Ontwikkel je smaak en je kennis van wijn
Heerlijke. inspirerende verhalen.
Dit boek is fijn uitgevoerd met gele schutbladen en wijnrood op snee, wat het al een feestje maakt om het open te slaan. Het is tevens voorzien van twee (verschillend gekleurde) bladwijzerlintjes waar ik iedere kookboekuitgever altijd dankbaar voor ben.
Het boek bestaat uit twee delen:
De inleiding is een interessant stuk over hoe smaak en geur zich tot elkaar verhouden en hoe de rest van de zintuigen ook hun invloed laten gelden (cross-modale perceptie).
Deel een gaat uit van voedsel en wat je daarbij kunt drinken. Op jacht naar lekkere wijn dus.
Deel twee gaat uit van de wijn en wat je erbij kunt eten. Dus trek een wijn uit de kast/het schap en bedenk wat je daar nou eens bij zou kunnen gaan eten.
Aan het eind nog een hoofdstuk door de Nederlandse sommelier Niek Beute over typisch Hollands eten en wat erbij te drinken. Zelfs drop en de bitterbal worden niet overgeslagen.
Auteur
Victoria Moore schrijft voornamelijk over wijn. Ze publiceert onder meer in de Daily Telegraph, de Guardian en de Daily Mail. Daarna heeft ze haar eigen blog howtodrink.co.uk. Het is even zoeken als je een foto van haar wilt googelen aangezien ze een bekende naamgenoot heeft in het schaars geklede genre. Maar het is dus de dame met de wijnglazen. Ze staat overigens ook op de voorlaatste pagina van het boek.
Het leek me taaie kost, zo’n boek vol ingrediënten en welke wijn je daarbij te drinken (en andersom dus). Maar niets van dat alles. Het is geestig geschreven en gelardeerd met smakelijke verhalen. Je wordt inderdaad met allerlei wijnen om de oren geslagen en nee, dat ga je niet onthouden. En dat hoeft ook niet. Maar ze legt vooral uit waarom je die wijnen met die bepaalde ingrediënten/gerechten zou kunnen combineren. Waarom bepaalde smaken elkaar in het zadel helpen en waarom bepaalde combinaties je juist van je paard laten vallen. Haar precieze smaakbeschrijvingen zorgen dat je met meer aandacht gaat proeven. Op deze manier vind je dus niet alleen een goede wijn bij je eten (of andersom dus) maar ontwikkel je ook je smaak en je kennis van wijn.
Hier een daar een lekker recept en tussen neus en lippen door wat beschrijvingen van lunches en diners waar het water je van in de mond loopt en waar je ook heel geïnspireerd mee aan de slag kunt.
Uitgeprobeerde recepten:
Lamsstoof
Toevallig had iemand laatst een grote zak zwart gedroogde limoenen uit Abu Dabi voor me meegenomen. Ik wist nog niet helemaal zeker wat ik er mee aan moest tot ik, tot mijn vreugde, in dit boek er een recept mee zag. De smaak is heerlijk maar het hele huis ruikt alsof je, tegelijk met het koken, de wc’s van een degelijke citroen-geïnspireerde schoonmaakbeurt hebt voorzien. De citronella-achtige walm was overweldigend. Maar laat je daar niet door afschrikken. De smaak van het gerecht was verrukkelijk. De erwten die erin gaan werden niet goed zacht. Gaar genoeg om te eten maar met niet iets meer bite dan ik van een spliterwt verwacht na twee uur sudderen. Dit kan, bleek bij nader onderzoek, komen doordat de spliterwten wat aan de oude kant waren of omdat bonen in een wat zure omgeving (zoals met tomaat en limoen, beide ruim aanwezig in dit recept) nou eenmaal niet de neiging hebben zacht te worden. Voor een volgende keer ga ik ze toch van tevoren weken en misschien zelfs wel even koken.
Tomatentaart
Fantastisch! Deze wil ik minstens een keer per week de rest van mijn leven. Denk ik.
Uientaart
Om je vingers en eigenlijk ook de bakvorm bij op te eten. Wat een verrukkelijke met uiencustard gevulde taart!
Bietenrisotto
Prachtige roze risotto, heerlijk lichtzoet van de bietjes.
Rieslingsoep
Een zacht prei-uiensoepje met het frisse zuur van de riesling.
Patatas al cancilles
De hoeveelheid fino die hier bij gaat is serieus, maar als het eenmaal in de oven gestaan heeft is het volledig geïntegreerd in het gerecht. Ook weer ontzettend lekker.
Bijna poëtisch
De schrijfster geeft bijna poëtische beschrijving van smaken. Laat je niet afschikken door een opdoemend beeld van pretentieus geblaat en vaag geleuter voor freaks en insiders. Ze weet het zo te beschrijven dat je het bijna voelt, proeft en ruikt.
In principe heeft ze het over wijn (ook gewone slobber uit de supermarkt), maar andere alcoholica wordt niet geschuwd. Zelf bier niet, waarvan ik altijd denk dat dat voor een vinoloog als vloeken in de kerk is. Wat ik ook bijzonder vond was dat ze stelde dat je bij uitzonderlijke wijn beter helemaal niet kan eten. Maar ook dat je bij heel uitzonderlijk eten misschien maar beter een glas water kan drinken. Of niets. Wat in geval van een acht gangen diner misschien sowieso wel een verstandig advies is.
Het is geen boek met strakke do’s en don’ts. Het is een met veel liefde voor wijn en lekker eten geschreven boek waar je onmiddellijk mee aan de slag wilt.
Een inspirerend en gemakkelijk leesbaar boek dat een vast plaatsje in de keuken krijgt. Voor iedereen die van wijn houdt en zich daarin geleidelijk aan best iets verder zou willen ontwikkelen zonder daar nou per se voor op cursus te gaan.
Victoria Moore – De wijn-spijs bijbel. Vertaald uit het Engels (The wine dine dictionary) door Pon Ruiter en Henny Corver. ISBN 978-90-450-3469-0, 488 pagina’s, € 34,99. Amsterdam: Atlas Contact 2017.