Robert Harris – Conclaaf. Vertaald uit het Engels (Conclave) door Reintje Ghoos en Jan Pieter van der Sterre. ISBN 978-90-234-2800-8, 400 pagina’s, € 21,99. Amsterdam: Cargo 2016.
Pausverkiezing met veel incidenten in de gebouwen van het Vaticaan.
Verhaal van de dood van de paus tot de verkiezing van de nieuwe paus. Alles wordt verteld door Jacobo Lomedi, de kardinaal die het conclaaf leidt. Alle kardinalen uit de gehele wereld komen naar Rome en gaan in conclaaf. Deze geheime bijeenkomst vindt plaats in de Sixtijnse kapel waar de stemrondes worden gehouden. Lomedi leidt dit conclaaf waar veel misgaat. Terwijl er heftig gebeden wordt om de leiding van de Heilige Geest zijn er dezelfde machtspelletjes als overal als het gaat om het verkrijgen van een hoge positie.
Robert Harris (1957) is journalist, BBC-reporter en schrijver. Zijn boeken werden bestsellers en sommige zijn verfilmd. Het zijn vooral historische thrillers.
Hoofdpersoon Jacobo Lomedi, kardinaal en tevens deken van het college van kardinalen, wordt met spoed geroepen naar het slaapvertrek van de paus. Deze is in zijn slaap overleden. Precies wordt uitgezocht wat hij de laatste vierentwintig uur heeft gedaan en hoe hij zich voelde. Later blijkt dat hij op de valreep nog twee zeer belangrijke beslissingen heeft genomen. Hij heeft een kardinaal uit zijn ambt gezet en een nieuwe kardinaal benoemd. Hij heeft dat gedaan In pectore, helemaal op eigen gezag. De nieuwe kardinaal staat dus nog niet op de lijst van 117 kardinalen.
De komst van de kardinalen uit alle werelddelen wordt uitvoerig beschreven. Over velen wordt kort iets opgemerkt. Niet bepaald het spannendste gedeelte. Lomedi moet voorafgaand aan het conclaaf voorgaan in een mis. De preek die hij uitspreekt is indrukwekkend. Hij was erg nerveus om de preek te houden. Als hij moet beginnen, legt hij zijn tekst opzij en spreekt recht uit zijn hart. Hij pleit voor verscheidenheid, tolerantie, verdraagzaamheid en samenwerking. De grootste zonde van de kerk is zekerheid. De reacties openbaren de tweedeling bij de kardinalen: conservatief, traditioneel tegenover progressief, hervormingsgezind.
Na het sluiten van de Sixtijnse kapel beginnen de stemrondes. Ze zullen verscheidene dagen duren. Gegeten en geslapen wordt er in het gastenverblijf Casa Santa Maria. Van kapel naar het gastenverblijf worden ze vervoerd met busjes. Ze mogen geen contact hebben met de buitenwereld. Lomedi komt achter enkele complotten en ziet zich genoodzaakt de verzegelde kamer van de paus te doorzoeken. Hij vindt belangrijke papieren. Een en ander heeft tot gevolg dat de stemuitslagen nogal eens wisselen omdat reputaties ineens vernietigd blijken. Uiteindelijk komt er een totaal onverwachte uitslag. Dan is er witte rook en wordt Habemus Papam verkondigd.
Het eerste deel staat vol informatie over de procedures en lijkt veel op een documentaire. Lof voor de schrijver die goede research heeft verricht. Het tweede deel is heel spannend.
De intriges en de verregaande pogingen van enkele kardinalen om verkozen te worden gaan wel erg ver. Veel schijnheiligheid, daar ze voortdurend een heel vroom gedrag vertonen, maar aan de andere kant is er veel leugen en bedrog. Het slot is heel absurd. We zullen niets verklappen, maar wat er met de nieuwe paus aan de hand is en alleen bekend bij de vorige paus en Lomedi is ongehoord en niet echt geloofwaardig.
In zijn inleiding verklaart de schrijver dat zijn personages niet verwijzen naar bestaande personen, maar geheel verzonnen zijn. Opvallend is echter wel dat de overleden paus wordt beschreven als uiterst eenvoudig. Daarin gelijkt hij op de huidige paus Franciscus, hoewel deze gelukkig nog volop actief is.
Interessante en bij vlagen heel spannende literaire thriller.