‘Je moet sowieso weinig vies vinden’

HetopenhartigeverhaalvanNederlandsBobbi Eden – Het openhartige verhaal van Nederlands meest succesvolle pornoster. ISBN 978-90-388-9859-9, 239 pagina’s, € 18,50. Amsterdam: Nijgh en Van Ditmar 2014.

De titel vat de inhoud van dit boek prima samen.

De bijna achttienjarige Haagse Priscilla Hendrikse (1980) had haar haar laten blonderen en stuurde wat pikante foto’s van zichzelf op naar Penthouse en snel daarna stond ze met een eigen fotoreportage in het blad. Ze kreeg opdrachten in het buitenland, waar ze al gauw leerde dat niet alles even leuk is. Toen haar agent weigerde om een foto naar Playboy te sturen deed ze het zelf en stond ze diezelfde zomer er nog in. Inmiddels was Priscilla gaan samenwonen met een jongen die de ‘glamourfotografie’ prachtig vond. Langzaam maar zeker belandde ze in de pornowereld. Ze vertelt waarom ze haar naam in Bobbi Eden veranderde en hoe ze haar intrek nam in een webcamhuis in Amsterdam, waar ze steeds meer ‘vaste klanten’ kreeg. Ze sloeg eerst verschillende aanbiedingen om pornofilms te maken af, maar gaf uiteindelijk aan daartoe bereid te zijn, mits met haar eigen vriend. ‘Tekst hadden we niet. We zoenden wat en gingen daarna uit de kleren.’ Ze vonden het spannend en vertrokken naar Porn Valley bij Los Angeles. Bobbi was in trek en haar vriend namen ze voor lief. Samen maakten ze zeven of acht films, maar toen Bobby zich zelfverzekerd genoeg vond wilde ze het liever ‘alleen’ doen: ‘Het voelde alsof hij mijn carrière in de weg stond. Hij was geen goede acteur en ik voelde me verantwoordelijk voor hem. Bovendien kreeg ik behoefte aan seks met andere mannen.’ Als gevolg hiervan miste ze de aandacht en de adoratie van de filmset in haar slaapkamer thuis. Haar vriend had er overigens geen problemen mee. Jaren later maakten ze nog één film samen, waarbij haar vriend geïrriteerd raakte dat ze hem als een acteur behandelde en tijdens de seks het met de regisseur over de aanbiedingen bij de Jumbo had. Later raakte het uit en kreeg Bobbi en nieuwe vriend, waarmee ze heel gelukkig is.

Bobbi weet smakelijk te vertellen over wat haar in het pornowereldje allemaal overkwam. Ze houdt van seks en kan er ook voor de camera van genieten. Toch is niet alles rozengeur en maneschijn, bijvoorbeeld toen ze ging bloeden tijdens een opname met een zwaar geschapen acteur. Bobbi is niet voor alles in en wil haar ‘waar niet onder de prijs verkopen’. Niet iedereen is voor dit werk geschikt, ook psychisch. De mensen denken altijd dat je dom bent en je hebt een olifantshuid nodig om dit werk te kunnen doen.

‘Om dit werk te doen moet je werkelijk van seks houden, en dat alleen is niet genoeg: je moet niet bang zijn om je kleren uit te trekken, niet verlegen zijn, niet vies zijn van een mond vol sperma – of een mond vol conditioner. Je moet sowieso weinig vies vinden. Op een pornoset is namelijk niet altijd tijd om de boel tussendoor schoon te maken, ook niet als een pik die eerst in de kont van je tegenspeelster heeft gezeten achter in je mond steekt. Je hoeft het niet perse lekker te vinden, maar je moet er ook niet gelijk van over je nek gaan. Maar het allerbelangrijkste is dat je kunt acteren dat je het ongelooflijk lekker vindt. Ook als je een keer geen leuke tegenspeler hebt, of wanneer iets pijn doet, moet je doen alsof je het ontzettend geil en lekker vindt.’ Daarbij komt dat er een wereld van verschil is tussen seks bedrijven voor een pornofilm en ‘gewoon’ thuis in bed. Om het publiek zo veel mogelijk te laten zien moeten de acteurs soms de raarste standen innemen. Je wordt er doodmoe van! Nadat Bobby door haar tegenspeler in een hotelkamer was verkracht, moest ze de volgende dag voor de camera ‘seks met hem hebben en doen alsof ik ervan genoot, terwijl hij me nog geen vierentwintig uur daarvoor zo had vernederd terwijl niemand het wist’.

Dit boek biedt een verhelderend beeld van de porno-industrie aan de hand van de ervaringen die de auteur met haar lezers (m/v) wil delen. Aan het eind geeft ze nog wat sekstips. Jammer dat deze vrouw die zelf probleemloos uit de kleren gaat meent haar hondje jurkjes aan te moeten trekken. Voor mij het enige echt weerzinwekkende uit dit goedgeschreven boek!

Voor de ‘liefhebbers’.

Website van de auteur

Dit bericht is geplaatst in Alle Boeken, Autobiografie, Seksualiteit. Bookmark de permalink.