Bea. Afscheid van een Muze

Liefde in woord en beel

Bijzonder verslag van een speciale liefde.

Op de Antwerpse Boekenbeurs wilde haar oudste dochter in 2002 een gesigneerd boek ‘van de een of andere misdaadauteur’. Bea, een vrijgevochten vrouw, ging datzelfde jaar met kerst samen met haar zuster een brasserie in Blankenberge binnen. Daar zat de misdaadauteur eenzaam aan een tafeltje. Ze werd nog diezelfde avond verliefd op hem.

Auteurs

Hij was de inmiddels overbekende schrijver Pieter Aspe (Pierre Aspeslag 1953), sinds 1996 voltijds auteur en schepper van hoofdinspecteur Pieter Van In en zijn geliefde substituut officier van justitie Hannelore Martens, waarover hij een groot aantal boeken schreef. Een aantal daarvan is verfilmd voor een populaire tv-serie. Bea was Bernadette Vandenbroucke.

Dit is het autobiografische verhaal van hun grote liefde voor elkaar. Ze waren jaren gelukkig samen tot Bea in 2016 na een kort ziekbed overleed. Dit boek is een unieke samenwerking van Aspe met de Vlaamse cartoonist Marec (Marc De Cloedt 1956). Pieter vertelt zijn verhaal en Marec brengt vooral Bea’s deel geweldig mooi in beeld, op een ‘vlotte’ manier,

Eerst was het een geheime romance, maar na enige tijd kozen ze definitief voor elkaar in in 2005 trouwden ze. Bea werd niet alleen Pieters muze, maar nam hem tevens veel administratief en organisatorisch werk uit handen. Ze genoten niet alleen van elkaar, maar ook van mooie reizen, lekkere maaltijden en vierden wat ze konden vieren.

Bea was een efficiënte secretaresse, voorzienig, georganiseerd en bezorgd, maar ze raakte ook snel van haar melk als de dingen niet liepen zoals ze wilde, ze kon uithalen naar iedereen die kritiek had op haar rijstijl, was niet aanspreekbaar als ze zich moest haasten, kon heel koppig zijn als ze zich onheus behandeld voelde. Voor mij was ze een bron van klaterend water, een stille muze die me discreet stuurde, een betonnen muur waartegen zij die me durfden aan te vallen, te pletter liepen.

In 2016 wordt Bea opeens ziek en overlijdt niet lang daarna. Het boek sluit af met Haar laatste adem was een flauwe zucht, het bewijs van een pijnloze dood. En zo krijgt dit vrolijke verslag van een onvoorwaardelijke liefde van twee mensen helaas een tragisch slot.

Het boek is een mooi, met humor geschreven verslag over hoe uit een toevallige ontmoeting tussen twee eenzame mensen iets ontzettend moois opbloeit. De soms zeer vrijmoedige, maar nergens ranzige illustraties passen daar prachtig bij.

Misschien heeft Pieter Aspe geprobeerd het verdriet van zich af te schrijven. Wie weet. Als dat schrijven hem een beetje bij de verwerking van zijn grote verdriet heeft geholpen is dat hem van harte gegund. De lezers mogen hem dankbaar zijn dat hij letterlijk lief en leed met hen heeft willen delen, met als extra dimensie de treffende illustratie ervan door Marec.

Aspe & Marec – Bea. Afscheid van een Muze. ISBN 978-94-6131-695-0, 143 pagina’s, € 22,50. Kalmthout (B): Van Haelewijck 2017.

Dit boek werd tevens besproken in het programma Puur Cultuur van 17 januari 2018 op MeerRadio. Het geluidsbestand kunt u hier aanklikken. 

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Autobiografie. Bookmark de permalink.