in twee talen – is een feest om te lezen en te kijken. Er staan honderden nooit eerder gepubliceerde foto’s in. De auteurs beginnen bij de geboorte van Gerrit Rietveld (1888 – 1964) en Truus Schröder (1889 – 1985). Deze uitgave verschijnt als feestelijke afsluiting van het honderdjarig bestaan van het beroemde huis uit 1925.

Auteurs

Jessica van Geel (l) en Natalie Dubois (r) © Centraal Museum / Wessel Spoelder

Natalie Dubois (1969) is conservator van het Rietveld Schröderhuis en conservator toegepaste kunst en design bij het Centraal Museum in Utrecht.. Voor dat museum was ze curator voor diverse tentoonstellingen zoals Rietvelds Meesterwerk (2017) en Dromen in Beton (2019). De tentoonstelling Stoel neemt Stelling (2023) werd genomineerd voor de Museumtijdschrift Tentoonstellingsprijs. Ook cureerde Dubois tentoonstellingen met werken van Rietveld en Schröder in Japan, Duitsland en Indonesië.

Jessica van Geel (1973) is schrijver, journalist en historicus. In 2018 verscheen I love You Rietveld, de lovend ontvangen biografie van Truus Schröder. Van Geel werkte jarenlang voor de NRC en schreef ook voor Vrij Nederland. Speciaal voor het Rietveld Schröderhuis ontwikkelde ze buurtwandelingen door Utrecht-Oost, waarbij ze de sporen volgt van Rietveld en Schröder.

© Centraal Museum Utrecht / Rietveld Schröderarchief

Als groot bewonderaar van de meubels van Gerrit Rietveld – buffetkast en rood-blauwe stoel hebben een plek in ons huis – is een boek als dit een feest om te lezen en te kijken. De grote rol van Truus Schröder was een ontdekking, maar talloze foto’s en zelfs het oude bord op de deur van het pand waarin Rietveld en Schröder zich gezamenlijk als architect presenteren – ze werkten met het bureau op de parterre en Truus Schröder woonde met haar gezin op de etage erboven – komt heel overtuigend over.

Spitwerk, speurwerk, de auteurs hebben een lange en opzienbarende ontdekkingsreis gemaakt voor zij zich aan het schrijven van dit boek zetten. Zij verzanden nergens in droge feitenrelazen maar zetten de twee bevlogen kunstenaars neer in hun streven naar licht, leven en liefde voor alles wat de wereld vernieuwen en daardoor verfraaien zou.

Het boek is een waar kunstwerk geworden, boeiend om te lezen, boeiend om te kijken, een biografie die de geschiedenis van het Rietveld Schröderhuis completeert.

Niets dan lof op alle fronten.

Bijeenkomst in het Schröderhuis na de formele overdracht van het huis, 1983. Links (zittend): Binnert Schröder © Centraal Museum Utrecht / Rietveld Schröderarchief

Natalie Dubois & Jessica van GeelRietveld Schröderhuis. Een biografie van het huis. ISBN 978 94 6494 123 4. Rietveld Schröder House. A Biography of the House. ISBN 978 94 6494 143 2. 896 pagina’s, €79,95. Veurne (B): Hannibal Books 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Cultuur, Kunst | Reacties uitgeschakeld voor Rietveld Schröderhuis

De MANIAC

Het leven van John von Neumann

De grenzen van de technische ontwikkelingen.

Dit boek wordt een docu-roman genoemd, gebaseerd op feiten. Het gaat over wetenschappelijke uitvindingen zoals de atoombom, de computer en ten slotte de kunstmatige intelligentie. Centraal staat de geniale geleerde John von Neumann (1903-1957). Hij maakte deel uit van een groep joodse geleerden die bij het opkomend nazisme uitweken naar Amerika. De groep had als bijnaam de marsmannen.

Het boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel is een essay gewijd aan de natuurkundige Paul Ehrenfest. Het omvangrijke tweede deel gaat over Von Neumann. Verschillende personen vertellen hun ervaringen met hem. Het laatste deel gaat over een duel tussen het computerprogramma AlphaGo en de Zuid-Koreaanse grootmeester Lee Sedol.

Auteur

Benjamin Labatut (1980) is een Chileense schrijver die werd geboren in Rotterdam en opgroeide  in Den Haag, Buenos Aires en Lima. Het blinde licht betekende zijn internationale doorbraak en werd vertaald in 30 talen.

