Veronica en de Gooise matras

DeVeronicaTapesWill Luikinga – De Veronica Tapes. Meer dan de waarheid. ISBN 978-90-8567-029-2, 191 pagina’s, € 14,95. Hilversum: FC Klap / Amsterdam: New Book Collective 2015.

Seks, drank, drugs, corruptie en verdere schandalen bij Radio Veronica en de latere omroep van die naam.

Will Luikinga (1943) begon zijn radioloopbaan bij de zeezender Veronica en presenteerde daar zijn muziekprogramma Will Wil Wel. Hij schreef onder meer columns voor het Veronicablad en songteksten. Ook leende hij zijn stem aan de roemruchte Pin-Up Club.

Reeds in 2008 kondigde Luikinga aan dat hij een boekje zou opendoen over zijn avonturen bij Veronica en dat is nu het geval. Hij koos ervoor de tapes van de overleden Veronicabaas Willem Keukenhof te bewerken tot een boek. Ik heb sterk de indruk dat deze Keukenhof een fictieve persoon is die moet dienen als alter ego voor Luikinga. Deze dekt zich daardoor slim in tegen beschuldigingen van smaad, bovendien voorziet hij de personages uitsluitend van een schuilnaam.

WillLuikingaDe auteur geeft zijn boek de ondertitel Meer dan de waarheid mee. Hij heeft het dus niet al te nauw met die waarheid genomen, al zullen niet alle verhalen verzonnen, maar wel aangedikt zijn. Er is hier dus sprake van faction.

Het gaat overigens van dik hout zaagt men planken. Als we het boek moeten geloven heeft de Gooise matras echt bestaan (de studio stond in Hilversum) en konden zangeressen via seks met de juiste persoon ervoor zorgen dat ze een plaat mochten opnemen en dat die plaat ook gedraaid werd. Om secretaresse bij de radiopiraat te kunnen worden moest je over een mooi lijf beschikken en dat desgewenst tonen door je uit te kleden tijdens het sollicitatiegesprek. Men was overigens niet eenkennig, ook mooie jongens werden met vreugde ingehaald: Ik merk al gauw dat de meeste collega’s zeer geïnteresseerd zijn in de herenliefde.

Alles kon. Zelfs prostituees werden ‘ontdekt’ als zangers. Ik bezoek met wat vrienden een chique bordeel in Zeist voor een matineetje, zoals we dat noemen als we ’s middags een wip maken. Ze heet Jenny, heeft ontzettend grote borsten en spreekt met een Haags accent. Ze ligt boven op me en ik vraag of ze wat wil zingen. Dat doet ze en het klinkt niet slecht onder die omstandigheden! Ik regel een studio, regel een orkest en laat twee nummers componeren door een topper die succes heeft gehad met een meidengroep… Ik kom er al gauw achter dat ze in bed aardig uit de voeten (?;AK) kan, maar totaal niet muzikaal is. Het schatje krijgt geen noot zuiver uit haar strot…Na lang zoeken vind ik een paar dagen later een studio-zangeres die voor veel geld het plaatje anoniem wil inzingen. Het klinkt geweldig en als ik met het bandje en een paar geile foto’s van Jenny bij de directeur van de platenmaatschappij binnenstap, teken ik na een kwartier een contract voor twee elpees en krijg ik een cheque van tienduizend piek voor reeds bewezen diensten. Jenny wordt omgedoopt tot Belinda en het plaatje wordt nummer 1 van de Top-10. In het boek lezen we hoe het haar verder is vergaan.

En werd gezopen en gesnoven bij het leven en om de publieke omroep van zich af te houden werden politici omgekocht. Op een gegeven moment werd zelfs een VARA-man in dienst genomen tegen een hoog salaris om hem ‘kalt te stellen’, wat overigens uiteindelijk mislukte. Er worden miljoenen belastinggeld verspild aan dure reisjes, dure feesten, bordeelbezoek, copieuze maaltijden en drugs.

Het boek is één doorlopend verhaal. Het is niet in hoofdstukken verdeeld, maar wel van smeuïge tussenkoppen (gewoon uit de tekst) voorzien, zoals

Belinda rolt af en toe een condoom in een pakje sigaretten dat ze in de studio laat liggen.

De heren zitten in de kleedkamer van de televisiestudio in Hilversum en eisen binnen een uur pornofilms. Zo niet, geen optreden.

Thuis heb ik verteld dat ene Berlusconi, die wat commerciële radio en tv-stations heeft, met me wil praten.

In de slothoofdstukken worden de hevige conflicten rondom het al dan niet commercieel gaan van de omroep breed uitgemeten.

Voor velen zal de waarde van dit werkje beperkt zijn omdat er geen namen en rugnummers worden genoemd. Voor anderen is het allemaal gewoon te lang geleden. Weer anderen zullen zich er uitstekend mee vermaken. Er zit zeker humor in, al kan die behoorlijk ranzig of plat zijn: Belinda, die zich na haar succes als zangeres heeft teruggetrokken uit het rosse leven, wordt niet meer genaaid en dus niet meer gedraaid.

Schelmenroman uit de oude doos.

Dit bericht is geplaatst in 'Faction', Alle Boeken, Media. Bookmark de permalink.