Ware vriendschap kent geen leeftijd
Gevierd schrijver kijkt dankbaar terug.
Rugzak om, wandelschoenen aan; in het voorjaar van 1946 gaat de 16-jarige Robert Appleyard op zoek naar het grote avontuur. Hij heeft nog geen idee waarheen, maar een toekomst als mijnwerker, net als zijn vader en opa, in zijn troosteloze Noord-Engelse geboortedorp ziet hij allerminst zitten.
Dapper volgt hij de zon. Maar het is overal afzien, zo vlak na de oorlog. In ruil voor klusjes bij boeren krijgt hij een hap eten, vaak wat spinazie, snijbiet of raap. Zijn onderkomen voor de nacht is een verlaten stal of schuur. Of gewoon dicht tegen haagwanden van braamstruik en hulst. Maar langzaam voelt hij zich steeds beter. Voor het eerst was ik uit de schaduw van de knarsende, knerpende schattoren…
Op weg richting zee slaat hij bij toeval een pad in dat hem bij een door wingerd overwoekerd huisje brengt. Hij wordt hartelijk verwelkomd door Dulcie Piper, een statige, excentrieke vrouw van zeker drie keer zijn leeftijd. De tengere, onzekere knaap voelt zich meteen op zijn gemak bij haar. Hij biedt aan haar wilde tuin op te knappen en al snel ontwikkelt zich een bijzondere vriendschap.
Auteur
Benjamin Myers (1976) won verschillende prijzen voor zijn romans, poëzie en korte verhalen. Zijn journalistieke werk, veelal over literatuur, muziek en kunst, verscheen onder andere in The Guardian en New Scientist. Hij woont in West Yorkshire, Engeland.
Ogenschijnlijk is Dulcie een levensgenieter: ze houdt van drank, lekker eten en harde grappen. Terwijl Robert geniet van haar vooroorlogse wijn en whisky en na een dag hard werken smult van haar kreeft, luistert hij ademloos naar zijn gastvrouw. De natuur, politiek, de oorlog, alles komt voorbij. Maar ook poëzie, waar Robert een grote belangstelling voor heeft.
Maar het is niet alleen Robert die op weg naar volwassenheid keer op keer in vervoering raakt. Zonder het te beseffen, geeft de jongen Dulcie weer levensvreugde, want haar leven is niet bepaald over rozen gegaan. Maar daar komt hij pas achter als hij in haar gastenhuisje een poëziemanuscript vindt…
Robert Appleyard, inmiddels een gevierd schrijver, vertelt het verhaal over de bijzondere vriendschap op latere leeftijd, als hij terugkijkt op zijn leven. Elke zomer keerde hij terug naar de plek waar het allemaal begon, zelfs nadat hij was getrouwd en kinderen had. En zelfs nadat Dulcie allang was verhuisd naar een modern verpleegtehuis. In gedachte hoort hij haar nog steeds en kijkt zij over zijn schouder mee bij ieder woord dat hij schrijft.
Een groter contrast als tussen Robert en Dulcie is nauwelijks denkbaar. Maar het is ontroerend om te lezen hoe de twee elkaar vinden. Myers schrijft werkelijk zo mooi dat de lezer meegenomen wordt door het prachtige landschap en zich aan tafel waant bij de bourgondische maaltijden. Afgewisseld met het cynisme van Dulcie is het allerminst een zoetsappig verhaal, maar een indrukwekkend boek vol wijze levenslessen. Meer dan de moeite waard!
Benjamin Myers – De onderstroom. Vertaald uit het Engels (The Offing) door L.A.J. Burgersdijk. ISBN 978-90-468-2820-5, 255, pagina’s, € 22,99. Amsterdam: Nieuw Amsterdam 2021.