De titel MANIAC is niet de naam van een persoon, maar de afkorting van Mathematical Analyzer Numeral Intergrator and Computer Model. Nu noemen we dit apparaat kortweg computer. Von Neumann was de uitvinder. De MANIC was nodig om de atoombom te kunnen ontwikkelen.

Het hoofdstuik over Paul Ehrenfest kent een heftig begin. Op 25 september 1933 schoot hij zijn zestienjarige zoon Vassily, die het syndroom van Down had, door het hoofd en richtte het wapen vervolgens op zichzelf. Ehrenfest was een gerespecteerd hoogleraar natuurkunde aan de universiteit van Leiden. Albert Einstein was een van zijn beste vrienden. Ehrenfest had grote moeite met nieuwe ontwikkelingen in de natuurwetenschap. Hij had bezwaren tegen de kwantummechanica. De schrijver zegt hierover: Als men de nieuwe wetten moest geloven die het innerlijke rijk van het atoom bestuurden, dan was de hele wereld plotseling niet meer zo solide en echt als die ooit was geweest. Er moet een speciale afdeling van het vagevuur zijn ingeruimd voor hoogleraren in de kwantummechanica, schreef hij aan Einstein.

Ehrenfest verachtte Von Neumann om zijn gebrek aan ethisch besef. Hij werd depressief en besloot uiteindelijk tot zelfdoding.

Het tweede deel is geheel gewijd aan János Lajos, alias Johnny von Neumann. Vooraf staan enkele bladzijden die steeds één zin bevatten. Twee voorbeelden: Hij was de slimste mens van de twintigste eeuw; Een buitenaards wezen in ons midden. Er is geen aparte levensbeschrijving aanwezig. Alle informatie komt van 20 collega-wetenschappers, vrienden en familieleden. Het zijn zeer verschillende bijdrages. Zo vertelt Eugene Wigner over zijn gezamenlijke schooltijd met Johnny. Deze was toen al een briljante leerling en schreef als scholier al ingewikkelde artikelen over wiskunde voor een wetenschappelijk blad. In zijn tweede bijdrage vertelt Wigner over de periode dat Neumann met Oppenheimer aan de atoombom werkte in het project Manhattan. Hij beschrijft Neumann als volkomen gewetenloos. In twee stukken schrijft ‘s mans echtgenote Klára Dan zeer negatief over hun huwelijk en zijn persoonlijkheid.

Uit de informatie blijkt dat Neumann achtereenvolgens bezig was met het ontwerpen van pure wiskunde, computers, de atoombom en tenslotte zelfreproducerende machines. Hij werkte steeds als een bezetene, ook toen hij al zwaar ziek was. In 1957 overleed hij aan kanker.

Het laatste hoofdstuk is getiteld LEE of De waanideeën van kunstmatige intelligentie. Het gaat over een duel tussen het computerprogramma AlphaGo en de Zuid-Koreaanse G-kampioen Lee Sedol. Ze spelen het ingewikkelde bordspel Go. Lee wordt verslagen en daarmee werd bewezen hoe ver de ontwikkeling van de niet-menselijke intelligentie al gevorderd is. Tegenwoordig spreken we van artificiële intelligentie of kortweg AI.

Het laatste hoofdstuk is het spannendst en komt nog het dichtst bij de roman, want het eerste stuk is een vrij saai essay met veel informatie over wetenschappelijke ontwikkelingen met bijbehorende termen en erg veel namen. Ook het relaas over Von Neumann is niet zo geslaagd. Het is moeilijk om uit deze 22 verhalen één duidelijk beeld van hem te destilleren,

De MANIAC wordt door de uitgever ten onrechte een roman genoemd. In de Detective & Thrillergids van Vrij Nederland wordt het boek als een thriller vermeld en krijgt daar de hoogste waardering: vijf sterren. Natuurlijk is het geen thriller, maar het is zeker vijf sterren waard. De thematiek is van groot belang: technici draven door met hun kennis, ze bedreigen de mensheid.

De schrijver laat duidelijk zien dat er verschil is tussen de geleerden. Paul Ehrenfest besefte de gevaren en pleegde zelfmoord. Johnny von Neumann daarentegen kende geen enkel ethisch besef. Hij werkte aan de waterstofbom en hij streefde naar een machine die het menselijk brein niet nodig zou hebben. De schrijver maakt de gevaren van de vertechnisering heel duidelijk.

Een noodzakelijk boek met een duidelijke boodschap.

Benjamin Labatut – De MANIAC. Vertaald uit het Engels (The MANIAC) door Dirk-Jan Arensman. ISBN 978-94-04-93169-93-7, 381 pagina’s, € 27,99. Amsterdam: Meridiaan uitgevers 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Diversen | Reacties uitgeschakeld voor De MANIAC

Een zwaluw in de kamer

Queer-verhalen die je omarmen

Liefde kent duizend mooie gezichten.

