Sue Townsend – De vrouw die een jaar in bed ging liggen. Vertaald uit het Engels (The Woman Who Went to Bed for a Year) door Petra C. van der Eerden. ISBN 978-90-388-9874-2, 352 pagina’s, € 19,99. Amsterdam: LINDA.boeken 2014.
Vrolijk boek over een moeder die het moederen meer dan beu is.
Op de dag dat haar 17-jarige hoogbegaafde, maar neurotische tweeling naar de universiteit vertrekt, slaakt de tot dan toe volmaakte, altijd zorgende huismoeder Eva een zucht van verlichting. Eindelijk krijgt ze tijd voor zichzelf! Ze besluit een half uurtje op bed te gaan liggen om te bedenken hoe ze die oceaan van vrije tijd voortaan zal gaan vullen. Maar bij dat halve uurtje blijft het niet. Het groeit uit tot een jaar lang in bed.
Om haar ook al superintelligente echtgenoot Brian bekommert ze zich niet. Eva weet dat hij al acht jaar een verhouding heeft. Hij moet zichzelf maar zien te redden. In het begin van haar ‘bedvakantie’ hoort zij hem beneden tegen een bezoeker zeggen: ‘Let niet op de rommel, man. Het vrouwtje spijbelt vandaag.’ Daarmee zijn haar rol in huis én hun verhouding haarscherp getekend.
In het denk-jaar verschijnt er een bonte stoet personen aan Eva’s bed. Niet alleen haar moeder en schoonmoeder, maar ook een klusjesman met wie ze innig bevriend raakt, een glazenwasser, de kinderen die, op vakantie thuis, hun dienende moeder missen. Het zijn maar een paar mensen uit een reeks die Eva allemaal om bijzondere redenen benaderen. Daarover uitweiden zou jammer zijn, want dat is juist zo leuk om te lezen.
Sue Townsend (1946-2014) bewees al eerder met haar serie dagboeken over het leven van Adrian Mole (achtmiljoen exemplaren verkocht!), dat zij het leven graag van de hilarische kant beschouwt. Dit is het laatste boek dat zij voor haar overlijden schreef. Zij zet hierin het vaak in moedeloze treurnis ervaren empty nest syndrom in een vrolijk daglicht. Depressies? Je valt in een diep zwart gat als de kinderen de deur uitgaan? Nooit en te nimmer! Geniet ervan. En zet het leven lekker naar je hand, is de raad die zij met dit boek geeft.
Het boek leest als een sneltrein en zorgt voor veel vrolijke momenten. Soms heeft Townsend de neiging wat ál te vrolijk te worden, en zou je haar als lezer even willen afremmen. Niet omdat haar humor niet op prijs wordt gesteld, maar omdat grap op grap op grap soms even adempauze vergt om de volgende grap te waarderen. Maar beter wat te veel, dan te weinig humor.
Een heerlijk (vrouwen)boek. Lees en ga gniffelend zitten genieten.