Obsessief verlangen
Ontgoochelde kunstgeschiedenisdocent keert zich af van de beschaving. Hij reist naar een ongerepte archipel en begint een zoektocht naar het Wezen.
Kunstgeschiedenisdocent Koen Grondijs is 50 jaar. Hij is helemaal klaar met de westerse cultuur die hij tot zijn beroep heeft gemaakt. Grondijs gaat een grote reis maken. Zijn huis verhuurt hij aan een Russisch echtpaar. De vrouw verwacht een baby en dan weet je het wel. Laat een Russische baby los in je fraaie woning met aan de wanden de zeldzaamste stukken en in alle hoeken uitgelezen kunst en het is zeker dat je een ravage zult terugzien. Het kan Grondijs echter geen bal schelen. Mocht hij al hebben geweten van rampen met Russische baby’s, hij heeft nog maar één wens in zijn leven en dat is het aanschouwen van het Wezen.
Grondijs vertrekt naar een verre Archipel waar het Wezen te vinden moet zijn. Zelfs als het uitgestorven of uitgeroeid is, dan moet je daarheen. Op deze archipel, nog propvol schitterende fauna onder een dik bladerdek, verblijft ongetwijfeld ook het Wezen
Wat veronderstelt Grondijs te vinden? Wat stelt hij zich voor bij het Wezen? Grondijs heeft een lange lijst van premissen opgesteld. Zo is het Wezen ontworpen om te misleiden, is het ’s nachts een actief zoogdier, heeft het een brein als een avocado, kan het tot tien meter hoog springen, is het schuw, wordt het verafgood, gedoogd en verduisterd. Om maar een losse greep uit de lijst te doen.
Gelukkig heeft het Wezen ook een zelfportret geschreven. Het Wezen beschouwt zich als de zoekgeraakte zwarte doos van een neergestort vliegtuig, een biologische crash, een vleesgeworden paradox die graag in boomholtes slaapt. Verder is onbewijsbaar blijven zijn belangrijkste taak en daar zal het niet bij blijven. Omdat wetenschappers hopeloos vastliepen met hun hun onderzoek naar het Wezen, hebben ze het doodverklaard.
Koen Grondijs gaat welgemoed op stap. Tenslotte werd het Wezen nog in 1982 waargenomen.
Het zal niet lang duren of hij maakt kennis met Dino Drogo, een Italiaan die dode dieren opzet. Hij is een preparateur, een leverancier voor antropomorfe diorama’s. Hij reisde naar de Archipel om bijzondere dieren op te zetten.
Hoewel Grondijs voorlopig nog wijselijk zwijgt over zijn zoektocht naar her Wezen, lijkt het aantrekkelijk om samen te reizen. De tocht voert immers door de Drieogenkloof, het Explosiemeer, de Vuurvliegvlakte en andere dreigende plekken. Een metgezel is daarbij geen loze luxe.
De twee mannen hebben elkanders steun hard nodig, want de tocht blijkt vol met onvoorziene gevaren. Afgezien hiervan zijn ze elkaar ook tot geestelijke steun tijdens hun gesprekken waarbij ze elkaar bemoedigen, maar ook hun brein scherpen in een wereld die steeds maar vijandelijker lijkt te worden.
Auteur
Peter Drehmans (1960) studeerde Italiaans en literatuurwetenschap. Dit is zijn dertiende roman. Het is de uitbundige en tragikomische zoektocht van Koen Grondijs die smacht naar het Wezen.
Het liefst zou Koen Grondijs een boom zijn waarin het Wezen zich te ruste legt. Hij acht het onwaarschijnlijk dat het Wezen beschikt over een motorzaag en hem in die hoedanigheid zou kunnen vellen. Dus daarover geen zorgen. Wel overvallen hem twijfels bij zijn zoektocht. Is hij misschien niet meer dan een fluim op het schaakbord van de Almachtige? Of moet hij blij zijn met een bestemming als preparaat in een rariteitenkabinet?
Deze woest barokke roman sleept iedereen mee. Vooral lezers die Rousseau en diens hunkering naar de natuur onweerstaanbaar voelen jeuken.
Peter Drehmanns – Het Wezen. ISBN 978-94-93214-06-4, 370 pagina’s, € 23,50. Haarlem: In de Knipscheer 2020.