Liefde. Het is voor kinderen het verhaal van de prins en de prinses, van sprookjes met een kus op het eind, van voorjaars- en najaarskriebels en van liefde dat is iets voor later. Tenminste, dat is voor velen de algemene gedachte. Maar zo zit het leven niet in elkaar. Liefde is het gevoel van mensen die van een ander houden, of dat nu man en vrouw zijn, twee vrouwen of twee mannen, oud en jong, jong en oud. Liefde laat zich lastig beschrijven, liefde is vooral een gevoel van warmte, genegenheid, tederheid en soms ook een vage onrust: is de liefde die ik voel normaal als anderen ánders liefhebben?

Over dat laatste gaat het boek met ‘Queer-verhalen’. Eveline van de Putte sprak met mensen die ánders liefhebben dan de liefde die meer doorsnee is. Jongens ontdekken dat ze op jongens vallen, meisjes ervaren dat meisjesliefde hún manier van liefhebben is. Kinderen groeien op bij een dubbel-stel ouders: twee mannen of twee vrouwen. Is dat anders? Ja. Is dat slecht? Welnee, als het in die relatie maar om liefde draait. Want liefde, échte liefde, dat is waar het om gaat en wat anderen – ‘gewone mensen – daarvan vinden, doet niet ter zake. Ieder schrijft zijn of haar eigen sprookje en het ‘happy-end’ kent vele gezichten.

Dit boek draait trouwens niet helemaal om liefde. Het draait om liefde én om anders-zijn. Een kind wil niet meer naar school omdat de armoede van het ouderlijk thuis zichtbaar wordt. Een ander kind wordt gepest en lijdt daar hevig onder. Weer een ander belandt in een rolstoel. Het zijn maar wat voorbeelden uit dit mooie boek. Wat de verhalen gemeen hebben is dat de hoofdpersonen ‘afwijken’ en daarmee (moeten) leren omgaan.

Auteur

Eveline van de Putte (1966) is trainer, fotograaf en verhalenverteller bij colleges en op congressen, in huiskamers en theaters. Die verhalen bundelt ze op thema in haar boeken. Inmiddels verschenen er van haar hand onder andere verhalen van ouderen in Suriname Fosten Fori, levensverhalen van oudere migranten in Nederland. In Nieuwe Namen staan levensverhalen van transgender ouderen en in Stormachtig Stil levensverhalen van roze ouderen. In Lucht beschrijft ze hoe ze de emotionele laatste dagen van haar moeder samen met haar doorbracht. Ze vond daarbij kracht in het Zeeuwse landschap.

Een zwaluw in de kamer is niet alleen een boek voor volwassenen, maar zou het ook heel goed doen in de bibliotheek als bundel voor opgroeiende jongeren, zogenoemde young adults. Tieners liggen vaak in de knoop met zichzelf, hun leeftijdgenoten, hun ouders en bovenal met hun seksualiteit. In deze verhalen kunnen ze lezen dat geen enkele relatie gek is, maar dat liefde vele gezichten kent die allemaal mooi zijn.

Vermeldenswaard zijn de schitterende illustraties van Linda Hirzmann.

Geen enkel minpuntje voor dit boek? Ja toch wel. Dit mooie boek is gedrukt op zwaar, halfglans papier en vervolgens verlijmd in de band. Helaas is de inhoud letterlijk te zwaar voor de kaft: na enige malen lezen, sluiten en openen liet de bundel los van de kaft. Heel jammer van zo’n mooie uitgave. Wie het in een bibliotheek opneemt zal het opnieuw dienen te lijmen of in te binden. Verder echter niets dan lof.

Eveline van de PutteEen zwaluw in de kamer. Queer verhalen die je omarmen. Illustraties Linda Hirzmann. ISBN 978-90-83-418-43-8. 221 pagina’s, € 29,90. Maassluis: Uitgeverij De Brouwerij 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Diversen | Reacties uitgeschakeld voor Een zwaluw in de kamer

Lotgenoten

Naar San Sebastian en terug

Samen of apart?

Lola studeert psychologie in Amsterdam. Omdat ze een specialisatie in Utrecht volgt woont ze tijdelijk in het appartement van haar broer in Hoograven, want de laatste, Melle, volgt een koksopleiding in San Sebastian. In hetzelfde appartementencomplex woont ook lola’s pleegbroer Abel, Melle’s beste vriend. Dat deze heimelijk verliefd op Lola is ontgaat haar volkomen.

