Vakantiehuis wordt spookhuis

jehadnietmoetengaanDaniel KehlmannJe had moeten gaan. Vertaling uit het Duits (Du hättest gehen sollen) door Josephine Rijnaarts. ISBN 978-90-214-0416-5, 96 pagina’s, € 16,99. Amsterdam: Querido 2016.

Chalet in de bergen had er nooit mogen staan en bezorgt relaxend gezinnetje de nodige rillingen.

Even er tussenuit met z’n drieën. Een schrijver gaat met vrouw en dochtertje een week vakantie vieren. Het betrekkelijk nieuwe huisje ligt hoog en is omgeven door granieten bergen, donkere bossen en blauwwitte gletsjers. Beneden in de verte ligt het meest nabije dorpje. Vandaar is er maar één smalle toegangsweg die met haarspeldbochten langs gevaarlijke afgronden loopt.

De schrijver lijkt in de buurt van een burn-out. Zijn werk drukt op hem, maar hij moet tijdens deze korte vakantie gewoon doorwerken. Hun dochter Esther vraagt met haar vier jaar gelukkig al wat minder fysieke aandacht, maar de relatie met zijn vrouw Suzanne lijkt van ruzietje naar ruzietje te gaan. Het schrijven komt niet verder dan losse zinnetjes op bloknootjes. Als zijn redacteur opbelt om te vragen of hij al wat wil voorlezen, moet hij hem met een smoesje afpoeieren.

Intussen gebeuren er in het huis vreemde dingen. Een schilderijtje dat naast de koelkast hangt, levert hem een nachtmerrie op. De prent blijkt de volgende dag verdwenen. Er klinken vreemde geluiden uit ruimtes waar niemand is en de kleine Esther lijkt soms van niets te schrikken.

Daniel 3

Daniel 3

Daniel Kehlmann (1975) studeerde filosofie en  literatuurwetenschappen. Hij werd beroemd door romans als F en Het meten van de wereld. Kehlmann laat in zijn boeken zien dat hij graag speelt met een wisselwerking tussen werkelijkheid en fantasie. En wat er gebeurt als je verstrikt raakt in waanvoorstellingen en toevallige gelijkenissen.

Deze spookvertelling ligt helemaal in het verlengde hiervan. De schrijver uit het verhaal voelt voortdurend de spanning tussen alledaagse beslommeringen en de dreiging van een aantal waarnemingen die niet kloppen of onbestaanbaar zijn. Sterk in dit verband is het gegeven dat het niet om een eeuwenoud spookhuis gaat, maar om een pas gebouwde vakantiewoning. Toch sluimert de griezeligheid van het verleden als de schrijver in de enige buurtwinkel van het dorpje boodschappen doet. De plaatselijke grutter bedient hem met merkwaardige omzichtigheid en vraagt of hij al met de eigenaar van hun chalet kennis heeft gemaakt. Dat is niet het geval. Zijn vrouw Suzanne heeft alles via internet geregeld. En of zijn klant weet dat op de huidige plaats van hun huis vroeger een bergwoning met een bedenkelijke reputatie stond. De kruidenier waarschuwt hem in dat nieuwe vakantiehuis alert te zijn.

Een onderhoudend griezelverhaal voor wie plezier beleeft aan zinsbegoochelingen. Want spoken bestaan natuurlijk niet.

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Horror. Bookmark de permalink.