Julian Fellowes – Belgravia. Vertaald uit het Engels (Belgravia) door Edzard Krol. ISBN 978-94-005-0781-4. 480 pagina’s, €19,99. Amsterdam: Bruna 2016.
Nieuwe roman van de man achter Downton Abbey.
Op 15 juni 1815 organiseerde de hertogin van Richmond in Brussel een groot bal ter ere van de hertog van Wellington. Alles wat adel was, was aanwezig. Wie er ook waren: koopman James Trenchard, rijk geworden in de handel, zijn vrouw Anne en hun dochter Sophia. James wordt door velen ‘Tovenaar’ genoemd: als niemand meer aan voedsel kan komen, kan hij het wel. Tijdens het bal komt onverwacht de boodschap dat Napoleon de grens is overgestoken. Wellington en alle jonge mannen die kort daarvoor nog dansten, moeten met spoed naar het slagveld bij Waterloo. De Tovenaar moet ook mee. Velen vinden daar, nog in avondkleding, de dood. Het bal krijgt daardoor in de geschiedenis een legendarisch karakter.
Wie ook op het slagveld sterft is Edmund Bellasis, enig kind van een prominente adellijke Britse familie. Hij laat niet alleen zijn ouders in diep verdriet achter, maar ook Sophia Trenchard. De twee waren dolverliefd op elkaar, sloten een haastig geheim huwelijk en vervolgens vond daar dat befaamde ‘ene moment van onbedachtzaamheid plaats, dat kan maken dat men jaren schreit’. De levens van de adel en van de Tovenaar raken nauw in elkaar verweven, niet in het minst doordat de koopman onmetelijk rijk is geworden. Over het ‘gevolg van de onbedachtzaamheid’ wordt nooit meer gesproken.
Julian Fellowes (1949) is acteur, schrijver, regisseur en producent. Hij werd wereldberoemd met zijn boek en tv-serie Downton Abbey, waarmee hij drie Emmy’s won. In 2002 ontving hij een Oscar voor het script van Gosford Park. In 2010 werd hij geëerd met een plaats in The House of Lords.
Dit boek speelt deels in 1815 – het jaar van het bal – en deels jaren later in 1841. In die tussentijd is er veel gebeurd. Zo is in Londen de ‘paleiswijk’ Belgravia gebouwd, waarbij Trenchard een der ontwikkelaars was. Wie rijk is, geen voorouderlijk kasteel heeft maar wel de pretenties heeft top of he bill te zijn, woont daar. In Belgravia spelen zich schandalen af op hoog en laag niveau, bij de families en bij het personeel dat al deze rijken bedient en graag een graantje meepikt.
De auteur heeft zijn verhaal zo gecomponeerd dat altijd het één op het volgende past. Daardoor is het onmogelijk een tip van de sluier te lichten over feiten die de spanning van het boek zouden wegnemen. We hebben er hierin één verteld – om de lezer lekker te maken – maar aan meer maken wij ons niet schuldig.
Dit is een verrukkelijke ‘kasteelroman’, en de inbreng van historici staat er borg voor dat Fellowes niet fantaseert over details, maar zich zo degelijk heeft laten voorlichten dat het verhaal ook nog leerzame kantjes heeft tussen de vreugde en het verdriet, de liefdes en oorlogen door.
Neem een vrije dag voor dit boek. Ga ervoor zitten, lees de hele dag gebiologeerd door en sla ’s avonds met een tevreden zucht dit boek dicht. Een zucht omdat alles loopt zoals je als lezer stiekem gehoopt had, maar waarvan je ook al lezende dacht dat het niet zou kunnen gebeuren.
Julian Fellows heeft zijn faam weer waargemaakt.