Het boek behandelt de complexe relaties tussen bovengenoemd drietal.

Auteur

Nathalie Windhorst (1972) werkt al jaren bij de publieke omroep als hoofd van de afdeling acquisitie. Ze is vaak op reis om documentaires aan te kopen en schrijft graag onderweg. Ze is gek op reizen, maakt stedentrips en bezoekt popconcerten. Ze woont met haar gezin in Utrecht. Na haar geslaagde debuut Reisgenoten is Lotgenoten het tweede deel van de  romanserie De Utrechtse School, waar ook een deel van dit boek zich afspeelt en de hoofdpersonen uit Reisgenoten nu figureren.

De auteur laat Lola en Abel, steeds vanuit hun eigen perspectief, vertellen wat er gebeurt. Daarbij loopt het verhaal steeds verder door. Beide tonen hun gevoelens door toepasselijke muziek. Mocht de lezer bepaalde nummers niet kennen, dan kan zij of hij die stemming meekrijgen door de vermelde teksten. De volledige playlist wordt uiteraard vermeld.

Als blijkt dat ze allebei Corona hebben besluiten Lola en Abel samen uit te zieken. Als ze weer beter zijn komt  er een onheilspannend bericht uit Baskenland: Melle is volledig ingestort. Lola en Abel besluiten hem te gaan ophalen. Als melle weer terug is in Utrecht moet Lola een andere kamer zoeken. Hoe moet het nu verder met Abel?

De plot is goed uitgewerkt. Er zit diepgang, vaart en humor (de ondeugende scène met de gele regenjas) in het verhaal, wat ik met veel genoegen heb gelezen. Op naar deel drie.

Nathalie Windhorst – Lotgenoten. De Utrechtse School 2. ISBN 978-90-472-1028-3, 114 pagina’s, Uitsluitend ebook € 13,99. Amsterdam: Loft Books 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Feel good | Reacties uitgeschakeld voor Lotgenoten

Het appelmeisje

Eindelijk wraak

Een ontspoorde sekte.

Deze Scandinavische thriller kent een heftig begin. Vidar Vendel komt thuis van zijn werk. De deur is niet op slot en in de hal hangt zijn vrouw Eva aan het plafond – dood. Door de plaatselijke politie worden rechercheur Idun Lind en haar partner Calle Brandt op de zaak gezet. Het is een gecompliceerde zaak waar veel mensen bij betrokken zijn. Godsdienst speelt ook een rol. Er worden Bijbelteksten verstuurd en er is een godsdienstige sekte bij betrokken.

Auteur

Tina N. Martin (1980) woont in het Noord-Zweedse Boden, aan de grens met Finland. Ook Het Appelmeisje speelt zich daar af. De debuutthriller is het eerste deel van een serie over rechercheur Idun Lind.

Het appelmeisje is een echte politieroman, het speurwerk staat centraal. Daarnaast wordt de politie geconfronteerd met het nodige geweld. Idun Lind komt goed uit de verf. Haar privéleven komt in beeld, onder andere de kennismaking met haar nieuwe buurvrouw die later nog een grote rol speelt in het verhaal.

Het grote aantal personen maakt het boek enigszins ingewikkeld. Sommige uitweidingen zijn voor het verhaal overbodig.

Over de christelijke gemeenschap het Paradijshof wordt uitvoerig verteld. Ze lijken vriendelijk en gastvrij, maar blijken er gruwelijke praktijken op na te houden, wat weinig met het christendom te maken heeft. Ik vraag me af of de schrijfster zich op een bestaande sekte baseert of dat ze deze zelf heeft bedacht.

Het boek bevat opvallend veel geweld. Het politieduo komt zelf ook in gevecht en niet zonder gevolgen. Lang blijven de daders en hun motieven onbekend wat het boek extra spannend maakt. De plot is behoorlijk ingewikkeld.

Een meeslepend thrillerdebuut.

Tina N. Martin – Het appelmeisje. Een Idun Lund thriller. Vertaald uit het Zweeds (Befriaren) door Nannie de Graaff. ISBN 978-94-005-1616-8, 429 pagina’s, €15,99. Amsterdam: A.W. Bruna 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Deel van een reeks, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Het appelmeisje

De biograaf

Moorden als verslaving

Een seriemoordenaar vertelt.

