Pierre Lemaître – Irène. Vertaald uit het Frans (Travail soigné) door Jan Steemers. ISBN 978-94-0160-377-5, 400 pagina’s, € 10,-. Amsterdam: Xander 2015.
Franse politiecommandant wordt persoonlijk geraakt door literair geschoolde moordenaar.
Recherchemensen zijn gewend aan moorden en slachtoffers. Maar als het doorgewinterde team van de Franse commandant Camille Verhoeven bij een pand geroepen wordt, waarin zich twee lijken bevinden, wordt het zelfs deze diehards te veel. De ene agent na de andere vlucht walgend en misselijk naar buiten. Binnen liggen de onderdelen van de zwaar toegetakelde lichamen van twee jonge meisjes. Ze zijn op dusdanig wrede wijze vermoord dat niemand zijn ogen kan geloven.
Al vrij snel blijkt de moordenaar zich te hebben laten inspireren door een moord uit een van de klassiekers van de misdaadliteratuur: American Psycho. En als het daar nu bij bleef. Maar met dat boekgegeven in handen duiken er de gevallen op van oude, onopgeloste moorden, het zijn eveneens gevallen van literaire copycat. En niet veel later vindt opnieuw een meisje de dood: wéér geënt op een gruwelijke moord uit een boek.
Verhoeven wordt opgeslokt door het onderzoek. Intussen voelt hij zich schuldig, want hij is door het tijdrovende, lastige werk veel te weinig thuis bij zijn hoogzwangere vrouw Irène van wie hij zielsveel houdt. En dan komt daar de dag dat de moordenaar zijn oog op Irène laat vallen…
Pierre Lemaitre (1956) werkte als leraar literatuur en communicatie toen hij zelf besloot te gaan schrijven. Hij creëerde de figuur van Camille Verhoeven, een ijzersterk karakter. Aanvankelijk zou Lemaitre een trilogie rondom Verhoeven schrijven. Inmiddels zijn op Irène niet twee, maar zelfs drie titels gevolgd. Dus wie weet is de politieman nog een langer leven beschoren.
Commandant Camille Verhoeven heeft alle trekken van een onvergetelijk man. Niet alleen door zijn geringe lengte van 1.45 m, maar ook door het feit dat hij de gewoonte heeft tijdens verhoren en gesprekken altijd te gaan tekenen. Hij heeft zich over zijn geringe lengte heen gezet, zijn huwelijk met de beeldschone Irène heeft daaraan bijgedragen.
De moordenaar is trots op zijn werk. Als Camille Verhoeven ontdekt dat de misdaadliteratuur een voorbeeldfunctie vervulde, stuurt de moordenaar hem een brief. Daarin complimenteert hij Verhoeven met zijn werk en geeft en passant aan waar de politie het lijk kan vinden van een man die óók nog zoek is. Op die manier tergt hij Verhoeven. Hij daagt hem uit, reikt hem de hand en verdwijnt voor hij gepakt kan worden.
Dit is een beklemmende thriller. Niet alleen omdat de gruwelijke moorden zo minutieus beschreven worden maar ook omdat de spanning hoofdstuk na hoofdstuk wordt opgevoerd. De dader is er trots op dat ‘fictie en werkelijkheid eindelijk een huwelijk aangaan’ als de moorden uit bestaande literatuur in het echt worden uitgevoerd. In 2000 trok de film American Psycho talloze kijkers. Wie zich de bloedige scènes nog voor de geest kan halen, weet wat hem te wachten staat.
Deze auteur heeft een geweldige hand van schrijven. Hij jaagt de lezer door het verhaal en grijpt hem bij de strot zodat die het boek niet meer weg wil leggen voordat hij weet hoe Verhoeven de misdaad heeft opgelost. Het aangrijpende slot is wel heel onverwacht, maar zeker geloofwaardig.
En als ook u Camille Verhoeven in het hart hebt gesloten, dan zit er maar een ding op: als een speer naar de andere, inmiddels verkrijgbare, delen.
Thriller van groot formaat.