Lone wolf dreigt met aanslagen
Een bomaanslag in Eindhoven. De dader dreigt met een vervolg. Is dit terreur of het werk van een gefrustreerde lone wolf?
In deze thriller maken we direct kennis met een man die in het boek aangeduid wordt als lone wolf. Zelf maakt hij zich bekend als ‘de Missionaris’. Hij wil bomaanslagen plegen. Niet als terrorist maar om aandacht te vragen voor maatschappelijke misstanden, bijvoorbeeld hoogspanningskabels die door een woonwijk lopen en veel te laag hangen of het feit dat er dwars door de stad giftreinen rijden. Hij wil de bevolking redden.
Daarnaast gaat het over Gino Argus, een vroegere politie-inspecteur die in de VS carrière gemaakt heeft met sportscholen. Hij komt zijn ouders bezoeken en zijn vroegere vriendin. Zij raakt gewond door een bomaanslag en Gino wil de dader vinden. Dan is er nog de politie die ook jaagt op de pleger van de bomaanslagen.
Auteur
Sjoerd Punter (1943) studeerde sociologie. Als student was hij actief in de provobeweging. Hij redigeerde het vele malen in beslag genomen blad Scandal. In 1978 werd hij journalist eerst in Assen, later in Eindhoven. Hij schreef veel over muziek. Omdat hij vanwege de coronaveel tijd over had begon hij aan het schrijven van een thriller. Zo gebeurde het dat hij als 77-jarige nog debuteert met een roman.
De schrijver is een meester in het beschrijven van personages, altijd met een portie humor. Eén voorbeeld. Piebe Prins was een kantoorbleek mannetje met veel vergadervet. Hij droeg een goedkoop pak vol kreukels, dat hoognodig naar de stomerij moest. Zijn haar was in een wanhopige poging om de schedel te bedekken aan beide kante omhoog gekamd en met het een of andere smeersel vastgeplakt. Een kostelijke beschrijving die nog even doorgaat, maar de uitdieping van de personages ontbreekt meestal. Eén van de hoofdpersonen, de Missionaris, blijft als persoon vaag en komt niet uit de verf en dat geldt voor de meeste personages. Ook voor de andere hoofdpersoon Gino Argus. De grote vraag blijft waarom hij ineens Nederland verliet, waarmee hij ook zijn geliefde zonder enige verklaring van de ene op de andere dag in de steek liet. Het enige wat duidelijk wordt is zijn plotselinge ontslag bij de politie, maar de echte motieven daarvoor ontbreken, er is slechts een incident met zijn chef.
De auteur is heel sterk in het beschrijven van situaties. Zo zijn er de bezoeken aan de ouders van Argus. Hij beschrijft een burgerlijk milieu waar niets veranderd is, ook de maaltijden van aardappelen met jus. Het enige dat veranderd is, is de politieke richting van zijn vader. Hij is veranderd van een idealistische socialist in een gefrustreerde aanhanger van Andries Wildeboer, waarin we duidelijk Geert Wilders herkennen. Prachtig en heel ironisch zijn de beschrijvingen van de vergaderingen van de politie. Wat een ongelofelijke knulligheid, heerlijk om te lezen.
Punter pakt ook uit bij het beschrijven van culinaire maaltijden. De maaltijd bij zijn Marokkanse vriend is een mooi voorbeeld. Het hoofdgerecht: lamstajine met kweeperen. Het gerecht bestond uit zeventien verschillende ingrediënten, vijf salades erbij en natuurlijk couscous.
Gino Argus is intelligent en sympathiek. Hij heeft Wim Vin aangenomen als privéchauffeur. Hun omgang is heel vriendschappelijk. Tijdens hun vele autoritten draait zijn chauffeur heel goede muziek, die niet onvermeld blijft. Punter wil hiermee kennelijk zijn kennis van muziek tonen.
Deze debuutroman is heerlijk om te lezen, vooral door de sublieme stijl. Het boek bevat wel veel uitstapjes naast de plot, waaronder veel maatschappijkritiek. Vermakelijk is ‘het duel’ van Gino Argus met de politie. De plot is ijzersterk en het slot is een ware climax. Het is te hopen dat de schrijver weer tijd vindt voor een nieuwe thriller.
Een veelbelovend debuut.
Sjoerd Punter – Ontspoord. ISBN 978-94-6365-294-0, 305 pagina’s, € 19,50. Leeuwarden: Uitgeverij Elikser 2021.