Tijdens een routinecontrole treft de politie het dode lichaam van een jonge vrouw aan in de kofferbak van een auto. De bestuurder, Alex Haentjes, wordt direct gearresteerd. Hij bekent en zinspeelt op betrokkenheid bij andere onopgeloste verdwijningen. Bij verhoren blijft hij zwijgen. Hij wil alles bekennen in een biografie. Haentjes eist dat de bekende biografieschrijver Bernard De Paepe zijn verhaal gaat opschrijven. Ten einde raad stemt de politie toe. Aanvankelijk heeft De Paepe geen zin, maar uiteindelijk gaat hij naar de gevangenis, waar hij in vele gesprekken achter de waarheid probeert te komen.

Auteur

Darline Degheldere is een Vlaamse thrillerschrijfster. In 2018 verscheen haar eerste roman   Blanco. Deze werd genomineerd voor de Fintro Prijs Spannend Boek. Ook haar tweede roman  De Vijfde Kamer werd genomineerd. De biograaf is haar derde thriller.

De Paepe wordt steeds bijgestaan door de vrouwelijk rechercheur Jazzlin Brown. Hij krijgt ook een lijst van verdwenen vrouwen. Die lijst bespreekt hij met Haentjes. Voor iedereen blijft het nog lang een vraag waarom Haentjes juist De Paepe wilde als biograaf. Na enkele vraaggesprekken komt Alex met het aangeven van de plaats waar Florence Stevens is gedumpt. Hij belooft min of meer dat hij ook andere vindplaatsen zal kenbaar maken. Ondertussen vertelt Alex ook dat hij bij zijn grootouders heeft gewoond. De tuinen van zijn grootouders en die van Bernard grensden aan elkaar.

De roman heeft ook een tweede verhaallijn die op cursief gedrukte bladzijden is te lezen. Daar wordt verteld over het leven van de eeneiige tweeling Bernard en Robert. Ze waren zeer ongewild en werden zwaar verwaarloosd. Dat werd nog erger toen hun vader overleed. Moeder werd prostituee en verslaafd aan drugs. Ze overleed aan een overdosis. De broers bleven in het huis wonen. De vraag waarom is Alex Haentjes steeds over de broers begon. Ook rechercheur Jazzlin gaat wroeten in het verleden van Bernard. Dit alles leidt tot een spannend en verrassend slot.

Een originele en boeiende thriller.

Darline Degheldere – De biograaf. ISBN 978-94-649-4547-8, 380 pagina’s, € 22,99. Sint-Amands (B): Hamley Books 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor De biograaf

Wanneer ben je officieel een ouwe zak?

En 59 andere nuttige levensvragen voor ‘boomers’, gen X, millennials én gen Z

Lachen om jezelf.

Deze bundel columns heeft, zo kennen we de auteur, vooral de kantoorsituatie op het oog. En ook nu weer confronteert ze de lezer met tal van onverkwikkelijke, maar ook best vrolijke en soms ronduit hilarische situaties, bekend en onbekend. Een en ander wordt vaak in lijstjes gerangschikt, die tot herkenning leiden en soms aanzetten tot remedies.

Auteur

Japke-d. Bouma (Japke Doutzen Bouma, 1970) schrijft voor de NRC wekelijks een column over hoe te overleven op kantoor. Ze schreef onder meer de Survivalgids voor de kantoorjungle, Uitrollen is het nieuwe doorpakken, Mag ik even iets tegen je aanhouden?, Werken doe je maar thuis, en Ik kan nu niet bellen want ik zit in een call. Vorig jaar kon je elke dag genieten van Afscheuren is het nieuwe doorpakken!, een scheurkalender met jeukwoorden, oneliners, blunders en nog veel meer opmerkelijke kantoorervaringen.

Wie regelmatig de columns van de auteur leest weet uiteraard wat zij of hij van dit boek kan verwachten. Voor wie daar nog onbekend mee is citeer ik een aantal column/hoofdstuktitels: Een burn-out hoort erbij, Moet je nou wel of niet een tatoeage nemen? Wat wil je niet horen als je net bevallen bent? Kan ChatGPT je werk overnemen? Wanneer kun je het beste carrière maken? Wat zijn de beste smoezen om een feestje te ontlopen? Heeft het zin om een cursus ‘leiderschap’ te volgen? Moeten vrouwen meer bluffen/ en Hoe ga je om met kritiek?

Denk nu niet dat de ‘boze buitenwereld’ niet aan bod komt. Wat dacht u van Moet je nou wel of niet een kat nemen? Hoe overleef je een verbouwing? Als je woke bent, wat moet je dan allemaal cancelen? Hoe voed je je kinderen op? Of van Beter slapen, hoe doe je dat?

