Patricia Harman – Vroedvrouw tegen wil en dank. Vertaald uit het Engels (The Reluctant Midwife) door Renée Olsthoorn. ISBN 978-94-027-1340-4, 414 pagina’s, €17,95. Amsterdam: HarperCollins 2016.
Zuster, dokter, vroedvrouw. Becky Myers redt mensenlevens.
Zuster Becky Myers – jong weduwe – heeft aardig wat klappen van het leven gekregen. Sinds haar werkgever dokter Isaac Blum na de dood van zijn vrouw is verzonken in een toestand van zwijgend en ‘vegetatief nietsdoen’, is zij haar baan kwijtgeraakt want de dokter kan helemaal niets meer. Ze besluit hem onder haar hoede te nemen, voor hem te zorgen en zelf een baan te zoeken. Het is 1934, de tijd van crisis en werkloosheid. Becky gaat op pad naar het dorp waar vroedvrouw en vriendin Patience met echtgenoot dierenarts Daniel Hester en hun zoontje Danny woont. Patience laat haar vriendin in haar oude huis wonen. Becky zal zelf werk moeten zoeken, zij zal trachten haar te helpen.
In de dunbevolkte streek zijn artsen en verpleegkundigen schaars. Als de inwoners horen van Beckys komst wordt er regelmatig een beroep op haar medische vaardigheden gedaan. Ook helpt ze een paar keer een vrouw bij de bevalling omdat Patience dan elders als vroedvrouw bezig was. Ze doet niet graag bevallingen, deed daarmee in het verre verleden een nare ervaring op. Maar als Patience zwanger wordt en na vier maanden bedrust moet houden, gaat ze toch in op haar vraag het werk van haar over te nemen. Zij zal de zwangere vrouwen uit Hope River begeleiden totdat Patience weer aan het werk is. Daarbij krijgt Becky ook nog een baan voor twee dagen als verpleegkundige bij het CCC, Roosevelts Civilian Conservation Corps, waar werkloze jonge mannen zich nuttig maken met het planten van bomen, het bouwen van brandtorens en het graven van greppels bijvoorbeeld.
Patricia Harman werkte ruim dertig jaar als vroedvrouw. Ook doceerde ze in academische ziekenhuizen. Daarna begon ze een eigen praktijk. Zij verwerkt haar praktijkervaringen in haar romans. De BBC maakte aan de hand daarvan de tv-serie Haal de vroedvrouw.
Bechky is ‘geregistreerd verpleegkundige’, zoals ze het zelf breeduit formuleert. Maar op grond van haar ervaring bij arts en chirurg Blum keek zij ook de kunst af op breder medisch terrein dan verplegen alleen. Als er een man bij het CCC binnengebracht wordt met een diepe beenwond van een zaagmachine, stroopt zij de mouwen op en gaat als een chirurg aan het hechten. En nadat Patience haar een avond een spoedcursus zwangerschap geeft, helpt zij, zenuwachtig maar probleemloos, een flink aantal baby’s ter wereld. Tijdens haar CCC-spreekuur treedt zij op als een echte huisarts.
Wie ‘van ziektes houdt’ kan in deze vlot geschreven roman zijn of haar hart ophalen. De medische termen stuiteren door het boek en Becky gebruikt ze ook graag. Ze vraagt een boerenjongen van het CCC of hij ‘last heeft met urineren’, als de slungel haar verbijsterd aankijkt vraagt ze pas of hij ‘kan plassen’. Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan?
Uw bepaald niet medisch onderlegde Leeskost-recensente leerde van alles.
Dat warme kompressen pijnstillend werken tijdens een bevalling, dat de stem van een vrouw lager gaat klinken als de uitdrijving van de baby nabij is, en als Becky ‘crepitatie hoort’ bij een patiënt met armletsel, dan is die arm gebroken. Echt iets voor liefhebbers dus.
Dit is echt een roman voor liefhebbers die vroeger ‘doktertje en zustertje’ spelen het leukste spel ter wereld vonden, die misschien nu hun beroep van genezen hebben gemaakt en er nog steeds geen genoeg van krijgen en er óók over willen lezen.
Een lekker zielig, romantisch en onderhoudend boek. In één adem uitgelezen.