Oprechte liefhebbers

Dries van Agt en Frans van Agt – Op weg naar de Alpe d’Huez. Wielerverhalen. ISBN 978-94-004-0045-0, 158 pagina’s, € 12,90. Amsterdam: Thomas Rap 2012.

Oud-premier Dries van Agt is een erkend liefhebber van zowel fietsen als wielrennen en zijn zoon Frans, jurist en ethicus, deelt die liefhebberij met hem. In dit alleraardigste boekje komen vader en zoon aan het woord over hun gedeelte passie. Dries begint met een prachtig pleidooi voor de fiets: ‘Fietsen is de opperste vorm van reizen. Autorijden is vervreemding, fietsen is toenadering’. Hij pleit ervoor de fiets onder te brengen in het lage btw-tarief: ‘Niet graaien, maar aaien moet voor de overheid het devies zijn. Verder wil hij ‘sport canoniseren in de grondwet’.

Het eerste deel bevat fietsverhalen uit de jeugd van vader Dries, inclusief het verhaal hoe hij weer begon te fietsen in 1976 als minister van Justitie. Dit deel wordt afgesloten door een prachtig hoofdstuk ‘over de velo en de uitrusting’. Na lezing weet u alles over koersbroeken met zeemleren kruis en de hartslagmeter, verordonneerd door de vrouw van de auteur. En over diens afkeer van levertraan, die uw recensent met hem deelt.

In Deel twee eert Dries zijn wielervedetten, zoals Wim van Est, Gerrie Knetemann, Joop Zoetemelk, Fred Rompelberg en Peter Post. Ook over de Tour de France, de Alpe d’Huez en pastoor Reuten lezen we sappige verhalen.

Deel drie Fietsverhalen uit mijn tweede jeugd bevat onder meer mooie verslagen van de fietstochten van Dries naar Santiago de la Compostela, Assisi, Kiev en Monte Cassino. Onderweg naar Assisi raakte Dries zijn fietsmakker Cas de Quay kwijt en was daardoor zo van de leg dat een lokale kroegbaas ‘contact zocht met de politie of een psychiatrische dienst over een warhoofd in zijn café die met spoed moest worden opgehaald’. Het kwam gelukkig goed.

Het vierde en laatste deel met Anekdotes in de marge is goed geschreven door Frans van Agt. De bijdragen over zijn opa Frans en zijn zwager Rob vind ik ontroerend. In het stukje over banden plakken weet Frans een ander op een inventieve manier voor zijn karretje te spannen.

Ik vind het een bijzonder boekje. De auteurs delen met de lezers hun grote liefde voor zowel het fietsen als het wielrennen en geven daarbij en passant een inkijkje in hun familieleven.

Zoals bijna iedereen verloor ook de familie Van Agt dierbaren aan kanker. Dat motiveert hen om met ‘een familieploegje’ begin juni zes keer de Alpe d’Huez per fiets te beklimmen ten bate van de stichting Alpe d’HuZes, die het KWF Kankerbestrijding ondersteunt. De royalties van dit boek komen hieraan ten goede. Een extra reden om dit onderhoudende boekje te kopen.

Dit boek is tevens besproken in de boekenrubriek LeesKost van het programma PuurCultuur op MeerRadio (woensdag 16 mei 2012).

 

Dit bericht is geplaatst in Diversen, Geen categorie, Sport. Bookmark de permalink.