Bouma maakt vaal gebruik van lijstjes, zoals het huiveringwekkende Welke kenmerken heeft een slechte werkgever? Tijdens een sollicitatie werd verteld: ‘Er is hier geen tijd voor een burn-out’. Werknemers mochten alleen opstaan om naar het toilet te gaan en ze werden gecontroleerd of een overleden familielid wel echt dood is.

De kwestie die met de boektitel wordt gesteld blijft uiteraard niet onbeantwoord. De lezer krijgt een vragenlijst voorgeschoteld. Met elke ‘ja’ zijn een aantal punten te verdienen. Het zijn vragen als ‘Je begint een mail met L.S. en sluit af met hoogachtend’; ‘Jij zit nog op Twitter; en noemt dat nog steeds Twitter in plaats van X’; ‘Je hebt moeite met woke en vraagt voortdurend wat dat is’; ‘Als je alles omrekent in guldens’; ‘Als je je mails uitprint, want dat leest lekker weg’. Wie meer dan 300 punten behaalt is ‘officieel’ een ouwe zak.

Bouma, inmiddels zelf ook 50+, sluit af met de verschillen tussen generaties: Onze problemen met babyboomers en generatie X lossen zich vanzelf op. Over veertien jaar is namelijk iedereen die voor 1971 geboren is met pensioen – Ik ook! – en stort het hele land in. Gelukkig hebben we nog een paar mooie jaren samen!

Soms huiveringwekkend, meestal gewoon vrolijk en een enkele keer hilarisch.

Japke-d Bouma – Wanneer ben je officieel een ouwe zak? En 59 andere nuttige levensvragen voor ‘boomers’, gen X, millennials en gen Z. ISBN 978-90-213-4349-5, 268 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: Alfabet Uitgevers, tweede druk 2024.

Geplaatst in Alle Boeken, Columns, Humor | Reacties uitgeschakeld voor Wanneer ben je officieel een ouwe zak?

Tranen van kristal

Spaanse impressies

Het gaat om liefde.

De debuutbundel van Huib Afman is gevarieerd zowel qua inhoud als van vorm en bestaat uit drie afdelingen. Onderweg naar binnen bevat gedichten op weg in Extremadura, een streek in het zuidwesten van Spanje. In Tranen van kristal gaan de gedichten over een ongewone liefde. De laatste afdeling heeft een gevarieerde inhoud.

Auteur

Huib Afman (1972) werkt als journalist en tekstschrijver voor verschillende tijdschriften. Hij woont en werkt afwisselend in Spanje en Nederland. Eerder publiceerde hij non-fictie titels als Where the magic happens en Pelgrimsportretten. Tranen van kristal is zijn eerste poëziebundel.

Vele gedichten ademen rust. Een prachtig voorbeeld is de laatste strofe van Adem zien.

De wind is gaan liggen

De wolken een streep

We zeggen vandaag niets                                                                                                                      Alleen te zijn

Samen in een adem

Nooit meer waar we waren                                                                                                                   

Zijn.

Een sterk punt is het vermogen om te beschrijven wat je ziet en ervaart. Afman beschrijft landschappen en steden. Ook de sfeer wordt goed weergegeven, zoals in Stille levens over een nog stille ontwakende stad. Hetzelfde geldt voor Als de avond valt.

In de tweede afdeling gaat het over de liefde, zowel positief als negatief. Het begint met liefde en hartstocht.

Dat we alleen op dit bed

Een ingebeelde warmte krullen

Het gif van jouw roes

Verlicht mijn testosteron

Zonder in te willen vullen.

We delen ons tekort.

Te kort.

De tweede helft is negatief. De titels spreken voor zichzelf:  De liefde bestaat niet; Ik wil niet meer; Vandaag oogt alles ietsje grijzer; Ik wrik me los.

Wat de vormen betreft gaat het om strofen in diverse lengtes. De versregels zijn soms heel kort, zelfs bestaande uit één woord. Dat komt krachtig over, een soort staccato. Een voorbeeld zien we in Stenen wegen.

Het is stenen wegen

In een land dat niet van mij is.

Waar ik wil zijn

Ik wil

Hier

Zijn.

Opvallend speels en komisch is Doe me een musje.

Doe me een musje

Op de Plaza España

Een dorstig musje

Dat wat woelig wipt

Over veel te hete stenen

Naar een reepje schaduw glipt.

De gedichten zijn toegankelijk en vaak ontroerend.

Een zeer geslaagde bundel.

