Cold case met een slecht geheugen
Oude moorden en een grote liefde.
Als ‘ik’ aankomt in zijn geboortestreek, is dat niet omdat hij herinneringen wil ophalen aan een onbezorgde jeugd. Er spelen andere zaken. Er was een moord, er waren meer moorden. En omdat de dader nooit gevonden is gaat de ‘ik’ naar hem op zoek. Daarvoor heeft hij een speciale reden. Eén van de doden was Hanne. Alle doden waren vrouwen. Wat was er ook weer met Hanne? Het geheugen van de 66-jarige ‘ik’ vertoont mankementen. Dat speelt hem ernstig parten.
Hij arriveert in Bennelo, de plaats waar alles gebeurde. Hij heeft in de streekkrant gelezen dat de cold case heropend zal worden en neemt zich voor dat spoor te volgen. Hij bezoekt een oud-politieman, de inmiddels 75-jarige Bakker. Vertelt dat hij in het naburige dorp Terzulte opgroeide en bekend is in de streek. Als Bakker begint over twee broers, vraagt ‘ik’ naar de twee broers Aad en Gert Theunissen. Waren dat niet de moordenaars geweest? Ja, één ervan had bekend, maar dat later weer ingetrokken. Hoe het exact zat, dat is nooit duidelijk geworden. Het is ook al veertig jaar geleden. Langzaam maar zeker breekt bij ‘ik’ het besef door dat hijzelf ook bij de gebeurtenissen betrokken is geweest. Maar hoe? En klopt het wel wat hij zich nu in zijn hoofd haalt? Hij wil het eigenlijk niet weten, maar toch zoekt hij door. Welke rol speelde hij zelf? Hij spit, komt naderbij.
Auteur
Arjaan van Nimwegen (1947) is dichter, vertaler en schrijver. Hij debuteerde in 2002 met de roman Van Tol. Daarna schreef hij gestaag door. Dit is zijn achtste roman. Zijn thema is eigenlijk altijd hetzelfde: mensen worden uit het lood geslagen en blijken dan aanzienlijk weerlozer te zijn dan het beschaafde leven hen had voorgespiegeld. Van Nimwegen ‘helpt ze op de been’ via zijn analyses die van grote empathie getuigen.
‘Til minne om Helle’ schrijft de auteur voorin het boek. In het nawoord biedt hij daarvoor een verklaring die tevens zijn band met romanfiguur Hanne verraadt. In 1970 beleefde hij een vakantieliefde met Helle, een Noors meisje dat een paar jaar ouder was dan hij. Ze was – net als Hanne – verloofd met een psycholoog. Dat weerhield hen er niet van een korte hartstochtelijke liefde te beleven.
Tien jaar later, toen hij een oude brief tegenkwam, googelde Van Nimwegen Helle. Ze bleek vier jaar na hun korte romance overleden te zijn. Het zij zo. Weer dertig jaar later, en dan zijn we in het heden beland, vatte de auteur het plan op een boek over die onbezorgde tijd te schrijven. Maar: ‘De vergaarbak van het geheugen kan al schrijvend een grabbelton van plotwendingen worden’. Hij wilde Helle recht doen, besloot navraag te gaan doen naar die oude tijd. En toen pas ontdekte hij dat ze vermoord was, dat haar lichaam gevonden werd in een tunnel.
Daarmee werd dit boek geboren. Helle in een tunnel, het haperend geheugen dat soms op een tunnel lijkt omdat gebeurtenissen van heel ver terug in de duister verborgen liggen. Wie op onderzoek uit gaat, moet het duister in, moet graven en verder vragen. Ziedaar, dit boek was geboren.
Daarmee is het een fijnzinnige roman / bijna misdaadroman, dansend op het koord van psychologie en eigen / verzonnen emoties. Boeiend!
Arjaan van Nimwegen – In de tunnel. ISBN 978-90-2845-011-0, 254 pagina’s, €22,99. Amsterdam: Wereldbibliotheek 2020.