Naleven

Schilderen met woorden

Liefdevol terugkijken.

De gedichten in deze bundel zijn niet hoogdravend en gaan vaak over dingen uit het dagelijks leven. De dichtbundel bestaat uit drie afdelingen. In de eerste afdeling Over wat er is wordt vaak verwezen naar de andere kunstvorm die de auteur beoefent, de schilderkunst In de tweede afdeling Over verliezen speelt de dood van geliefden een rol. In de laatste afdeling Over wat er was wordt nostalgisch teruggekeken naar dierbare dingen uit het verleden. 

Auteur

Stans Lutz studeerde aan de Academie van Beeldende kunsten. Als decor- en kostuumontwerper ontwierp ze ruim 35 jaar het toneelbeeld voor talloze producties. Eerder schreef en tekende zij het non-fictieboek De circusclown en het prentenboek Zakdoek. Naleven is haar eerste poëziebundel.

Dat de dichteres ook schilderes is, is heel duidelijk. Veel gedichten lijken ‘geschilderd’ te zijn met woorden. Ze zijn vooral beschrijvend. In het gedicht Landschap worden tamelijk gedetailleerd twee schilderijen beschreven. Een fragment:

Hoe op het tweede tafereel de bomen groener zijn

het omringende struweel strookt zwarter                                                                                             

de zon verzonken in vanilleroom rondom

botst met zijn stralen op het strakke oppervlak

Soms aarzelt ze of ze gaat schilderen of schrijven.

Alles draait in mij, aarzelt

om vanuit het polsgewricht

pen of kwast te grijpen

Bericht van hogerhand is religieus. Het gaat over God die heeft geroepen dat alles in orde komt,maar niemand luistert.

Dat Hij almachtig is en staat boven de wormen

dat ieder leven recht heeft op een plek

maar niemand hoort Hem

Hij heeft op het verkeerde paard gewed

In Maskers/Memento mori beschrijft ze de gezichten van haar overleden  familieleden. Haar zuster:

Hoe zij door de dood was aangeraakt

haar slapend gezicht in wit

de ogen dicht

de lippen wijd

De vader: zijn kaken vaneen, gekanteld hoofdstuk

Zijn vrouw: de lippen bij leven al bezegeld

Op de bladzijde ernaast staat een ontroerende tekening.

Liefdesgedicht is een prachtig ontroerend gedicht over het terugverlangen naar de geliefde. Stoelendans is een aansprekend gedicht over een vrouw die weduwe is geworden. Ze wordt tijdelijk opgevangen, maar haar stoel is al snel nodig voor iemand anders. Een stoel tekort, ze was er al op voorbereid. De weduwe staat op en mompelt amen. Ook hier een passende tekening, heel simpel, maar wel ontroerend.

In de afdeling Over wat er was staan enkele gedichten die foto’s beschrijven van vroeger. De verloving van haar ouders, een familiefoto uit 1950: een jong gezin met drie kinderen. Prachtige zinnetjes gaan over het jongste kind:

dat handje grijpt nog niks

staat overal voor open.

Levenslied is een geestig gedicht over een nest met jonge kraaien die gaan uitvliegen.

Drie eieren lagen erin

Moe kon ‘t nauwelijks behappen

Pa ontvluchtte het gezin                                                                                                                                                                                         

De gedichten gaan soms over alledaagse dingen. Een paar voorbeelden: Over Corona. Slotzin: Heb je je geur al terug? Liefdevol en nostalgisch is Vaders koffer. Papadag gaat over een vader die liever gaat zeilen. Een gedicht over vroeger is Lied voor een oude brievenweger. De dichteres schreef zelfs over het bezoek aan de tandarts.

Een prachtige bundel met gedichten die toegankelijk zijn en je in hun eenvoud toch raken.Heel bijzonder zijn de schetsmatige tekeningen naast de gedichten.

Stans LutzNaleven. ISBN 978-94-922-4182-5, 71 pagina’s, € 19,95. Utrecht Uitgeverij Magonia 2025.

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Poëzie. Bookmark de permalink.