Huib AfmanTranen van Kristal. ISBN 978-94-922-4180-1, 80 pagina’s, € 19,95. Utrecht: Uitgeverij Magonia 2025.  

Geplaatst in Alle Boeken, Poëzie | Reacties uitgeschakeld voor Tranen van kristal

Primeur

Speurwerk van een journaliste

Veelvuldige wraak.

Noor Hakimi is journaliste bij een kleine krant in New York. Tijdens een wandeling ontdekt ze een lijk. Dat gebeurt nog drie keer. De lichamen vertonen een steekwond in de nek en een inkerving op de buik. De politie vindt het verdacht, dat Noor steeds de eerste is die de lichamen ontdekt. Voor Noor is het steeds een gouden kans om te zorgen voor een primeur. Ze onderzoekt elke keer grondig de achtergrond van de slachtoffers. Vele flash-backs vertellen daar meer over en leiden de lezer naar Oost-Duitsland en New York. De schrijver besteedt ook veel aandacht aan belangrijke historische gebeurtenissen: het bouwen van de Berlijnse muur in 1961, maar ook de Wende, de hereniging van Oost- en West-Duitsland. In New York spelen 9/11 en de beurscrash van 2008 een rol.

Auteur

Jimmy Cams (1979) is een Vlaamse thrillerschrijver. Na zijn debuut Ooggetuige verscheen in 2024 het verrassende Uitverkorenen.

Het grootste gedeelte van het boek handelt over de succesvolle journaliste Noor. Haar verleden is dramatisch. Ze is met haar familie gevlucht uit Afghanistan. Tot 2002 was haar bestaan zonder zorgen. Ze had veel vriendinnetjes op de lagere school die geen belang hechtten aan haar huidskleur. Na 9/11 werd dat anders. Ze kreeg teksten te horen als Terrorist! en Wanneer ga je ons vermoorden? Haar broers verweerden zich met hun vuisten en werden vaak gestraft. Haar vader kon nauwelijks werk vinden en werd het ziekenhuis in geslagen. Ook op de middelbare school werd ze gepest. Pas op de school voor journalistiek werd ze geaccepteerd. Ze woonde in een appartement waar ze te maken had met een racistische huisbaas.

Het eerste slachtoffer van de seriemoordenaar was Werner Schneider. Noor vond de volgende informatie over hem. Oorspronkelijk woonde hij in Oost-Berlijn. Hij was militair en bewaakte de muur. Toen hij de eerste keer een vluchteling doodschoot was hij geschokt, maar later schoot hij velen neer, zelfs vrienden. Zijn huwelijk was kinderloos. Ze adopteerden vier kinderen, maar dat mocht het huwelijk niet redden. De kinderen werden liefdeloos verzorgd. Werner was wel gesteld op zijn pleegdochter Lena, maar hij misbruikte haar. Toen de muur viel vertrokken zijn gezinsleden en bleef hij alleen achter. Veel later vertrok hij ook naar Amerika, waar hij werd vermoord.

Het tweede slachtoffer is Helen Tayler, een chique prostituee gespecialiseerd in SM. Ze bediende uitsluitend rijke heren. Haar bezoek aan een opperrechter wordt precies beschreven. Helen filmde ook schielijk en chanteerde haar klanten met de beelden. Uit het onderzoek van Noor blijkt dat ze eigenlijk een dochter van Werner Schneider was.

Het derde en vierde slachtoffer zijn mannen die ook het een en ander op hun kerfstok hadden. Noor zoekt het uit en in aparte hoofdstukjes vertellen deze mannen hun verhaal. De vier vermoorde  personen hebben allemaal iets met elkaar te maken. Hun met bepaalde kreten ingekerfde lichamen worden neergelegd bij monumenten.

De ontknoping is zeer verrassend, maar wel wat ver gezocht en daardoor niet echt geloofwaardig.

Een bijzondere en originele thriller over slechte mensen in roerige tijden. Het boek bevat veel interessante feiten. De schrijver wilde alleen iets te veel, te veel van alles.

Jimmy CamsPrimeur. ISBN 978-94-64789-41-6, 346 pagina’s, € 22. Temse (B): Phoenix Books 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Detective / Thriller | Reacties uitgeschakeld voor Primeur

Kleine heilige dingen

Twee werelden

Een pubermeisje met grote vragen.

