Taaie tumoren
Moeder van twee jonge kinderen wordt geconfronteerd met een lijdensweg. Familie en vrienden halen alles uit de kast om haar van de dood te redden.
De arts vroeg of ze die moedervlek nooit eerder had opgemerkt, of hij buitensporig had gekriebeld, of ze er misschien iets bloederigs of bobbeligs aan had gevoeld. Eva schudde haar hoofd. Hij was altijd wel apart geweest, maar ook een gewoon onderdeel van haar lijf.
Eva’s broer Peter was specialist, maar geen oncoloog. De termen over melanomen die in Utrecht over Eva waren uitgestrooid herkende hij in de literatuur. De primaire tumor en het aantal metastasen in haar lymfeklieren bepaalden het stadium waarin ze zat. Stadium IIIc was het geworden. Van alle patiënten die in dit stadium behandeld worden, overleeft na vijf jaar niet meer dan vijf procent.
‘Ik ga Lottes verjaardag dus niet meer meemaken,’ mompelde ze. De kamer verstijfde terwijl Eva naar de grafiek staarde die Peter haar had gegeven. Manon, Eva’s hartsvriendin en de oude liefde van Peter, nam het hem kwalijk dat hij de grafiek aan Eva had laten zien. Wat had je aan dat soort kennis?
‘Stomme grafiek!’ schreeuwde ze. Manons oren sloegen ervan dicht. ‘Ik zit daar niet in! Ik heb daar niet aan meegedaan! Ik ben Eva! Ik ben geen lijntje in een stomme curve!’
Manon is een nieuwgierige doorzetster. Ze klampt zich aan alles en iedereen vast om voor Eva een levensreddende therapie vinden. Door toeval komt ze in contact met Richard. Hij is een zojuist ontslagen onderzoeker die wellicht een nieuw medicijn heeft gevonden in de strijd tegen kanker.
De eerste proeven zijn veel belovend. Het probleem is dat tumoren altijd resistent worden. Misschien zal deze immuuntherapie de kanker echt breken. Het immuunsysteem wordt actief door kankercellen verdoofd en er is steeds meer bekend over hoe dat mechanisme werkt. Als we daarmee verder kunnen gaan dan ligt de weg open naar een hele generatie nieuwe middelen tegen de keizer van alle ziektes.
In deze flow was het bedrijf waar Richard werkte overgenomen door een groot kankeronderzoeksinstituut in de Verenigde Staten. Richard, die meent al heel ver met zijn onderzoek te zijn gekomen, bedenkt samen met Manon een gevaarlijk plan om Eva aan het nieuwe medicijn te helpen.
Ondertussen wedden ze op meer paarden en haalt Manon Eva over zich in Amerika aan te melden voor een pilotproject waar het nieuwe medicijn wordt getest.
De oncoloog van Eva probeert wanhopig om de huidkanker te onderdrukken met klassieke chemotherapie.
‘Ik wil mijn kinderen keigraag groot zien worden, ‘ zegt Eva tegen Manon. ‘Ik wil weten wat voor beroep ze kiezen en op wie ze verliefd worden. Ik wil niet dat ze in dezelfde valkuilen lopen als ik.’
Auteur
Joost Uitdehaag (1971) is onderzoeker bij een biotechbedrijf en schreef eerder Fulia, schervan van het verbond en Zonderlingen. In zijn roman Vechten voor Eva gaan twee verhaallijnen gelijk op en kruisen ze elkaar voortdurend op harmonieuze wijze. Enerzijds is er de strijd van een vrouw die samen met familie en vrienden vecht om elk sprankje hoop op leven. Ze verzucht: ‘Het is zo fijn om te ademen’. Anderzijds zijn er de spannende strijd van gedreven onderzoekers, de stringente wetgeving en de keiharde farmaceuten bij het op de markt brengen van een nieuw geneesmiddel. Wat betreft dit laatste levert de huidige covid-pandemie veel herkenning. Wat betreft het eerste kan ik als ervaringsdeskundige verzekeren dat de geschetste martelgang van Eva buitengewoon overtuigend wordt beschreven.
Een geweldig boek dat alle belangstelling waard is.
Joost Uitdehaag – Vechten voor Eva. ISBN 978-94-923-3766-5, 306 pagina’s, € 21,99. Amersfoort: Nimisa Publishing House 2021.
NB. Recensent Job ter Steege is sedert 2011 prostaatkankerpatiënt en heeft inmiddels verschillende bestralings- en chemotherapieën ondergaan.