Binnert de Beaufort – Man haalt rijbewijs. Een auto biografie. ISBN 978-90-446-2607-0, 151 pagina’s, € 12,50. Amsterdam: Prometheus 2014.
Autobiografische notities aan de hand van de auto’s de auteur tegenkwam.
De schrijver en journalist Binnert de Beaufort haalde pas op 42-jarige leeftijd zijn rijbewijs. Tot die tijd was hij veroordeeld tot een plaats op de achterbank van de auto’s van anderen of, in het beste geval, de bijrijdersstoel.
In dit boekje doet de Beaufort op humoristische en soms hilarische wijze verslag van passages uit zijn leven, waarbij de rode draad gevormd wordt door de auto’s, die in dat leven een rol speelden, zoals de Peugeot van zijn moeder en de auto’s van vrienden en bekenden.
De auteur beschrijft zichzelf in de jaren 90 van de vorige eeuw: ‘Ik was links, had geen rijbewijs, kwam uit een verarmd adellijk geslacht, was een corpsbal én ik ging morsig gekleed – ik had een te groot, gekreukeld grijs pak aan dat ik ook placht te dragen op de sociëteit.’ Desondanks nam Jort Kelder hem in dienst als redacteur van Quote. Hij werd ‘op de advocatuur en het oude geld gezet’.
‘Ik schreef over de kantoorcabarets, de hockeytoernooien, uit de hand gelopen kantoorborrels, een enkel handgemeen. Die corporate advocaten leefden – en leven nog steeds – in een parallel universum, waarin het kantoor het centrum van de wereld is, een wereld waarin je pas meetelt wanneer je je gezin nooit ziet en waar feodale structuren de pikorde bepalen. Ik vermoed dat het bij bankiers niet anders is.’ Hilarisch is het verhaal over de Quote Challenge, geïnspireerd door de Gumball 3000-rally’s, ‘nihilistische autorally’s voor proleten die gedurende drie weken op een of meerdere continenten illegaal zo hard mogelijk rijden op van tevoren uitgestippelde etappes. Op de openbare weg.’ Alleen in 2002 ging het bijna mis…
Het boek begint én eindigt met een autorit naar Alassio aan de Italiaanse Bloemenrivièra, waar zich het vakantiehuisje van Binnerts oma bevindt. De eerste rit als kind in de Dyane (lelijke eend) van zijn vader, de laatste voor het eerst als chauffeur op vakantie in de gezinsauto, een nucleair-blauwe Mitsubishi Space Star.
Over wat er in de tussentijd met de schrijver gebeurde lezen we in dit boekje: onder meer de scheiding van zijn ouders, de fietsvakantie met zijn vader en broer in de toenmalige DDR (De Beaufort senior was een hoge ambtenaar en lid van de PvdA. Als gevolg daarvan werd de familie, hoe sjofel gekleed ook, met alle egards ontvangen), een drugs- en drankvakantie met examenklasgenoten in Alassio, de ontgroening van het Amsterdams Studentencorps én van het literair dispuut, een verschrikkelijk auto-ongeluk in de Sinaï-woestijn en zijn verhuizing naar Hilversum: ‘Wat zochten wij in godsnaam in Hilversum? Het antwoord: een huis. Niemand wil echt vrijwillig in Hilversum wonen, omdat het een naargeestige gemeente is, met een verziekt centrum. Daarom zijn de huizen er schappelijk geprijsd.’
En nog steeds had Binnert geen rijbewijs. Tot hij een keer met een hele bange dochter door een zomeronweersbui fietste. Toen was hij er klaar mee. Ruim een jaar (!) later nam hij rijles en na 80 lessen slaagde hij bij de derde poging voor zijn rijbewijs. ‘nou, vooruit dan maar, zei de examinator.
Afwisselend vrolijk en serieus. Leuk om te lezen.
Dit boek is tevens op donderdag 31 juli 2014 besproken in het programma MeerInformatief op MeerRadio. Het geluidsbestand staat hieronder.