Met het lezen van deze roman duikt de lezer helemaal onder in de wereld van orthodoxe christenen. In onze geseculariseerde wereld is dat voor sommigen een schokkende ervaring. Het  verhaal gaat over Judith die in haar eindexamenjaar zit. Ze is een verdienstelijk cellospeelster die naar het conservatorium wil. Ze woont samen met haar moeder. Judith leeft nogal afgezonderd van de ‘gewone’ wereld. Haar cellolerares is de enige persoon buiten de gelovige gemeenschap met wie ze omgaat. Haar wereld bestaat uit de kerk, de jeugdclub en haar reformatorische school. Door een ontmoeting met Dorian, een meisje dat ze in een snackbar ontmoet, begint het losmakingsproces. Dorian is niet gelovig, maar toch ontstaat er een hechte vriendschap die uitloop op verliefdheid. Daarnaast is er het aangrijpende verhaal van haar ongehuwde moeder.

Auteur

Annemieke Dannenberg (1993) is schrijver en geestelijk verzorger. Ze publiceerde korte verhalen in onder andere De Revisor en in Hard//hoofd, en trad op in verschillende theatertjes. Kleine heilige dingen is haar debuutroman.

Het verhaal van Judiths moeder is tenhemelschreiend. Als 16-jarig meisje had ze een verhouding met een getrouwde man, nota bene een ouderling van haar kerk. Ze hield van hem en begreep dat hij niet kon scheiden. De roman eindigt met een verslag van een anti-abortus bijeenkomst in een kerk. Het gaat er om dat zij, toen ze zwanger was, niet voor een abortus koos, maar voor behoud van het kind. De houding van de kerk was stuitend. Ze vertelt: Vraagt u zich wel eens af hoe het is om voor in de kerk boete te moeten doen? Hoe het is om uitgestoten te worden van een gemeenschap omdat je iemand in bescherming neemt? Het vreemde in het verhaal is dat Judith kennelijk niet de behoefte voelt te weten wie haar vader is.

De grote verdienste van deze roman is dat de gedachtewereld van Judith zo diepgaand wordt beschreven. Bij alles wat ze meemaakt en ervaart kunnen we met haar meeleven. Zo is het hele proces van het leven in een beklemmende sfeer tot enige mate van bevrijding voor de lezer goed te volgen. Bij haar moeder thuis, in de kerk en op school, overal speelt het geloof een bepalende rol. Voor alles wordt gebeden, vooral om de leiding van Jezus en de Heilige Geest. In een jeugdclub zou een ontspannen sfeer moeten heersen, maar in deze Alphacursus gaat het om grote geloofsvragen. Terwijl Judith juist een bijzondere ervaring heeft: ze voelt zich één met God, maar dat wordt niet toegejuicht, er is slechts onbegrip. Ook op school is het door en door christelijk. Het is vooral de directeur Van Doorspijk die steeds over het geloof spreekt. Als hij tijdens de weekopening voelt dat de Heilige Geest arriveert, wijst hij op het houten kruis dat in de aula hangt. Tijdens de diploma-uitreiking bidt hij in tongen. Wat mij betreft een ongewone en overdreven handeling.

Bijzonder is ook dat het dit keer niet gaat over een vader-zoon-verhouding met betrekking tot geloofskwesties, zoals bij Jan Wolkers en Maarten ‘t Hart, maar om een moeder-dochter ervaring. Terwijl de vaders streng zijn blijft Judiths moeder liefdevol en begripvol. Het is, en dat is geen kritiek, maar slechts een constatering, een vrouwenboek. De omgang van Judith met haar moeder en met haar vriendinnen Lottie en Dorian is vol knuffelpartijen. Met Dorian komt het zelfs tot een liefdesrelatie. Dat is opmerkelijk omdat dit in deze kringen verboden is, zoals ook seks voor het huwelijk. De relatie met Dorian is wel een worsteling. Ze denkt aan het werk van de duivel. Toch is het verlangen zo groot dat de Heilige Geest het verliest van de geilige geest.

Judith heeft geestelijke dieptepunten: hallucinaties als ze worstelt met de duivel in de vorm van een slang. Ze belandt zelfs korte tijd in een inrichting. Gelukkig zijn er ook positieve ervaringen. Met haar cellolerares heeft ze een heel goede band en de muziek geeft haar rust. Positief is ook  haar vriendschap met Lottie en Dorian en ook haar baantje in de christelijke boekhandel geeft rust en voldoening.

Een indrukwekkende roman over de geloofsontwikkeling van een pubermeisje.

Annemieke Dannenberg – Kleine heilige dingen. ISBN 978-90-488-6816-2, 197 pagina’s, € 22,99. Amsterdam: Lebowski Publishers 2025.

Geplaatst in Alle Boeken, Cultuur, Fictie, Religie | Reacties uitgeschakeld voor Kleine heilige dingen