Raadsels rond een vrouwenbeeld
Oud liefdesverhaal inspireert tot moorden.
De Leuvense Thomas Berg – ‘een strenge hoofdinspecteur met een zwak voor oud zilver’- ontmoet op een kunstveiling in Antwerpen een goede bekende van hem, stadgenoot en antiquair Karel Vyncke. Berg heeft zijn zinnen gezet op een klein zilveren balboekje, Vyncke op een bronzen beeld van de mythologische figuur Psyche. Maar waar Berg eigenaar wordt van zijn lot, moet Vyncke het zijne tot zijn grote spijt aan zijn neus voorbij laten gaan. Er wordt veel te veel geboden. Als Vyncke later met Berg wat gaat drinken in diens hotel komt daar de nieuwe eigenaar van de fraaie Psyche binnen. Vyncke laat Thomas aan de bar zitten en gaat de man achterna. De volgende dag wordt Berg verhoord door zijn Antwerpse collega’s. De onbekende man is dood op zijn hotelkamer gevonden, het beeld is verdwenen. Daarmee is Vyncke verdachte geworden.
Vyncke is onvindbaar. Hij houdt zich kennelijk schuil. Maar een paar dagen later, op Valentijnsdag, wordt zijn lijk gevonden in een mausoleum, Vynckes hart is met een antieke pijl doorboord, zoals Eros ooit deed, in de mythologie de partner van Psyche. En dat niet alleen, Vyncke ligt in de crypte van de man die ooit aan de beroemde beeldhouwer Constantin Meunier opdracht gaf voor het beeld. Het lijkt daarmee op een copycat, de moordenaar imiteert een oude dader in de hoop diens roem verwerven. Het verschil is dat hier geen Eros (of Cupido) is…. Tot men ook die op het spoor komt en ontdekt dat de figuren die model stonden voor deze Psyche en Eros ook in werkelijkheid geliefden waren. En ook met hen liep het slecht af. Maar wat is hun band met het heden? Thomas Berg en zijn team hebben zelden zo’n ingewikkeld raadsel meegemaakt. Tot overmaat van ramp valt er een derde slachtoffer.
Auteur
Jo Claes (1955) is docent Nederlands en Engels. Hij schrijft over mythologie, hagiografie en iconografie. In 2008 verscheen zijn eerste misdaadroman met de Leuvense hoofdinspecteur Thomas Berg in de hoofdrol. Inmiddels figureert deze inspecteur met ‘Morse’-trekjes in tien boeken. In 2015 ontving hij De Gouden Strop voor De Mythe van Methusalem.
Het is maar goed dat Thomas Berg, mede door zijn brede interesse in cultuur en geschiedenis, mythes herkent waar anderen daar blind voor zijn. Toch blijft zijn adagium Zonder bewijs is weten niet meer dan gissen. Bovendien legt hij zijn oor te luisteren bij de juiste experts, in dit geval degenen die op de hoogte zijn van het leven en werken van de oude beeldhouwer en van de vreemde figuur Thiéry, die de crypte heeft laten bouwen. Beide zijn het bestaande figuren die in Leuven zichtbaar hun stempel zetten. Zozeer zelfs dat Jo Claes achterin zijn boek de geïnteresseerde lezer een aantal naslagwerken aanraadt. Dat hij, als auteur, zelf iets aan die geschiedenis heeft toegevoegd, geeft hij ruiterlijk toe. Hij schrijft over misdaad, niet over geschiedenis.
De mooiste stad van België
Evenals bij de vorige misdaadromans (Claes heeft een afkeer van het woord thriller) rond Berg, krijgt de lezer een boeiend, intelligent en fraai geschreven werk onder ogen. Vleugje romantiek, tikkeltje cynisme, veel medemenselijkheid, scherpzinnigheid en veel liefde voor ‘de mooiste stad van België’, Leuven, maken er een geweldige Vlaamse misdaadroman van. Een roman die – daarop richtte de auteur zijn toespraak toen hij De Gouden Strop ontving – nu eens gewoon over en weer in zowel Vlaanderen als Nederland verkrijgbaar moet zijn. Zo niet, dan doet men de lezers tekort.
Jo Claes – Over elk vergeten heen. ISBN 978-90-8924-548-9, 384 pagina’s, €21,99. Antwerpen: Houtekiet 2017.